Ένα μήνα μετά την καταστροφή στη Βαλένθια, 100 χιλιάδες κόσμος ξαναβγήκε στους δρόμους το Σάββατο 30 Νοέμβρη απαιτώντας την παραίτηση του Μαθόν, του δεξιού τοπικού πρωθυπουργού. Οι κινητοποιήσεις όχι μόνο δεν έχουν σταματήσει, αλλά γίνονται μεγαλύτερες. Πλέον δεν είναι μόνο η αρχική οργή για τους περισσότερους από 200 νεκρούς που κόστισε η καταιγίδα στα τέλη Οκτώβρη. Πολύς περισσότερος κόσμος συνειδητοποιεί πως η διαχείριση της επόμενης μέρας γίνεται με τον ίδιο τρόπο που οδήγησε στην καταστροφή: ιδιωτικές εταιρείες και φίλους της κυβέρνησης να αρπάζουν τις εργολαβίες της “αποκατάστασης”, οι ίδιοι που είχαν αναλάβει τις εργολαβίες της πρόληψης και της προστασίας.
Η ισπανική κυβέρνηση είναι αυτή που δίνει επίσημα τον αριθμό των 100 χιλιάδων για τους διαδηλωτές του Σαββάτου. Είναι η δεύτερη μαζική διαδήλωση μέσα σε τρεις βδομάδες, ενώ παράλληλα δεν έχουν σταματήσει και άλλες κινητοποιήσεις για επιμέρους ζητήματα (τα σχολεία, συγκεκριμένες γειτονιές), αλλά και βδομαδιάτικες διαδηλωσεις. Πάνω όμως από τις συγκεκριμένες διεκδικήσεις, το σύνθημα που κυριαρχεί στις διαδηλώσεις είναι “ο Μαθόν είναι δολοφόνος”. Ο κόσμος ζητάει την άμεση παραίτησή του, όπως και την παραίτηση του τοπικού Υπουργού Παιδείας, και δεν αφήνει την πολιτική κατάσταση στη Βαλένθια να επιστρέψει σε οποιαδήποτε κανονικότητα. Επικεφαλής των διαδηλώσεων βρίσκονται οι οργανώσεις των θυμάτων της καταιγίδας, που έχουν οργανωθεί σε τοπικούς συλλόγους ανά γειτονιά. Στην πρώτη γραμμή του Σαββάτου ήταν συμβολικά, κάποιοι από τους πληγέντες, εργαζόμενες από τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης (υγεία, πυροσβεστική, διάσωση) και εκπαιδευτικοί.
“Είναι η κυβέρνηση της καταστροφής, η κυβέρνηση της στρατιωτικοποίησης, η κυβέρνηση που δίνει λεφτά στις εταιρείες που έχουν καταδικαστεί για υποθέσεις διαφθοράς. Δεν θέλουμε αν είναι αυτοί οι ίδιοι που καθορίζουν πώς θα γίνει η ανοικοδόμηση και πώς θα επιστρέψει ο κόσμος στην κανονικότητα της ζωής του, ο κόσμος που τώρα παραμένει εγκατελειμμένος στα χωριά του και στις πόλεις του”, δήλωσε ένας διαδηλωτής το Σάββατο.
Ο διαδηλωτής αναφέρεται στις εταιρείες που βρίσκονται στη μέση δύο από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων χρόνων, αλλά κατάφεραν και χώθηκαν στους προϋπολογισμούς του Μαθόν για την “ανοικοδόμηση”. Για πολύ κόσμο η συζήτηση για την “ανοικοδόμηση” έχει ανοίξει για πρώτη φορά το ερώτημα ποιος πραγματικά πρέπει να έχει τον έλεγχο στο πού πάνε τα λεφτά και αν οι εταιρείες μπορούν να παίρνουν το πράσινο φως να κάνουν ό,τι θέλουν. Η “στρατιωτικοποίηση” που αναφέρει παραπάνω ο διαδηλωτής έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Μαθόν ανέθεσε σε δύο στελέχη της ηγεσίας του στρατού να αναλάβουν το συντονισμό της ανοικοδόμησης, προσπαθώντας έτσι να δώσει “κρατικό” χαρακτήρα στη διαχείριση. “Η πραγματικότητα είναι ότι, ένα μήνα μετά, τα χωριά μας και οι πόλεις μας παραμένουν σε διάλυση”, λέει μια εκπρόσωπος των πληγέντων. “Αυτή η κυβέρνηση είναι ηθικά ανίκανη να υλοποιήσει αυτή την ανοικοδόμηση που θέλουν να μας πουλήσουν”.