Μάνος Νικολάου 27/11/2024, No 1649

 

Πανεργατικός σεισμός με δεκάδες χιλιάδες απεργούς στους δρόμους όλης της χώρας ήταν η Γενική Απεργία στις 20 Νοέμβρη. Έγινε ο σταθμός που ενώθηκαν όλες οι μάχες του τρομερού απεργιακού κύματος των τελευταίων μηνών μαζί με εκατοντάδες ακόμα σωματεία από εργατικούς χώρους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. 

Μόλις τρεις μέρες μετά τις μαζικότατες πορείες για το Πολυτεχνείο, δόθηκε ξανά το μήνυμα ότι μπορεί να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση που σπέρνει τον θάνατο και την καταστροφή και ότι το εργατικό κίνημα μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις. Η επιτυχία της πανεργατικής απεργίας δίνει ακόμα μεγαλύτερη δυναμική στους αγώνες που ακολουθούν. Χρειάζεται κλιμάκωση των απεργιών απέναντι στην πολιτική των περικοπών και της φτώχειας για να μην περάσει ο νέος προϋπολογισμός.

Με τρομερή μαζικότητα και παλμό πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα. Σταδίου και Πανεπιστημίου πλημμύρισαν μέχρι το Σύνταγμα με τη συμμετοχή πλήθους εργατικών σωματείων και ομοσπονδιών που κατέβηκαν με τα πανό τους. Στην πορεία που ξεκίνησε από την Κλαυθμώνος, μετά την ΓΣΕΕ που ήταν στην κεφαλή της πορείας βρέθηκε ένα μεγάλο μπλοκ εκπαιδευτικών με πολλούς συλλόγους πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. 

Ακολουθούσαν εργαζόμενοι σε Εμπόριο, Έρευνα, Υγεία, Δήμους, Υπουργεία, Συγκοινωνίες, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΟΛΠ, Ενέργεια, Ναυπηγεία, Τράπεζες, Μηχανικοί, Φάρμακο, Ιδιωτική Παιδεία, Πανεπιστημιακοί και Διοικητικοί, Φοιτητικοί Σύλλογοι, Επισιτισμό-Τουρισμό, Τηλεπικοινωνίες και πολλούς ακόμα κλάδους. Δυναμική ήταν και η παρουσία των Εποχικών Πυροσβεστών που δίνουν τη μάχη για 12μηνη εργασία και μονιμοποίηση όλων. Πολλά σωματεία Συνταξιούχων ήταν επίσης στον δρόμο με τα πανό τους.

Από τα πιο μαζικά ήταν το μπλοκ του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης και του Συντονιστικού Νοσοκομείων με τη συμμετοχή πανό σωματείων και συλλογικοτήτων από πολλούς εργατικούς χώρους, όπως τα σωματεία εργαζομένων των νοσοκομείων Έλενα Βενιζέλου, Γεννηματάς, Αγ. Σάββα, Κρατικού Νίκαιας, Ειδικευόμενων Ιατρών ΨΝΑ Δαφνί, εργαζόμενοι από τα νοσοκομεία Ευαγγελισμός και Αιγινήτειο, το νεοσύστατο σωματείο στην Τσαμούρης ΑΕ, η Ομοσπονδία Δικαστικών Υπαλλήλων Ελλάδας, το Σωματείο Ναυπηγείων Σκαραμαγκά “η Τρίαινα”, εργαζόμενοι του Βυζαντινού Μουσείου και του βράχου Ακρόπολης, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΓΓΔΕ, το Σωματείο Εργαζομένων δήμου Αγ. Παρασκευής, το Συντονιστικό Εργαζομένων Δήμων, ο Συντονισμός Συνταξιούχων, οι Οικοδόμοι του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης, το ΣΕΚ στις σχολές, το Δίκτυο εργαζομένων στον Επισιτισμό-Τουρισμό “Καμαριέρα”, η Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών. 

Στο μπλοκ βρέθηκαν και αγωνιστές/ριες της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο – Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη κυματίζοντας παλαιστινιακές σημαίες, μέλη της Πακιστανικής Κοινότητας “η Ενότητα”, όπως και τα πανό του ΣΕΚ και της Εργατικής Αλληλεγγύης.

Συνθήματα όπως “Αγώνας διαρκείας απεργιακός, θα είναι η απάντηση από δω κι εμπρός”, “Στα Τέμπη και στην Πύλο κάναν δολοφονία, Κάτω η Νέα Δημοκρατία”, “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”, “Ακρίβεια, ανεργία, Σεξισμός, αυτός είναι ο Καπιταλισμός” και “Αυξήσεις, προσλήψεις, μονιμοποιήσεις, όχι ιδιώτες και απολύσεις” έδιναν τον τόνο στο μπλοκ του Συντονισμού σε όλη την πορεία.

Σε όλη τη χώρα 

«Πλήθος απεργών διαδήλωσε στη Θεσσαλονίκη, δίνοντας μαχητικό μήνυμα αντίστασης απέναντι στην κυβέρνηση που κατεβάζει προς ψήφιση άλλον έναν προϋπολογισμό λιτότητας και επίθεσης στα εισοδήματα της εργατικής τάξης», σημειώνει η Εργατική Αλληλεγγύη στη Θεσσαλονίκη. «Πολύ μαζική ήταν η απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, με τη συμμετοχή δεκάδων σωματείων της πόλης, από τα νοσοκομεία, τους δήμους, τα μεγάλα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα, τους φοιτητικούς συλλόγους.

Μαζί τους διαδήλωσε ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης και το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, βάζοντας πλάι στα συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση που παραπαίει, τα συνθήματα για λευτεριά στην Παλαιστίνη. Πορεία πραγματοποιήθηκε από την Ιασωνίδου, την Εγνατία και ολοκληρώθηκε στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης. Χιλιάδες συμμετείχαν συνολικά στις απεργιακές διαδηλώσεις, σχηματίζοντας ένα ποτάμι που παρέλυσε για ώρες το κέντρο της πόλης, λίγες μέρες μετά τη μαζικότατη διαδήλωση για το Πολυτεχνείο».

«Με μια πολύ μαζική και μαχητική απεργιακή συγκέντρωση απάντησαν στην κυβέρνηση οι εργαζόμενοι», υπογραμμίζει το ΣΕΚ στην Πάτρα. «Πολλοί εργασιακοί χώροι έβαλαν απεργιακό λουκέτο και πολλά πρωτοβάθμια σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συμμετείχαν στην συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας. Εργαζόμενοι από το μέταλλο, το φάρμακο, νοσοκομεία, σχολεία, οικοδομή, επισιτισμό, ιδιωτικοί υπάλληλοι, νερό, Δήμο κλπ. 

Πίσω από τα πανό του ΣΕΠΕ και της Α’ ΕΛΜΕ Αχαΐας βάδισαν εκατοντάδες εκπαιδευτικοί σε ένα από τα μαζικότερα μπλοκ της διαδήλωσης. Εκατοντάδες, στην πλειοψηφία τους γυναίκες, εκπαιδευτικοί, δασκάλες, νηπιαγωγοί, καθηγητές καθηγήτριες, έστειλαν το μήνυμα στην κυβέρνηση ότι οι εκβιασμοί και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν. Μαζί τους για άλλη μια φορά πολλοί φοιτητές και φοιτήτριες, βρέθηκαν στο πλευρό των απεργών με τα πανό των συλλόγων τους. Δίνοντας την συνέχεια από τις μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις του Πολυτεχνείου.

Μετά την συγκέντρωση ακολούθησε πορεία των απεργών σε όλο το κέντρο της Πάτρας. Μαζί τους ενωμένοι, βάδισαν το ΣΕΚ και πολλές οργανώσεις της Αριστεράς. Η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη για άλλη μια φορά, διαπερνούσε τα συνθήματα όλων των απεργιακών μπλοκ».

«Μαζική ήταν η συμμετοχή στην πανεργατική απεργία, με χιλιάδες διαδηλωτών στις διαδηλώσεις στην πόλη των Ιωαννίνων», τονίζει η Λουίζα Γκίκα, μέλος ΔΣ ΕΙΝΗ και γιατρός στο ΠΓΝΙ. «Πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο όπου συμμετείχαν δεκάδες πανό εργατικών χώρων από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, φοιτητικοί σύλλογοι, συλλογικότητες και οργανώσεις της Αριστεράς. Πλάι στα αιτήματα για αυξήσεις στους μισθούς, προσλήψεις και μονιμοποιήσεις ακούστηκαν ηχηρά τα συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση της καταστροφής και για λευτεριά στην Παλαιστίνη. Το πανό της ΕΙΝΗ συσπείρωσε δεκάδες γιατρούς, πλειοψηφικά ειδικευόμενους από το ΠΓΝΙ που παλεύουμε όχι μόνο ενάντια στη διάλυση του ΕΣΥ, αλλά και ενάντια στον παράνομο-αντιδημοκρατικό αποκλεισμό μας από τον Σύλλογο Εργαζομένων του Νοσοκομείου με ευθύνη της ΔΑΚΕ. Αγώνας απεργιακός θα είναι η απάντηση από δω και μπρος για να τσακίσουμε την κυβέρνηση της καταστροφής και τα στηρίγματά της!».

«Πολύ μεγάλη η συγκέντρωση για την πανεργατική απεργία στον Βόλο. Εργαζόμενοι από το λιμάνι, το μέταλλο, τον επισιτισμό μέχρι εκπαιδευτικούς και φοιτητές συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία Ελευθερίας για να διαδηλώσουμε ενάντια στην κυβέρνηση της ακρίβειας και του πολέμου», γράφει το ΣΕΚ στον Βόλο. «Στην Ξάνθη την ημέρα της πανεργατικής απεργίας εκδικάζονταν τα ασφαλιστικά μέτρα των εργαζόμενων στο καζίνο ενάντια στις εκδικητικές απολύσεις των συνδικαλιστών του ΔΣ του σωματείου τους», μας είπε ο Τζεμαλή Μηλιαζήμ, δάσκαλος στην Ξάνθη. «Γι’ αυτό το κάλεσμα της απεργιακής συγκέντρωσης ήταν στα δικαστήρια και μαζεύτηκε πάρα πολύς κόσμος για τα δεδομένα της πόλης. Στις 28 Νοέμβρη θα πραγματοποιηθεί η συναυλία “Τραγουδάμε για τη Δημόσια Υγεία” στις 6μμ στην κεντρική πλατεία και μας καλούν η ΑΔΕΔΥ, το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου και πολλά ακόμα εργατικά σωματεία και φορείς».

«Με μεγάλη μαζικότητα πραγματοποιήθηκε η πανεργατική απεργία και στα Χανιά, με τη συμμετοχή πολλών εργατικών σωματείων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, φοιτητικών συλλόγων, συλλογικοτήτων και οργανώσεων της αριστεράς. Ιδιαίτερα μαζικό και με παλμό ήταν το μπλοκ των εκπαιδευτικών που έδινε τον τόνο σε όλη την πορεία με συνθήματα όπως "Λεφτά για την παιδεία λεφτά για την υγεία και όχι για φρεγάτες στην Αραβία", "Λευτεριά στην Παλαιστίνη", "δωρεάν παιδεία, αυξήσεις στους μισθούς, όχι στις διώξεις και τους εκβιασμούς" κ.α», σημειώνει το ΣΕΚ στα Χανιά.

24ωρη απεργία πραγματοποίησαν την Τρίτη 19/11 οι δημοσιογράφοι και όλοι/ες οι εργαζόμενοι/ες στα ΜΜΕ. Δυνάμεις του κλάδου πήραν την πρωτοβουλία για κινητοποίηση από τα κάτω, που ξεκίνησε με συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας και συνέχισε με πορεία στα γραφεία της Ένωσης Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθήνας. Εκεί δεκάδες απεργοί φώναξαν συνθήματα όπως "Εκδότες, καναλάρχες ακούστε το καλά, τη Σύμβαση θα πάρουμε απεργιακά", "Λεφτά για Υγεία και Παιδεία, όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία", "Λευτεριά στην Παλαιστίνη". 

---

 

20/11, Πανεργατική απεργία, Αθήνα. Φωτό: Μάνος Νικολάου

 

Κάθε χρόνο στα σχολεία ξεκινάμε τη σχολική χρονιά με πιο δυσμενείς όρους, όχι μόνο για μας ως εργαζόμενες/ους, αλλά και για τα παιδιά και τους γονείς. Είχαμε τις χιλιάδες συγχωνεύσεις, την κατάργηση των σχολικών επιτροπών με τα σχολεία να μένουν χωρίς χρηματοδότηση τους πρώτους δύο κρίσιμους μήνες της λειτουργίας τους, τις 150 διώξεις πανελλαδικά για ζητήματα που μας καταλόγισαν ως πειθαρχικά.

Κατεβήκαμε σήμερα στην απεργία με το πανό του σχήματος ΕΝΕΔΡΑ γράφοντας τη λέξη “Ελευθερία” στα χρώματα της Παλαιστίνης. Εν εξελίξει είναι η δίωξη της συναδέλφισσας Ε. Παλαιστίδου και έχουν κατηγορήσει και αυτήν και όλους εμάς μέχρι και ότι “ασκούμε εξωτερική πολιτική”. Αλλά εγώ θα το θέσω αλλιώς: Πού δεν χρειάζεται η πολιτική; Όλα τα θέματα είναι πολιτικά και στα σχολεία ανοίγουν όλα τα ζητήματα. Το να μην τοποθετείσαι είναι εξίσου πολιτική θέση και μάλιστα ενάντια στα δικά μας συμφέροντα. Μιλούν για τη βία ανηλίκων, αλλά η πολιτική του υπουργείου απέναντι σε αυτό είναι οι γονείς είτε να συλλαμβάνονται είτε να λειτουργούν ως χαφιέδες. Η βία έχει πολλές μορφές και τη ζούμε στο πετσί μας πολύ καλά. Την ασκούν με τους νόμους και τα θεσμικά τους μέσα επιβάλλοντας τη λογοκρισία και τον αυταρχισμό, έχουμε την έμφυλη βία μέσα και έξω από τα σπίτια και πολλά άλλα.

Νάση Πετριτσοπούλου,
μέλος ΔΣ ΣΕΠΕ Θουκυδίδης

 

Σήμερα οι περισσότεροι φοιτητές αναγκάζονται να εργάζονται ταυτόχρονα, γιατί η οικονομική κατάσταση δεν επιτρέπει στον φοιτητή να ασχοληθεί πλήρως με τη σχολή του και να έχει και ελεύθερο χρόνο. Για μένα η έλλειψη ελεύθερου χρόνου είναι βία. Να μην σ’ αφήνουν να ξεκουραστείς, να ασχοληθείς με τα ενδιαφέροντά σου ή με την πολιτική, να σκεφτείς… Ταυτόχρονα σου βάζουν και χρονικό όριο -το ν+2- για να βγάλεις τη σχολή. Γι’ αυτό είναι σημαντική η παρουσία και η φωνή του φοιτητικού κινήματος σε μια πανεργατική απεργία περισσότερο από ποτέ.

 

Είμαστε από τον Σύλλογο Σπουδαστών Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΣΔΔΑ) και τα αιτήματά μας είναι οι αυξήσεις στους μισθούς, οι αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, προσλήψεις και επαναφορά 13ου και 14ου μισθού. Επίσης έχουμε αιτήματα που σχετίζονται με τους όρους των σπουδών μας, γιατί το πρόγραμμά μας είναι πολύ εντατικό και οι υλικοτεχνικές υποδομές κακές. 

Στην ουσία δουλεύουμε υπερωριακά χωρίς αμοιβή, καθώς εργαζόμαστε με υποχρεωτική παρουσία 30 ώρες την εβδομάδα και έχουμε εξεταστική κάθε δύο μήνες με παραδόσεις εργασιών και εξετάσεις, με αποτέλεσμα να φτάνουμε τις 60 ώρες τη βδομάδα. Καλλιεργείται κι ένα πάρα πολύ ανταγωνιστικό πλαίσιο, με ανταμοιβές στους “άριστους”, όπως ταξίδια(!). Είμαστε ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, διεκδικούμε δημοσια και δωρεάν Παιδεία και τη στήριξη του ΕΣΥ.

Η συμμετοχή μας στην απεργία και το κατέβασμά μας με πανό είναι απόφαση γενικής συνέλευσης. Παρουσία του Συλλόγου μας υπήρχε και στη μεγάλη πανεργατική απεργία στις 28 Φλεβάρη για το έγκλημα των Τεμπών. Από τότε ξεκινήσαμε να έχουμε συνεχή παρουσία στις πορείες.

 

Τα δημόσια νοσοκομεία διαλύονται όλα από την υποστελέχωση και πολεμάμε συνέχεια για την αξιοπρέπειά μας και για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα. Βρίσκουν την υπογεννητικότητα ως δικαιολογία για να υποβαθμίσουν κι άλλο το Έλενα Βενιζέλου, ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα μαιευτήρια.

Υπογεννητικότητα υπάρχει γιατί ο κόσμος δυσκολεύεται πάρα πολύ με τους μισθούς που παίρνει να κάνει και να μεγαλώσει παιδιά. Και αντί να στηρίξουν αυτόν τον κόσμο, ενισχύοντας τη δημόσια δωρεάν Υγεία, την υποβαθμίζουν.

Προσλήψεις δεν γίνονται, ενώ εμείς οι επικουρικοί πηγαίνουμε από ανανέωση σε ανανέωση, με το άγχος κάθε χρόνο αν θα συνεχίσουμε ή όχι. Εγώ είμαι τέσσερα χρόνια επικουρική και τέλη Δεκέμβρη δεν ξέρω αν θα συνεχίσω. Δεν περιμένουμε μέχρι τότε, αλλά αγωνιζόμαστε. Είμαι και μονογονεϊκή οικογένεια και δίνω μάχη για τον μισθό, αλλά και για καλύτερη Παιδεία. Ακόμα λείπουν καθηγητές στα σχολεία. Η κυβέρνηση αυτή έχει βαλθεί να τα καταστρέψει όλα, δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο. Πρέπει να φύγουν!

Κατερίνα Γρηγοράκου,
επικουρική νοσηλεύτρια Έλενα Βενιζέλου

 

Σήμερα είναι η πρώτη απεργία που συμμετέχουμε και επίσημα ως Σωματείο Εργαζομένων στην Τσαμούρης ΑΕ. Μόλις έγινε η σύστασή του και η πρώτη μας συνέλευση, ενώ προχωράμε τώρα και σε εκλογές στις 5/12. 

Το πρώτο μας μέλημα είναι οι συνάδελφοί μας και το πώς θα είμαστε πιο δυνατοί στις κινητοποιήσεις, γι’ αυτό ιδρύσαμε το σωματείο. Η συνέλευσή μας είχε μεγάλη συμμετοχή, όπως και σήμερα το μπλοκ μας είναι μεγαλύτερο από την προηγούμενη φορά. Χρειάζεται να συνεχίσουμε με απεργία και τον Δεκέμβρη ενάντια στον νέο προϋπολογισμό, για να μας βρίσκουν μπροστά τους και να μην κάνουν ό,τι θέλουν.

 

Δουλεύω σε σουβλατζίδικο στην Κηφισιά. Απεργώ και διαδηλώνω σήμερα και ενάντια στον ρατσισμό. Για να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, του διανομέα από το Πακιστάν, που τον σκότωσαν οι αστυνομικοί του ΑΤ στον Άγιο Παντελεήμονα. 

Ζητάμε δικαιοσύνη και να σταματήσουν οι ρατσιστικές επιθέσεις. Δεν μπορεί ο λόγος να είναι ότι ο άλλος είναι ξένος. Είμαστε όλοι άνθρωποι εργαζόμενοι. Δεν ήρθαμε εδώ για κανέναν άλλον λόγο από το να δουλέψουμε. Από Ελλάδα έχω πάρει φαγητό, σεβασμό, μια καλύτερη ζωή, αλλά υπάρχει και ο φόβος λόγω του ρατσισμού.

Αρσλάν,
μετανάστης εργάτης στον επισιτισμό

 

Παλεύουμε για 12μηνη εργασία την οποία απέρριψε ουσιαστικά η πολιτική και η φυσική ηγεσία. Η κλιματική κρίση δεν είναι μόνο το καλοκαίρι, αλλά και τον χειμώνα. Γιατί οι πλημμύρες είναι η συνέχεια των πυρκαγιών. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να προχωρήσει σε ανανέωση των συμβάσεων των 2.500 εποχικών πυροσβεστών, αλλά δεν το κάνει και ξεκινάει νέα προκήρυξη θέσεων. Έχουμε μοριοδότηση σε αυτή την προκήρυξη, αλλά δεν αρκεί, διότι αρκετοί θα μείνουν απ’ έξω λόγω και των ηλικιακών ορίων που έχει βάλει ως περιορισμό για όσους είναι άνω των 35.

Είναι παράλογο αυτός ο όρος να ισχύει για τους εποχικούς μόνο, καθώς για τους μόνιμους δεν ισχύει. Άνθρωποι που μπήκαν στα 30 τους, τώρα μένουν εκτός Πυροσβεστικού Σώματος. Η εμπειρία του πυροσβέστη δεν αποκτάται σε μία αίθουσα βλέποντας εικόνες από προτζέκτορα, αλλά στο πεδίο των μαχών, μέρα με τη μέρα και ακόμα μαθαίνουμε λόγω των νέων δεδομένων της κλιματικής κρίσης.

Αυτοί που χρησιμοποιούν τη βία για να καταστείλουν όλους εμάς, τους εποχικούς πυροσβέστες, τους απλούς εργαζόμενους, είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι, δεν έχουμε εμείς καμία σχέση με αυτούς. Εμείς βοηθάμε τον κόσμο, δεν τον βαράμε.

 

Στον Ευαγγελισμό γίνεται η προσπάθεια από τη διοίκηση να ιδιωτικοποιήσει τον αξονικό τομογράφο. Οι αναμονές είναι πολύ μεγάλες, δεν υπάρχει προσωπικό για να καλυφθούν όλες οι βάρδιες, ενώ τη μία και μοναδική θέση που προκήρυξαν δεν δέχτηκε να την πάρει κανείς γιατί ξέρουν πόσο δύσκολη θα είναι η κατάσταση, ειδικά για έναν νέο γιατρό, αν δεν γίνουν μαζικές προσλήψεις. 

Γι’ αυτό “θεώρησαν” ότι πρέπει να φέρουν μια ιδιωτική εταιρία που θα εκμεταλλεύεται τα μηχανήματα του νοσοκομείου -τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι από δωρεές. Είναι σκάνδαλο και το πόσα παραπάνω χρήματα θα παίρνει ο ιδιώτης. Και μάλιστα με συμφωνία ότι θα αναλαμβάνει μόνο τα απλά περιστατικά, όχι τα πιο βαριά και περίπλοκα. Αντί να γίνουν μαζικά προσλήψεις, σπαταλάνε λεφτά στους ιδιώτες.

Στο νοσοκομείο κινδυνεύει και η μεταμόσχευση, όπως κινδυνεύουν να απολυθούν όλο το προσωπικό της καθαριότητας για να μπει εργολάβος -που κι αυτός πληρώνεται πολύ παραπάνω. Η τριήμερη αποχή τους από τη δουλειά έκανε αίσθηση γιατί μας επηρέασε όλους/ες στο νοσοκομείο. Είναι ο μόνος δρόμος αυτού του τύπου οι κινητοποιήσεις. Συνολικότερα, χρειάζονται και νέες κινητοποιήσεις ενάντια σε αυτές τις πολιτικές. Ειδικά σε ό,τι αφορά την Υγεία ο αγώνας να υπερασπιστούμε το ΕΣΥ από τον προσανατολισμό των ιδιωτικοποιήσεων σημαίνει ότι στηρίζουμε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, το πιο φτωχό, για να έχει πρόσβαση στην περίθαλψη.

 

20/11, Πανεργατική απεργία, Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

 

Η Parfum Cristian Dior Ελλάς -θυγατρική της πολυεθνικής- μας έβγαλε χωρίς καμία προειδοποίηση από την κλαδική Σύμβαση Εργασίας των Αισθητικών που ήμασταν, για να μας ρίξει στον κατώτατο μισθό. Ζητάμε επίσης τα επιδόματα που δικαιούμαστε για μια αξιοπρεπή ζωή. Γι’ αυτό σήμερα η συμμετοχή μας στην απεργία είναι τεράστια, με περίπου το 95% να απεργεί. Μιλάμε για ένα σωματείο με πάνω από 100 άτομα, επί το πλείστον γυναίκες. Σπάμε το στερεότυπο και για τις γυναίκες που δουλεύουν στην αισθητική και για τον κλάδο του εμπορίου που είναι πιο δύσκολο να απεργήσει. Είμαστε εργαζόμενες της πρώτης γραμμής σε έναν κλάδο που παλεύει για την ισχύ της συλλογικής σύμβασης.

Νατάσσα Παραμερίτη,
πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στην Parfum Cristian Dior Ελλάς

Σημείωση: Η συγκεκριμένη εταιρία το 2022 κατέγραψε αύξηση κατά 121,5% στα κέρδη προ φόρων, το 2023 αύξηση πωλήσεων κατά 22,57%, ενώ με περαιτέρω αύξηση αναμένεται να κλείσει ο κύκλος εργασιών για το 2024. Τα κέρδη ανεβαίνουν, οι εργαζόμενες πέφτουν -παραφράζοντας τη Ροζα Λούξεμπουργκ.

 

Όλοι οι εργαζόμενοι/ες είμαστε στους δρόμους για τα εργασιακά μας κεκτημένα που οι προδοτικές κυβερνήσεις κατάργησαν. Στον δήμο Αγίας Παρασκευής σήμερα τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία είναι εμφανώς αυξημένα. Οι υπηρεσίες μας δεν λειτούργησαν, έκλεισαν πολιτιστικές και αθλητικές εγκαταστάσεις καθολικά. Αυτή η εικόνα ευαισθητοποιεί και την τοπική κοινωνία. Στον δήμο μας υπάρχουν και τα τρία ζητήματα που μαστίζουν όλους τους δήμους: υποστελέχωση, συμβάσεις αντί για μόνιμη και σταθερή δουλειά, εργατικά ατυχήματα. Πιέζουμε συνεχώς για προσλήψεις, οι συμβασιούχοι εργάζονται σε καθεστώς ομηρείας περιμένοντας να τελεσιδικήσουν δικαστικές αποφάσεις υπό το βάρος του αντεργατικού νόμου Βορίδη.