Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
Η δίκη της Χρυσής Αυγής: Ναζιστική εγκληματική οργάνωση από την δεκαετία του ‘90

20/4/1996, Αντιφασιστική συγκέντρωση στη Φωκίωνος Νέγρη μετά την επίθεση σε μέλη της ΟΣΕ. Φωτό: Αρχείο ΕΑ

Την αδιάλειπτη εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής από τη δεκαετία του '90, έφερε στο Εφετείο της ναζιστικής συμμορίας την Πέμπτη 19 Δεκέμβρη (129η δικάσιμος) ο Γιώργος Πίττας, δημοσιογράφος στην Εργατική Αλληλεγγύη και μέλος του ΣΕΚ. Η κατάθεσή του έκανε ξεκάθαρο στο δικαστήριο ότι η Χρυσή Αυγή ήταν μια ναζιστική εγκληματική οργάνωση, με τάγματα εφόδου και βίαιες επιθέσεις, ήδη από τότε.

Πολλές από εκείνες τις επιθέσεις ήταν κατά μελών της ΟΣΕ (από την οποία προήλθε το ΣΕΚ), που είχε μπει στο στόχαστρο της Χρυσής Αυγής για την έντονη αντιρατσιστική-αντιφασιστική της δράση. Αυτό έφερε τον Γ.Πίττα στη θέση του θύματος, του αυτόπτη μάρτυρα αλλά και του αποδέκτη καταγγελιών σε άλλες περιπτώσεις. Τις παρουσίασε όλες αναλυτικά, τονίζοντας τα κοινά χαρακτηριστικά με όσες εξετάζει το δικαστήριο (οργανωμένες, πολυπρόσωπες, αιφνιδιαστικές, με επικεφαλής και παραγγέλματα, με δήλωση ταυτότητας, με οπλισμό, με δολοφονικά χτυπήματα, με συμμετοχή ηγετικών στελεχών).

Μίλησε επίσης για τις πολύχρονες μάχες που δόθηκαν για να μην μείνουν ατιμώρητες, οδηγώντας σε πολλές αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις κατά μελών των ταγμάτων εφόδου. Και ανέδειξε το αίτημα που είχε διατυπωθεί, από τότε κιόλας, για να αναγνωριστεί ότι ο δράστης ήταν, όχι κάποιοι «μεμονωμένοι οπαδοί», αλλά η ίδια η Χρυσή Αυγή υπό τον ίδιο πάντα "αρχηγό", Νικόλαο Μιχαλολιάκο. Αν αυτό είχε συμβεί από τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές θα μπορούσε, όπως τόνισε, «να αποτρέψει πάρα πολλά περιστατικά βίας και δολοφονίες που ακολούθησαν».

Αρχικά αναφέρθηκε στη δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες το 2012, μια υπόθεση που παρακολούθησε σαν δημοσιογράφος. Συγκεκριμένα στάθηκε στην καταγραφή του Βρετανού φωτορεπόρτερ Γκάι Σμόλμαν, ο οποίος έτυχε να βρίσκεται στην Ελλάδα και την επόμενη μέρα φωτογράφισε τον χώρο και μίλησε στα θύματα. «Είχα την ατυχία να δω το υλικό το ίδιο βράδυ, τα σπασμένα αυτοκίνητα και σπίτι, την ταράτσα με τεράστιες κυλίδες αίματος και ρούχα με αίμα, τις μαρτυρίες των Αιγύπτιων», περιέγραψε. «Στη συνέχεια ο Σμόλμαν πήγε στο Κρατικό Νίκαιας, όπου τράβηξε πλάνα τον Αμπουζίντ Εμπάρακ. Αυτό που χαρακτηριστικά μου έλεγε -να σημειώσω είναι πολεμικός ανταποκριτής, έχει πάει τρεις φορές στο Αφγανιστάν- ήταν ότι ήταν συγκλονισμένος από τη βία που κατέγραψε».

Στη συνέχεια γύρισε στις παλιές επιθέσεις, με πρώτη αυτή του 1996 στη Φωκίωνος Νέγρη κατά μελών της ΟΣΕ που διακινούσαν την Εργατική Αλληλεγγύη. Όπως περιέγραψε, «αρχικά κάποια μηχανάκια κάνουν ανίχνευση του χώρου και στη συνέχεια από τα γραφεία της ΧΑ στην Κεφαλληνίας ομάδα 15 τουλάχιστον ατόμων εφορμά με ρόπαλα μπέιζμπολ και στυλιάρια σε ένα πεντάλεπτο άγριας βίας. Στα θύματα, μεταξύ άλλων συντρόφων/ισσων είναι ο Νίκος Κουράκης και η Γιάννα Βασιλάκη, συμφοιτητές μου από τα ΤΕΙ, χτυπιούνται βάναυσα, ανοίγουν κεφάλια, βγαίνουν ώμοι, σπάνε χέρια. Οι περιγραφές είναι ότι τους χτυπούν, ενώ είναι κάτω πεσμένοι, με πέτρες στο κεφάλι. Η επίθεση τελειώνει σε μικρό χρονικό διάστημα και φεύγουν».

Χρόνια μετά και ύστερα από συνεχείς αναβολές, είπε, καταδικάζονται για πρώτη φορά αμετάκλητα για επικίνδυνη σωματική βλάβη δύο ηγετικά στελέχη της ΧΑ, «υπαρχηγοί θεωρούνταν», ο Χαράλαμπος Κουσουμβρής, ταμίας της οργάνωσης κι ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος. Από τότε ο δικηγόρος Δημήτρης Ζώτος διατυπώνει το αίτημα για δίωξη της ίδιας της ΧΑ, η οποία όλο αυτό το διάστημα προσπαθεί να τρομοκρατήσει. Τόσο τους μάρτυρες κατηγορίας σαν «τον Μανώλη Γλέζο και τον Αντώνη Καρρά, που καταθέτουν στη δίκη ότι έξω από τα σπίτια τους τους γράφουν φασιστικά σύμβολα και απειλές “πρόσεχε” και “είσαι στη λίστα”». Όσο και όσους συγκεντρώνονται στα δικαστήρια, απαιτώντας την καταδίκη των ενόχων.

Βασικά οι αναβολές «είναι ευκαιρία για επιθέσεις», είπε, θυμίζοντας ότι σε αυτές έγινε η απόπειρα δολοφονίας του Δημήτρη Κουσουρή από τάγμα εφόδου με επικεφαλής τον Αντώνη “Περίανδρο” Αδρουτσόπουλο το 1998. Επίσης η επίθεση στον Σταμάτη Χατζηδήμου το 2001, για την οποία καταδικάζεται επίσης τελεσίδικα το τότε στέλεχος της ΧΑ Δημήτρης Παπαγεωργίου. Αλλά και η επίθεση στον Πάρη Χρυσό και τη Χρυσάνθη Τσιμπίδου το 2002 από τάγμα εφόδου που βγαίνει από τα τότε γραφεία της ΧΑ στη Σολωμού. Στην τελευταία, στην οποία «υπάρχει μια αναβάθμιση, έχουν βγει μαχαίρια», πρωτοστατεί ξανά ο Κουσουμβρής, ο οποίος και σε αυτή την περίπτωση καταδικάζεται τελεσίδικα.

Αναλυτικός ήταν και για το μπαράζ επιθέσεων κατά μελών του ΣΕΚ τον Ιούνη του 2000, μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων. Ξεκινά με επίθεση σε συνεργείο της εφημερίδας στην Κυψέλη, κατά την οποία «ομάδα κατεβαίνει απειλητικά, πετάει τραπεζάκια και υλικά και μας λέει “είμαστε ΧΑ, η περιοχή μας ανήκει, δεν θα ξαναπατήσετε το πόδι σας εδώ, θα τα πούμε αύριο στην Ομόνοια”, σαν προαναγγελία».

Διπλή επίθεση

Συνεχίζεται με διπλή επίθεση την επόμενη, πρώτα στην Ομόνοια «πιο βίαια, σπρωξιές, χαστούκια» και μετά με “επίσκεψη” στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, όπου «μπαίνουν και το διαλύουν, καταστρέφουν ράφια, σκίζουν βιβλία. Άτομο στην πόρτα δίνει εντολές να μπαίνουν ανά δυάδες και απειλεί τον αδερφό μου με πτυσσόμενο μαχαίρι. Ο αδελφός μου φωνάζει “Φασίστες” και η απάντηση είναι “Δεν είμαστε φασίστες, είμαστε ναζιστές”». 

Και ολοκληρώνεται δύο βδομάδες μετά, ξανά στην Κυψέλη, όπου «ομάδα πάνω από 10 ατόμων κατεβαίνει τρέχοντας από τα άτυπα γραφεία ορμητήριά τους στην Πύθωνος 16, επιτίθεται στη Ντίνα Γκαρανέ και Διονυσία Πυλαρινού και βασικά σε μένα που κρατάω τον τηλεβόα. Δέχομαι μια πολύ άγρια επίθεση, ένας με πιάνει από πίσω, από μπροστά μου ρίχνουν μπουνιές και όταν πέφτω κάτω, δέχομαι κλωτσιές σε όλο το σώμα αλλά με εμμονή στο κεφάλι, θυμάμαι τις αρβύλες να έρχονται στο πρόσωπο».

Σε όλες αυτές τις επιθέσεις πρωτοστατεί το ίδιο άτομο, το οποίο αργότερα αναγνωρίζεται, μαζί με ένα ακόμα, από φωτογραφίες που έχουν προλάβει να τραβήξουν οι σύντροφοι και δημοσιεύονται στην Ελευθεροτυπία και την Εργατική Αλληλεγγύη. Είναι οι Γιάννης Αδράσκελας και Παναγιώτης Ρουμελιώτης. Στα δύο δικαστήρια που ακολουθούν, και οι δύο καταδικάζονται αμετάκλητα. «Έχει σημασία ότι στις δίκες αποκαλύπτεται ότι ο Αδράσκελας εκ των υστέρων γίνεται ειδικός φρουρός της αστυνομίας, ενώ ο Ρουμελιώτης, με παρατσούκλι “Πόρκυ” είναι ήδη στη φυλακή γιατί το 2005 στο Μοναστηράκι έχει επιτεθεί σε δύο αδέρφια με 13 μαχαιριές στο ένα από αυτά. Η ατιμωρησία οδήγησε στην κλιμάκωση».  Επίσης ο Αδράσκελας, ακόμη και μετά την επίθεση συνεχίζει να δίνει το παρών σε δύο αναβολές της δίκης για την επίθεση του 1996, δίπλα στον Παναγιώταρο και άλλους, ως συμπαραστάτης των κατηγορούμενων...

Συνολικά η κατάθεση του Γ. Πίττα έδωσε τη συνέχεια που διέπει την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Όπως το συμπύκνωσε ο ίδιος, «αν βάλουμε δίπλα δίπλα τις φωτογραφίες του Δημήτρη Κουσουρή το 1998 και του Αμπουζίντ Εμπάρακ το 2012 από το νοσοκομείο με τα κατεστραμμένα πρόσωπα θα δούμε την ίδια δολοφονική βία».

Στο ακροατήριο βρέθηκαν πολλά μέλη του ΣΕΚ και αγωνιστές/ριες του αντιρατσιστικού - αντιφασιστικού κινήματος. Ανάμεσά τους ο Ναΐμ Ελγαντούρ και η Άννα Στάμου από την Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας και ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ.

Ακολούθησε στην ίδια δικάσιμο, που ήταν η τελευταία του 2024, η κατάθεση του Στέλιου Μπενετάτου, πρώην δημάρχου Νίκαιας και δημοτικού συμβούλου την περίοδο 2011-14. Ο μάρτυρας ενίσχυσε προηγούμενες καταθέσεις για την προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να κυριαρχήσει στις εργατογειτονιές και τους δρόμους της Νίκαιας, του Περάματος, του Κερατσινίου. Συγκεκριμένα επιβεβαίωσε γεγονότα και στοιχεία που έχουν έρθει στο δικαστήριο για το ρόλο των γραφείων-ορμητηρίων της ναζιστικής συμμορίας ή τις επιθέσεις της στα μαγαζιά των μεταναστών στην πλατεία Αγίου Νικολάου.

Μίλησε επίσης για τις ρατσιστικές δράσεις της, όπως την απαίτηση να της δοθούν τα στοιχεία των μεταναστόπουλων στους παιδικούς σταθμούς, την επιδρομή της στο Κρατικό Νίκαιας για παράνομη διανομή τροφίμων στους αρρώστους με απειλές στους γιατρούς, την προσπάθειά της να οργανώσει «συσσίτια μόνο για Έλληνες» ώστε να σπείρει το ρατσιστικό της δηλητήριο στην πόλη. Θύμισε τους τραμπουκισμούς του Λαγού σε σχολείο της περιοχής κατά γονέων και εκπαιδευτικών ώστε να πεταχτούν έξω τα προσφυγόπουλα. Και περιέγραψε τις μάχες που δόθηκαν για να μην περάσουν όλα αυτά «σε μια πόλη προσφύγων».

Επόμενες δικάσιμοι 

Γενάρης: 7, 10, 14, 16, 17, 20, 21, 23, 24, 30/1