Καμία σχέση με ήρεμη προεκλογική εκστρατεία δεν έχει το πολιτικό κλίμα στην Αίγυπτο. Βρισκόμαστε εν όψει του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών, στις 16-17 Ιούνη, όμως ο κόσμος βγήκε από την Κυριακή ξανά μαζικά στην πλατεία Ταχρίρ και σε πλατείες όλης της χώρας.
Αφορμή ήταν η απόφαση του δικαστηρίου που δίκαζε τον Μουμπάρακ και τους συνεργάτες του, η οποία έγινε γνωστή το Σάββατο. Ο Μουμπάρακ και ο Υπουργός του των Εσωτερικών, ο μισητός Χαμπίμπ αλ-Άντλι καταδικάστηκαν σε 25 χρόνια φυλακή, πρακτικά ισόβια. Όμως οι περισσότεροι άλλοι κατηγορούμενοι, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι στρατού, αστυνομίας, οι γιοι του Μουμπάρακ και άλλοι πλούσιοι “φίλοι της οικογένειας” απαλλάχτηκαν από τις κατηγορίες. Όλοι αυτοί που τις μέρες της επανάστασης όχι μόνο έσφαζαν τον κόσμο στους δρόμους, αλλά οργάνωναν και το σβήσιμο κάθε ίχνους από τα εγκλήματά τους, εξαφανίζοντας έγγραφα, απαλλάσσονται λόγω έλλειψης στοιχείων. Ο κόσμος που περίμενε δικαίωση από το δικαστήριο ξεχύθηκε στους δρόμους αμέσως.
Η κινητοποίηση ενάντια στο ξέπλυμα των δολοφόνων συνδέθηκε άμεσα με τα ζητήματα των εκλογών. Το γεγονός ότι ο Άχμεντ Σαφίκ, έμπιστος του Μουμπάρακ, έχει περάσει στο δευτερο γύρο ανοίγει ακόμα πιο έντονα το ζήτημα της πραγματικής «αποχουντοποίησης». Οι διαδηλωτές απαιτούν να διωχθεί και ο Σαφίκ και άλλοι πολιτικοί συνεργάτες του Μουμπάρακ. Μεγάλα τμήματα της Αντιπολίτευσης ζητάνε το σχηματισμό μιας πολιτικής κυβέρνησης υπό την Μουσουλμανική Αδελφότητα που θα περιλαμβάνει ως αντιπροεδρους τους δύο υποψήφιους που δεν πέρασαν στον δεύτερο γύρο αλλά πήραν σημαντικά ποσοστά, τον Αμπούλ Φοτούχ (της πιο ριζοσπαστικής πτέρυγας της Αδελφότητας) και τον Χαμντίν Σαμπάχι (της Αριστεράς).
Πολιορκίες
Σε διάφορα σημεία της χώρας, οι διαδηλώσεις πήραν ξανά εξεγερσιακά χαρακτηριστικά, με τον κόσμο να μπλοκάρει δρόμους, να εισβάλει σε κτίρια που συνδέονται με το καθεστώς Μουμπάρακ, αλλά και να πολιορκεί κατοικίες γαιοκτημόνων και καπιταλιστών που νοσταλγούν το παλιό καθεστώς.
Οι Επαναστάτες Σοσιαλιστές σε ανακοίνωσή τους εξηγούν:
“Αυτό που συνέβη ήταν μια δίκη παρωδία εξ ολοκλήρου, μακριά από την πραγματική ανάγκη που ήταν να έχουμε επαναστατικές δίκες, με ειδικές διαδικασίες καθορισμένες από την επανάσταση.
Ο κίνδυνος είναι μεγάλος με τα υπολείμματα του παλιού καθεστώτος να θέλουν να ολοκληρώσουν τη νίκη τους με την επιστροφή του Σαφίκ, του “ήρωα της μάχης της καμήλας” την επιστροφή της οικογένειας Μουμπάρακ και την επιστροφή όλων των κλεφτών και των δαιμόνων του καθεστώτος, που θα περιμένουν να καταφέρουν το τελικό χτύπημα στην επανάσταση.
Γι’αυτό το λόγο, οι Επαναστάτες Σοσιαλιστές καλούν τις μάζες να ενωθούν ενάντια στην αντεπανάσταση, να διαδηλώσουν απαιτώντας επαναστατικές δίκες για την καταδίκη του Μουμπάρακ και της οικογένειάς του. Για ένα συνολικό ξεκαθάρισμα όλων των θεσμών του κράτους, πρώτα και κύρια της Δικαιοσύνης.”
Την Τρίτη, την ώρα που η Εργατική Αλληλεγγύη πήγαινε στο Τυπογραφείο συνεχιζόταν η τεράστια κινητοποίηση στην Ταχρίρ, με τη διαφορά ότι πλέον και η Μουσουλμανική Αδελφότητα καλούσε τον κόσμο να βγει στους δρόμους. Ο ίδιος της ο γραμματέας, Μαχμούντ Χουσεΐν, ανακοίνωσε ότι η Αδελφότητα βγαίνει στο δρόμο ενάντια στη δίκη-παρωδία, πιεσμένη από τον κόσμο που ζητάει δράση.
Ο δεύτερος γύρος των εκλογών μετατρέπεται ακόμα πιο έντονα σε ένα δημοψήφισμα κατά του καθεστώτος Μουμπάρακ. Μόνο που ακόμα και ο δρόμος προς τις εκλογές σφραγίζεται από την δυναμική παρέμβαση των μαζών στις εξελίξεις.