Καταρχάς, μας δόθηκε η ευκαιρία να συνδεθούμε με πολύ μεγαλύτερα κομμάτια κόσμου που έδιναν μάχες ενάντια στην κυβέρνηση του ΓΑΠ και συνεχίζουν τη σύγκρουση με την συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ.
Για πρώτη φορά, καταφέραμε να συζητήσουμε για το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα δράσης και τι προτείνουμε (διαγραφή του χρέους, εργατικός έλεγχος, απαγόρευση των απολύσεων, κρατικοποίηση των τραπεζών κλπ.) με όρους μαζικότερους αλλά και πολύ πιο συγκεκριμένους ταυτόχρονα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, σε ένα δεύτερο επίπεδο, να πάρουμε την πρωτοβουλία και να οργανώσουμε με όλο αυτόν τον κόσμο σημαντικές μάχες τοπικά τις οποίες και κερδίσαμε.
Ηταν πολύ ξεκάθαρο από τις πρώτες εβδομάδες λειτουργίας του Περιφερειακού Συμβουλίου ότι η εφαρμογή του Καλλικράτη είναι το εργαλείο που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της Περιφέρειας (ΝΔ) για να επιβάλει τα Μνημόνια και τις περικοπές στις τοπικές κοινωνίες και να δώσει την ευκαιρία σε ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες να κάνουν μπίζνες την ίδια στιγμή που απαιτούσαν να κοπούν μισθοί, συντάξεις και κοινωνικές υπηρεσίες.
Στην Ζάκυνθο, η δημιουργία ΧΥΤΑ θα είχε καταστροφικές συνέπειες για τις ζωές όλων αφού όπως αποδείχτηκε θα μολυνόταν ολόκληρος ο υδροφόρος ορίζοντας και θα καταστρεφόταν περιβαντολλογικά η περιοχή στην οποία θα τον δημιουργούσαν.
Επίσης, η δημιουργία του θα εξασφάλιζε μεγάλα κέρδη στον ιδιώτη που θα αναλάμβανε το έργο και θα έδινε την δυνατότητα στο δήμο να χρεώνει υπέρογκα ποσά στους κατοίκους για να ''λύσει το πρόβλημα των σκουπιδιών''. Μαζί με τις επιτροπές κατοίκων αλλά και άλλες συλλογικότητες τους αναγκάσαμε να σταματήσουν. Παρά τη λυσσασμένη προσπάθεια της πλειοψηφίας του Δήμου και της περιφέρειας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) να προχωρήσουν, οι αποφάσεις τους έμειναν στα χαρτιά.
Στην Κέρκυρα, η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της αιολικής ενέργειας με τη δημιουργία αιολικού πάρκου όχι μόνο θα άφηνε στην περιοχή ένα βιομηχανικό νεκροταφείο αλλά άνοιγε και την πόρτα για να μπορούν οι ιδιώτες να κερδίζουν τεράστια ποσά, μετατρέποντας την αιολική ενέργεια σε ρεύμα και πουλώντας την στους κατοίκους υποκαθιστώντας με πλάγιο τρόπο τη ΔΕΗ.
Βρεθήκαμε στο κέντρο αυτής της μάχης επιλέγοντας να είμαστε εκείνοι που θα ανοίξουν ζήτημα στο συμβούλιο μαζί με τις επιτροπές αγώνα κατοικών και τις λαϊκές συνελεύσεις των περιοχών που αντιδρούσαν. Παρά τις κωλοτούμπες της πλειοψηφίας που απέφευγε με διάφορα τερτίπια να συζητηθεί το θέμα στο συμβούλιο, με επίμονη προσπάθεια μηνών καταφέραμε όχι μόνο να τους αναγκάσουμε να το συζητήσουν αλλά και να παρθεί απόφαση ότι δεν θα υπάρξει δημιουργία αιολικού πάρκου στην Κέρκυρα.
Νίκη
Ήταν μια νίκη που αφενός έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση στον κόσμο που το πάλευε μήνες και αφετέρου ανάγκασε τον Περιφερειάρχη Ιονίων να πάρει πίσω τις υποσχέσεις που είχε δωσει στην ιδιωτική εταιρεία που θα το έφτιαχνε ότι “η δουλειά είναι έτοιμη και μάλιστα με αρκετά κέρδη”.
Στην Λευκάδα, καταφέραμε για πρώτη φορά η αριστερή παράταξη μέσα στο συμβούλιο να κερδίζει απόφαση που δέσμευε την πλειοψηφία ότι θα προχωρούσε άμεσα στην αποκατάσταση του νοσοκομείου -υπήρχε σοβαρό ζήτημα στατικότητας του κτιρίου- και θα έκανε όλες τις ενέργειες για τη δημιουργία καινούργιου.
Και όχι μόνο. Διεκδικήσαμε την καταβολή των δεδουλευμένων για όλους τους εργαζόμενους, να μην ιδιωτικοποιηθεί το συνεργείο καθαρισμού, σίτισης και ζητήσαμε δωρεάν και άμεση περίθαλψη για όλους τους ασθενείς.
Είναι σημαντικό ότι όλες αυτές τις μάχες τις αντιμετωπίσαμε όχι σαν κάτι που αφορούσε τον κόσμο στενά τοπικά αλλά έχοντας τον προσανατολισμό ότι είναι συγκρούσεις που έχουν να κάνουν με την ίδια την κυβέρνηση που χρησιμοποιεί τις Περιφέρειες και τους Δήμους σαν όχημα για να επιβάλει εξαθλίωση και φτώχεια με πιλότο τον Καλλικράτη και την εφαρμογή του.
Εξίσου σημαντικό είναι ότι επιδιώξαμε κοινή δράση σε όλα αυτά τα ζητήματα και με την υπόλοιπη αριστερά (ΚΚΕ, ΣΥΝ) αλλα και τους συμβούλους που είχαν σπάσει από το ΠΑΣΟΚ. Ήταν το καλύτερο παράδειγμα για το τι σημαίνει ενότητα στη δράση με την υπόλοιπη αριστερά και πόσο αυτό μπορεί να δυναμώσει τους αγώνες που ανοίγουν και να καταλήξει σε νίκες.
Η παρουσία και η παρέμβασή μας στο Περιφερειακό Συμβούλιο μας έδωσε την δυνατότητα όχι μόνο να μετράμε νίκες αλλά και να ταυτιστούμε με όλους τους αγώνες που δίνονται ενάντια στις συγχωνεύσεις σχολείων, νοσοκομείων και την διάλυση κοινωνικών υπηρεσιών, διεκδικώντας να διαγράψουν το χρέος και να δώσουν αυτά τα χρήματα εδώ και τώρα για τις ανάγκες των εργαζομένων.
Στηρίξαμε τους αγώνες ενάντια στα χαράτσια, ενάντια στις απολύσεις που ετοιμάζουν στην Περιφέρεια, διεκδικήσαμε και καταφέραμε να μην μπορέσουν να προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις σχολείων και νοσοκομείων, να μην σταματήσουν κανένα από τα μαθητικά δρομολόγια.
Δίπλα δίπλα με γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους στα νοσοκομεία και όλους όσοι έδιναν μικρότερες ή μεγαλύτερες μάχες. Καταψηφίσαμε όλους τους προϋπολογισμούς με τα ψίχουλα που πέταγε η κυβέρνηση στην περιφέρεια ζητώντας πόρους που θα κάνουν τις συνθήκες διαβίωσης καλύτερες για όλους. Στο τελευταίο περιφερειακό συμβούλιο στις 18/2 καταφέραμε να υπάρξει ψήφισμα ενάντια στο κλείσιμο του ΟΕΚ και της Εργατικής Εστίας καθώς και των Βρεφονηπιακών Σταθμών.
Εντυπωσιακό ήταν επίσης ότι καταφέραμε να αναδείξουμε το ζήτημα του εργατικού ελέγχου της κοινωνίας σαν απάντηση και άμεση λύση στην επίθεση της κυβέρνησης των τραπεζιτών, πολιτικών και φασιστών. Είναι δύναμη για όλους μας το ότι μεγάλα κομμάτια κόσμου είναι πολύ πιο ανοιχτά πια σε μια τέτοια προοπτική.
Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά χρειάζετε να αξιοποιήσει στο έπακρο αυτές τις δυνατότητες που άνοιξαν τον προηγούμενο χρόνο και να εντείνει τις προσπάθειές της για να είναι το κέντρο αναφοράς και οργάνωσης κάθε αγώνα που ανοίγει. Κερδίζοντας όλο αυτό τον κόσμο στην προοπτική της ανατροπής αυτού του συστήματος που μυρίζει σαπίλα.
Τόνια Λαχανιώτη, περιφερειακή σύμβουλος με την“Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια”