Στις 16 και 17 Ιούνη πραγματοποιείται ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Αίγυπτο. Ο κρατικός μηχανισμός, ο στρατός και οι νοσταλγοί του Μουμπάρακ ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να εκλέξουν τον Άχμεντ Σαφίκ.
Ο Σαφίκ είναι παλιός πρωθυπουργός του Μουμπάρακ και μια πιθανή νίκη του θα παρουσιαστεί σαν «δημοκρατική» αναστήλωση της δικτατορίας. Ο άλλος υποψήφιος είναι ο Μοχάμεντ Μόρσι, της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Πολλοί είναι αυτοί που δεν εμπιστεύονται την Αδελφότητα ως δύναμη που μπορεί να συγκρουστεί αξιόπιστα με το παλιό καθεστώς. Από την Επανάσταση και μετά, η ηγεσία της Αδελφότητας έκανε αλλεπάλληλες προσπάθειες να δημιουργήσει συνθήκες ομαλής συγκατοίκησης με τους στρατηγούς, δίνοντας και παίρνοντας ανταλλάγματα. Προσπάθησε να στείλει τον κόσμο σπίτι του, επιδιώκοντας να δείξει ότι είναι σε θέση να επιβάλει την ομαλότητα. Όμως, παρά τη μη εμπιστοσύνη, πολλοί ακτιβιστές είναι έτοιμοι να ψηφίσουν τον Μόρσι, γνωρίζοντας ότι η επανεκλογή του Σαφίκ θα σημάνει μια άγρια επίθεση σε όλες τις κατακτήσεις που έχει η επανάσταση μέχρι στιγμής: ελευθερία λόγου, δυνατότητες πολιτικής δράσης και κινητοποίησης, συγκρότηση δημοκρατικών θεσμών, συνδικαλισμός.
Δυναμική
Εξάλλου τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου δείχνουν ότι η δυναμική της επανάστασης παραμένει ζωντανή και μπόρεσε να εκφραστεί και στο δύσκολο πεδίο της κάλπης. Ο (νασερικός) υποψήφιος της Αριστεράς Χαμντίν Σαμπάχι πήρε σχεδόν 21% και αναδείχθηκε τρίτος. Ο Αμπουλ-Φοτούχ που προέρχεται από την Μουσουλμανική Αδελφότητα, αλλά κατέβηκε ως αντάρτης υπερασπιζόμενος το προχώρημα της επανάστασης και τη σύνδεση με τα κινήματα βγήκε τέταρτος με 17,5%.
Το γεγονός ότι η επανάσταση είναι ζωντανή και θα συνεχίσει να καθορίζει τις εξελίξεις δεν φάνηκε μόνο στις εκλογές, αλλά και στη νέα έκρηξη που έχει ξεσπάσει λόγω της αθώωσης των συνεργατών του Μουμπάρακ στο δικαστήριο. Το κίνημα απαιτεί να καταδικαστούν όλοι όσοι συνεργάστηκαν με το καθεστώς, όσοι πήραν μέρος στη δολοφονία επαναστατών τις κρίσιμες μέρες της επανάστασης. Σε αυτήν την κατεύθυνση απαιτεί και την ακύρωση της συμμετοχής του Σαφίκ στις εκλογές. Η Αριστερά ζητάει από τον Μόρσι να δεσμευτεί ότι αν εκλεγεί θα συμπεριλάβει στην προεδρία του τους δύο υποψήφιους του επαναστατικού στρατοπέδου (τον Σαμπάχι και τον Αμπούλ-Φοτούχ), και θα ξεκινήσει την κάθαρση των μηχανισμών.
Τα εκλογικά παιχνίδια, ο ρόλος των δικαστών και των γραφειοκρατών επιβεβαίωσαν πιο δυνατά από ποτέ ότι μόνο ο επαναστατημένος κόσμος στο δρόμο και στους εργατικούς χώρους μπορεί να υλοποιήσει πραγματικά αυτά τα αιτήματα. Να σαρώσει κάθε υπόλειμμα της Χούντας και να ανοίξει το δρόμο για συνολική κοινωνική αλλαγή.