Το 2008 τελειώνει εκρηκτικά, με το κύμα οργής που ξέσπασε μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου να μετατρέπεται σε οργανωμένο μαζικό κίνημα ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων. Η κυβέρνηση του Καραμανλή δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το κίνημα ούτε με την καταστολή ούτε με την εκτόνωση.
Οι υπουργοί του Καραμανλή με πρώτο τον Παυλόπουλο γελοιοποιούνται με χιλιάδες τρόπους. Γελοιοποιούνται από τους ανεξέλγκτους μπάτσους που επιμένουν προκλητικά να διεκδικούν τη δυνατότητα να τραβούν πιστόλι όποτε γουστάρουν. Γελοιοποιούνται από τους τεχνικούς της τηλεόρασης που αποκαλύπτουν το βίντεο του υπουργού να χασκογελάει και να χαριεντίζεται λίγο πριν ανακοινώσει υποκριτικά την «οδύνη» του για τη δολοφονία. Γελοιοποιούνται πάνω από όλα από τους χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενους που δεν παύουν να απαιτούν «Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων».
Η διαφορά με τους πανηγυρισμούς της Νέας Δημοκρατίας όταν κέρδιζε τις εκλογές πριν 15 μήνες είναι τεράστια. Τότε, οι αυλοκόλακες του Καραμανλή έλεγαν ότι είναι «κυρίαρχοι του παιχνιδιού» και «πρόβλεπαν» (πριν ακόμα συμπληρώσει τετραετία) ότι θα κυβερνάει πολλές τετραετίες. Τώρα, αποδεικνύεται ότι ο ελιγμός των περσινών πρόωρων εκλογών μπορεί να ήταν αρκετός για να τριπλάρει μια ξεψυχισμένη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, αλλά όχι για να σταματήσει την κοινωνική έκρηξη.
Kλοπή
Ζούμε αυτές τις μέρες την εκδίκηση της ιστορίας απέναντι σε αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να κλέβουν τα πάντα από την εργατική τάξη και τα παιδιά της. Εκλεψαν τη Δημόσια Παιδεία, έκλεψαν τη σταθερή δουλειά και τις συλλογικές συμβάσεις. Και νομίζουν ότι μπορούν να κλέβουν και τους αγώνες και τις νίκες μας. Να αγνοούν το μεγαλειώδες κίνημα των φοιτητικών καταλήψεων για το Αρθρο 16 και τις συγκλονιστικές απεργίες για το Ασφαλιστικό. Τώρα ανακαλύπτουν ότι όλες αυτές οι μάχες επιστρέφουν για να πάρουν την εκδίκησή τους. Και με τη βοήθεια της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς θα την πάρουν.
Ας μην ξεγελιέται η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ από το προβάδισμα που της δίνουν οι δημοσκοπήσεις αυτές τις μέρες. Ας μην νομίζει ότι όλα αυτά αφορούν μόνο τις λαθροχειρίες του Καραμανλή και των υπουργών του. Κάθε απόπειρα του Γιώργου Παπανδρέου να θάψει κάτω από το χαλί αυτή την κοινωνική οργή δεν πρόκειται παρά να προκαλέσει νέες εκρήξεις. Αυτή την πολιτική αλήθεια την έχουν κάνει κτήμα τους χιλιάδες και χιλιάδες αγωνιστές σε όλους τους χώρους, από τα σχολεία μέχρι τα εργοστάσια.
Δίπλα στη γενιά του Σιάτλ και της Γένοβας, τη γενιά της αντιπολεμικής «υπερδύναμης» του 2003, μπαίνει η γενιά που βγήκε στους δρόμους με τη δολοφονία του Αλέξη. Κοντεύουν δέκα χρόνια που έχουν φέρει τις αντικαπιταλιστικές ιδέες και εμπειρίες όχι μόνο στις ηλικίες των Γυμνασίων αλλά στην καρδιά του πιο ενεργού κομματιού της εργατικής τάξης.
Αυτή είναι η κοινωνική δύναμη που μπορεί να μπαίνει σε κίνηση από μια ενωμένη και οργανωμένη Αντικαπιταλιστική Αριστερά. Aς τρέμουν οι Καραμανλήδες (και οι Σαρκοζί και οι Γκόρτνον Μπράουν) μπροστά στην προοπτική ότι μπορούμε να το πετύχουμε αυτό. Αξίζει να στρατευτούμε όλοι σε αυτήν την προσπάθεια.