Η δολοφονία μαθητών εβραϊκού σχολείου και ενός ραββίνου στην Τουλούζη, μετά την πρόσφατη δολοφονία, στην πόλη Μοντομπάν, τριών γάλλων στρατιωτών (με καταγωγή από τη Βόρεια Αφρική και την Καραϊβική) έχει συγκλονίσει τη Γαλλία. Ο Μοχάμεντ Μεράχ, ο οποίος σύμφωνα με τις Αρχές είναι ο ένοχος, βρέθηκε νεκρός μετά από επίθεση της αστυνομίας. Ήταν γάλλος πολίτης, με γονείς αλγερινής καταγωγής.
Ο Σαρκοζί έχει ήδη ξεκινήσει την προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης των γεγονότων. Η πολιτική απελπισία μπροστά στις προεδρικές εκλογές (22 Απρίλη και 6 Μάη) τον έχει οδηγήσει να στηρίζει σε μεγάλο βαθμό την προεκλογική του εκστρατεία στο ρατσισμό. Τις τελευταίες βδομάδες αποκάλεσε ξανά την μετανάστευση “πρόβλημα” και πρότεινε την ενίσχυση των ελέγχων στα σύνορα ως “το μόνο τρόπο με τον οποίο θα αποφευχθεί η κατάρρευση της Ευρώπης”. Ισχυρίστηκε επίσης ότι οι μη-μουσουλμάνοι κάτοικοι της Γαλλίας καταναλώνουν “κρέας τύπου χαλάλ” χωρίς να το ξέρουν.
Όταν ακόμα ήταν άγνωστος ο δράστης (και υπήρχαν υπόνοιες ότι προκειται για νεοναζί) μιας και οι νεκροί φαντάροι δεν ήταν λευκοί Γάλλοι, ο Σαρκοζί και άλλοι πολιτικοί πρότειναν ολιγοήμερη διακοπή της προεκλογικής εκστρατείας για λόγους “θλίψης”. Όταν έμαθαν ότι κατηγορείται ένας μουσουλμάνος, επανήλθαν δριμύτεροι. Ο Σαρκοζί ανακοίνωσε νέα μέτρα “ενίσχυσης του αισθήματος ασφάλειας”.
Ο Ολάντ, ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ακολούθησε τον ίδιο δρόμο, μιλώντας για την ανάγκη ενδυνάμωσης της ισχύος και των υποδομών της αστυνομίας. Η Μαρίν Λεπέν, υποψήφια των φασιστών, προχώρησε όπως ήταν αναμενόμενο ένα βήμα ακόμα, εκτοξεύοντας ρατσιστικό δηλητήριο.
Μαντίλα
Ο δεξιός Τύπος άρχισε ήδη να προπαγανδίζει ρατσιστικά, με βάση τα πρόσφατα τραγικά περιστατικά. Η εφημερίδα Φιγκαρό αφιέρωσε το κύριο άρθρο της για να πει ότι οι δολοφονίες δικαιώνουν όλες τις ρατσιστικές πολιτικές του Σαρκοζί, από την απαγόρευση της μαντίλας που καλύπτει το πρόσωπο στις μουσουλμάνες μέχρι την άρνηση του δικαιώματος ψήφου στους μη Γάλλους.
Ο ρατσισμός είναι αυτός που σπρώχνει στην τρομοκρατία. Η τραγωδία της Τουλούζης είναι καρπός της γαλλικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Ο Μεράχ ισχυρίστηκε ότι διέπραξε τις δολοφονίες σε αντίποινα για τους θανάτους παιδιών στην Παλαιστίνη, για την απαγόρευση της μαντίλας στα σχολεία, όπως και για το ρόλο της Γαλλίας στην κατοχή του Αφγανιστάν.
Υπάρχει αντίσταση απέναντι στη ρατσιστική και διασπαστική ατζέντα του Σαρκοζί. Το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (NPA), σε ανακοίνωσή του αναφέρει: “Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια τόσο δυσβάσταχτη τραγωδία. Όμως, δεν ενώνουμε τις φωνές μας με αυτούς που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν αυτά τα δραματικά γεγονότα για να στιγματίσουν μια ολόκληρη κοινότητα...
Το έγκλημα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με τον δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Θα είμαστε σε επιφυλακή ενάντια σε κάθε πολιτική χρήση αυτού του εγκλήματος μέσα σε μια περίοδο ανάπτυξης ρατσιστικού κλίματος. Θα συνεχίσουμε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, τον καθημερινό αγώνα ενάντια στο ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, να μην μας υπολογίζουν συμμέτοχους στην υποκριτική δημιουργία αντιρατσιστικής εθνικής ενότητας μαζί με τον Σαρκοζί, τον (υπουργό Εσωτερικών) Γκεάν ή την Λεπέν. Το NPA εκφράζει ξανά τη συγκίνησή του και την υποστήριξή του προς τους συγγενείς των θυμάτων.”