Εργατικό κίνημα
Καθαριότητα στα ΑΕΙ: Μονιμοποιήσεις– όχι απολύσεις

3/12, Συγκέντρωση στην Πρυτανεία του ΠΑΔΑ ενάντια στις απολύσεις στην καθαριότητα. Φωτό: ΣΕΚ στις Σχολές

Μετά από ασυμφωνία στο συμβούλιο διοίκησης του ΠΑΔΑ ο διαγωνισμός για το ποια εταιρία θα πάρει την καθαριότητα δεν ολοκληρώθηκε με αποτέλεσμα 80 εργαζόμενοι και εργαζόμενες στην καθαριότητα να βρίσκονται στον αέρα. 

Με μία φαστ τρακ απόφαση και χωρίς καμία προειδοποίηση οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στην καθαριότητα απολύονται και γίνονται μπαλάκι ανάμεσα στους εργολάβους και τον πρύτανη. «Αυτός είναι ο ιδιωτικός τομέας στις σχολές μας, απολύσεις, περικοπές, υποστελέχωση. Απαιτούμε εδώ και τώρα η καθαριότητα, η σίτιση, η στέγαση να γυρίσουν στο δημόσιο με μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους και όλες με ευθύνη του κράτους. Nα γυρίσουν όλοι οι εργαζόμενοι στην δουλειά, αυτοί είναι που ξέρουν τις ανάγκες του πανεπιστημίου καλύτερα από τον κάθε πρύτανη και τον κάθε εργολάβο. Μας λένε ότι δεν βρίσκουν τα λεφτά για να κάνουν προσλήψεις στο δημόσιο, ενώ την ίδια ώρα η ελληνική κυβέρνηση χαλάει δισεκατομμύρια για πολεμικούς εξοπλισμούς, το χρέος, την αστυνομία και για δώρα στους πλούσιους φίλους της» τονίζει το ΣΕΚ στις Σχολές που δίνει το παρών στις κινητοποιήσεις. 

Tη Δευτέρα έγινε πολύ μαζική κινητοποίηση στην πρυτανεία του ΠΑΔΑ με την παρουσία όλων των καθαριστριών, φοιτητών και φοιτητριών αλλά και από αντιπροσωπείες σωματείων. Ακολούθησε συνέλευση που αποφασίστηκε νέα κινητοποίηση για την Τρίτη όπου πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός της Πρυτανείας. «Θα είμαστε κάθε μέρα από την αρχή της βάρδιας μας εδώ και θα κάνουμε αγώνα για να μην απολυθεί κανείς» ήταν το μήνυμα που έστειλε η συνέλευση δίνοντας τον τόνο για την συνέχεια. 

«Κάνουμε σήμερα αυτή την κινητοποίηση γιατί πρόκειται να απολυθούν 80 άτομα που δουλεύουν σε 3 πανεπιστημιουπόλεις» δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη η Π. καθαρίστρια στο ΠΑΔΑ. «Χωρίς προηγούμενη ενημέρωση μάθαμε την περασμένη Πέμπτη ότι θα σταματήσουμε. Από τότε κάνουμε στάσεις εργασίας. Δουλεύουμε μόνο στα βασικά, για λόγους υγιεινής και επειδή δεν μας φταίνε τα παιδιά, αλλά για όλα τα υπόλοιπα σταματήσαμε τη δουλειά. Παλεύουμε για να δούμε κάποιο αποτέλεσμα: διεκδικούμε τη δουλειά μας, και συνολικά να μην χαθούν θέσεις εργασίας. Από πίσω υπάρχουν μονογονεϊκές οικογένειες, δάνεια, παιδιά που πάνε σχολείο και φροντιστήριο. Γυναίκες που δουλεύουν 20 χρόνια και ήταν στα πρόθυρα της σύνταξης. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πώς θα ζήσουν; Γι αυτό κινητοποιούμαστε. Συμφωνούμε επίσης ότι πρέπει να γίνει γενική απεργία για τον προϋπολογισμό. Αν δοθούν λιγότερα λεφτά στα πανεπιστήμια, θα υπάρχουν λιγότερα λεφτά και για την καθαριότητα. Άρα θα προσληφθούν λιγότερες καθαρίστριες και θα έχουν χειρότερες συνθήκες λόγω φόρτου εργασίας».

Ο Κ. εργαζόμενος στην καθαριότητα συμπληρώνει: «Έχουμε αποκλείσει το κτίριο της Πρυτανείας για να μπορούμε να έχουμε εργασία μέχρι τουλάχιστον τον Μάρτιο που είναι η απόφαση του δικαστηρίου για την παράταση της σύμβασης του εργολάβου που έχει αναλάβει την καθαριότητα. Ξαφνικά τέλος του Νοέμβρη μας ανακοίνωσαν ότι διακόπτεται η σύμβαση κι 80 άνθρωποι βρισκόμαστε στο δρόμο. Οι εργολάβοι ποτέ δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. 

Είναι οικονομικό το θέμα. Χρειάζεται η καθαριότητα των σχολών να ανήκει στο δημόσιο και να έχουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά. Αλλιώς θα ασχοληθεί κι ο εργαζόμενος αν έχει μόνιμη και σταθερή εργασία κι όχι την ανασφάλεια που φέρνει ο ένας εργολάβος ή ο άλλος, που μια μέρα θα σου πει φύγε γιατί είσαι μεγάλος σε ηλικία. Είναι ζήτημα δημόσιας υγείας επίσης. Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να μείνει πολλές μέρες χωρίς καθαριότητα, θα υπάρχει πρόβλημα. Θα προσπαθήσουμε να είμαστε και στην απεργιακή κινητοποίηση για τον προϋπολογισμό γιατί είναι γεγονός ότι αυτά που φέρνει ο προϋπολογισμός δεν βοηθάνε κανέναν εργαζόμενο».

«Για να νικήσουμε χρειάζεται κοινός αγώνας φοιτητών και εργαζομένων, οι φοιτητές μαζί με τους εργάτες μπορούμε να τους σταματήσουμε» συνεχίζει το ΣΕΚ στις Σχολές. «Η απόλυση των καθαριστριών δεν είναι μία μεμονωμένη μάχη, την ίδια προσπάθεια με την είσοδο εργολάβων και απολύσεις την είδαμε στα νοσοκομεία και αλλού. Στα Τέμπη οι ιδιωτικοποιήσεις σήμαναν νεκρούς, στα πανεπιστήμια διάλυση. Είναι κοινός αγώνας και θα τον πάμε μέχρι τέλους».

Αλέκος Κοροβέσης,
φοιτητής ΠΑΔΑ