Όσο και αν η κυβέρνηση προσπαθεί να «αλλάξει το κλίμα» για τα Τέμπη, το μόνο που καταφέρνει είναι να τρώει το ένα χαστούκι μετά το άλλο. Το τελευταίο χαστούκι ήρθε με τη διαβίβαση στη Βουλή της δικογραφίας όπου εκεί υπάρχει ονομαστική αναφορά στον πρώην υπουργό Καραμανλή για διερεύνηση ποινικών ευθυνών του.
Πίσω από τις κυβερνητικές φανφάρες για «να αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της», η κυβέρνηση ήξερε ότι το ίδιο το Σύνταγμα και όλο το νομοθετικό πλαίσιο "Περί Ευθύνης Υπουργών» απαγόρευε στον ανακριτή να ασχοληθεί με ποινικές ευθύνες υπουργών. Βάσει του νόμου, ποινικές ευθύνες υπουργών μπορεί να διερευνήσει και άρα να τους στείλει ή να μην τους στείλει σε ειδικό δικαστήριο, μόνο η Βουλή, δηλαδή, η κυβερνητική πλειοψηφία. Έτσι και αλλιώς, το «μήνυμα» προς τη δικαιοσύνη το είχε δώσει η κυβέρνηση με την τοποθέτηση του Καραμανλή στα ψηφοδέλτια της ΝΔ στις εκλογές μετά το έγκλημα στα Τέμπη.
Ο ανακριτής «σκόνταψε» πάνω στον Καραμανλή όταν διάφοροι «υψηλά ιστάμενοι», που ήθελε να τους «θυσιάσει» η ΝΔ, άνοιξαν το στόμα τους και «δώσανε» τον Καραμανλή προσκομίζοντας στοιχεία που αποδεικνύαν ότι είχε πλήρη γνώση της κατάστασης. Αυτό το ανακριτικό υλικό το έστειλε ο ανακριτής στη Βουλή, ζητώντας να διερευνηθούν οι ποινικές ευθύνες του Καραμανλή και του Σπίρτζη για «ελλιπή εποπτεία των φορέων που είχαν τη ευθύνη της ασφάλειας του σιδηροδρόμου», για «τη μη υλοποίηση των έργων εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου» και «για την έλλειψη προσωπικού». Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον νόμο, οι ποινικές ευθύνες του Σπίρτζη έχουν ήδη παραγραφεί και πολλοί συνταγματολόγοι υποστηρίζουν ότι τον Οκτώβριο θα γίνει το ίδιο και με τον Καραμανλή αν δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία.
Η κυβέρνηση μιλούσε για «πολιτική γενναιότητα του Καραμανλή», όταν αυτός παραιτήθηκε μετά το έγκλημα, και στη συνέχεια, μετά την βουλευτική εκλογή του, ότι «τον έκρινε αθώο ο λαός με την εκλογή του». Τώρα είναι αναγκασμένη να δει τι θα κάνει. Μέχρι στιγμής, δηλώνει ότι «αν» υπάρχει κάποιο αδίκημα αυτό είναι μόνο της «παράβασης καθήκοντος», ένα πλημμέλημα που προβλέπει, στην χειρότερη περίπτωση, κάποιους μήνες φυλάκιση. Για την κυβέρνηση, δεν υπάρχουν κακουργηματικές ευθύνες για τον Καραμανλή γιατί η αρμοδιότητα του Υπουργείου είναι αποκλειστικά διοικητική (!) και δεν εκτείνεται στα θέματα ασφαλείας, για τα οποία αποκλειστικά αρμόδια είναι η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ). Χοντρό δούλεμα.
Κυβέρνηση δολοφόνων
Το «αν» έχει σημασία γιατί ακόμα είναι «ανοικτό» το αν η κυβέρνηση «παραπέμψει» τον Καραμανλή. Το πιο πιθανό σενάριο είναι να ακολουθήσει το «μοντέλο Τριαντόπουλου». Επειδή θα διαθέτει την πλειοψηφία στην προανακριτική που θα συσταθεί, θα τον «στείλει», κατ' ευθείαν, σε δικαστικό συμβούλιο που θα διεξάγει προανάκριση με «κλειστές πόρτες» και με απροσδιόριστο χρόνο εξαγωγής απόφασης για το αν ή όχι οδηγηθεί σε Ειδικό Δικαστήριο. Όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο με δεδομένο ότι αυτό το καραμπινάτο «θεσμικό κουκούλωμα» θα πυροδοτήσει ακόμα περισσότερο την οργή του κόσμου.
Με μία κυβέρνηση δολοφόνων «στα σχοινιά» και πολιορκημένη από την οργή του κόσμου, θα περίμενε κανείς ότι η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση θα «άρπαζε την ευκαιρία» για να την ξεσκίσει. Αλλά, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ούτε μέσα, ούτε έξω από τη Βουλή.
Μέσα στη Βουλή έχει, ήδη, κατατεθεί αίτημα σύστασης προανακριτικής, από το ΠΑΣΟΚ, ζητώντας τη διερεύνηση τέλεσης κακουργηματικών πράξεων, που μπορούν να επισύρουν μέχρι και την ισόβια κάθειρξη, εκ μέρους του Καραμανλή και του Σπίρτζη καθώς και έξι πρώην υφυπουργών που είχαν αρμοδιότητες σχετικά με τον σιδηρόδρομο και τη σύμβαση 717.
Από την αριστερή κοινοβουλευτική αντιπολίτευση είτε θα υπάρχει κάποια «συνεργασία» είτε, όπως δήλωσαν, θα ψηφίσουν, με το δικό τους σκεπτικό, το αίτημα του ΠΑΣΟΚ. Όμως, η πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι άτολμη. Δεν «ακουμπά» ούτε την πραγματική αιτία του εγκλήματος στα Τέμπη αλλά ούτε και τον «πολιτικό προϊστάμενο» του υπουργού, δηλαδή τον ίδιο τον Μητσοτάκη.
Προφανώς και υπάρχουν ποινικές ευθύνες και στον Καραμανλή και στον Σπίρτζη και στους υφυπουργούς που μας «διαβεβαίωναν» για την «ασφάλεια του σιδηρόδρομου» ενώ ξέρανε πολύ καλά τα εγκληματικά χάλια του. Αυτές οι «διαβεβαιώσεις» έρχονταν για να «προστατέψουν» την πραγματική αιτία του εγκλήματος που δεν είναι άλλη από την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ και τη λειτουργία αυτού με βάση το κέρδος και εις βάρος της ασφάλειας και των εργαζόμενων σε αυτόν και των επιβατών.
Είναι εκπληκτικό ότι στο, 60 σελίδων, σκεπτικό του αιτήματος, δεν υπάρχει καμία αναφορά στην εγκληματική πολιτική της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων. Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι την ίδια χρονική στιγμή ακόμα και η κυβέρνηση των Εργατικών στη Βρετανία, η πιο δεξιά σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη, ανακοίνωσε ότι η South Western Railway πέρασε ξανά σε δημόσια ιδιοκτησία, αποτελώντας την πρώτη σιδηροδρομική εταιρεία που εθνικοποιείται ξανά στη Βρετανία. Το ΠΑΣΟΚ δεν τολμάει να το ζητήσει για την Hellenic Train, αλλά δεν τολμάνε να το ζητήσουν ούτε το ΚΚΕ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η Νέα Αριστερά, ούτε η Κωνσταντοπούλου.
Η μη παραπομπή Μητσοτάκη είναι, επίσης, εξοργιστική. Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να την δικαιολογήσει με το ότι η δικογραφία δεν περιλαμβάνει «ισχυρές ενδείξεις» για ποινικές ευθύνες του Μητσοτάκη. Είναι ανέκδοτο. Ακόμα και αν ο Μητσοτάκης είχε «αλλεργία» στις προειδοποιήσεις και τα εξώδικα των εργαζομένων στον ΟΣΕ, έχει «βγει στη φόρα» η επιστολή που του έστειλε ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ, Σπηλιόπουλος, στις 28 Μαΐου 2020, ο οποίος είχε συναντήσει για το θέμα των σιδηροδρόμων και τον «αντ’ αυτού», ανιψιό Γρηγόρη Δημητριάδη, προκειμένου να τον ενημερώσει για τα προβλήματα στο υπουργείο Μεταφορών. Έχουν δίκιο και το ΚΚΕ και η Κωνσταντοπούλου που ζητάνε και την παραπομπή Μητσοτάκη.
Ο Φάμελλος δηλώνει: «να αποδώσουμε ορθώς και με βάση τα στοιχεία, και χωρίς πολιτικές επιδιώξεις και χωρίς καμία κομματική στόχευση, ακριβώς τα πραγματικά γεγονότα» ενώ, ο Χαρίτσης, ακόμα χειρότερα, δηλώνει ότι η παραπομπή Μητσοτάκη είναι «πυροτέχνημα εντυπωσιασμού» και επιμένει: «Για να δανειστώ μια ιστορική φράση του Ηλία Ηλιού, “θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα”. Η προανακριτική επιτροπή είναι μια κοινοβουλευτική μάχη για την κατάδειξη ενδείξεων που οδηγούν σε ποινικές ευθύνες».
Δεν θέλουμε μία αριστερά με «μαχητική υπευθυνότητα» που «θα τους ταράζει στη νομιμότητα». Η «νομιμότητα» είναι «κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους» και αυτό το έχει καταλάβει ο κόσμος και γι' αυτό δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στους «θεσμούς». Θέλουμε μία αριστερά που «να τους ταράξει στις απεργίες» για να γυρίσουν στο δημόσιο όλα τα κοινωνικά αγαθά χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, για να γκρεμίσουμε τη κυβέρνηση των δολοφόνων και το σύστημα που υπηρετεί. Η απεργία 28 Φλεβάρη δείχνει το δρόμο!