Εκρηκτικές σε μαζικότητα και οργή ήταν οι πανεργατικές απεργιακές διαδηλώσεις της Τετάρτης 10 Δεκέμβρη σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.
«Η πορεία της Πανεργατικής απεργίας στη Θεσσαλονίκη είχε πολύ κόσμο», μας είπε ο Βαγγέλης Παπακωνσταντίνου, «Στο Εργατικό Κέντρο είχαν συγκεντρωθεί οι Διδασκαλικοί Σύλλογοι και οι ΕΛΜΕ, εργαζόμενοι της ΟΤΟΕ, οι δικηγόροι Θεσσαλονίκης, λιμενεργάτες. Καταφέραμε να γίνει ενιαία πορεία με τους φοιτητές που από την προσυγκέντρωσή τους κατευθύνθηκαν στο ΕΚ και ενώθηκαν με τους εργαζόμενους. Ο πρόεδρος του ΕΚΘ δεν τόλμησε να πει να μην γίνει η πορεία, έτσι μια διαδήλωση με παλμό και οργή ξεκίνησε και δεν σταμάτησε να φωνάζει ότι η κυβέρνηση των δολοφόνων πρέπει να φύγει. Η πορεία κατέληξε ξανά στο ΕΚ σε ένα μαζικό συντονιστικό εργαζομένων και φοιτητών που συζήτησε το πώς θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί ο αγώνας μέχρι την πτώση της κυβέρνησης».
«Η πανεργατική διαδήλωση στην Πάτρα ήταν τεράστια», μας είπε η Κυριακή Δημοπούλου, «Το πανό του Εργατικού Κέντρου ακολουθούσαν εργαζόμενοι από πολλούς χώρους, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο Αγιος Ανδρέας που είχαν και κατάληψη γιατί ακόμα δεν τους έχουν παραδώσει το καινούργιο κτίριο που τους υπόσχονται, οι εργαζόμενοι της WIND με πανό, χιλιάδες φοιτητές και μαθητές. Το «κάτω η κυβέρνηση» ακουγόταν από παντού. Η οργή για την δολοφονία του μαθητή και για όλες τις επιθέσεις στους εργαζόμενους και τη νεολαία την ίδια στιγμή που δίνουν 28 δις στους τραπεζίτες ήταν τεράστια».
«Αντίθετα από την Αθήνα, δεν υπήρξε ζήτημα να μη γίνει συλλαλητήριο στα Γιάννενα, το Εργατικό Κέντρο από την αρχή είπε ότι θα γίνει η διαδήλωση κανονικά», μας είπε ο Γιώργος Τσιρώνης, «Ετσι πάνω από 2000 εργαζόμενοι και νεολαίοι έκαναν μια οργισμένη πορεία στο κέντρο της πόλης. Με κοινό πανό συμμετείχαν οι εκπαιδευτικοί από τις τρεις βαθμίδες, με πανό και οι αγροτικοί γιατροί. Υπήρξαν και χώροι που κατέβηκαν για πρώτη φορά όπως οι εργαζόμενοι από ένα Κέντρο Ψυχικής Υγείας στην πόλη που κλείνει.
Συνδυασμός
Τα συνθήματα που επικράτησαν ήταν «κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων», που είναι παράλληλα η κυβέρνηση των απολύσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Ηταν δηλαδή ένας συνδυασμός της οργής για το 15χρονο μαθητή και του αιτήματος ότι την οικονομική κρίση πρέπει να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, η κυβέρνηση και οι καπιταλιστές.
Το φοιτητικό μπλοκ ήταν επίσης πολύ μεγάλο, συμμετείχαν όλοι οι σύλλογοι των Ιωαννίνων. Εντονη ήταν στις συζητήσεις που είχαμε με τους απεργούς η ανάγκη της συνέχειας. Ολοι έλεγαν ότι χρειάζεται νέα Πανεργατική τώρα, πριν τα Χριστούγεννα. Ακόμα και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου είπε στην ομιλία του ότι αν δεν κηρύξει η ΓΣΕΕ νέα Πανεργατική, θα χρειαστεί να το αποφασίσουν τα Εργατικά Κέντρα. Τόσο ισχυρό είναι το μήνυμα που παίρνουν οι συνδικαλιστές από τον κόσμο στους χώρους».
«Στο Ρέθυμνο, η πανεργατική πορεία της Τετάρτης 10 Δεκέμβρη ήταν πολύ μαζική, μαζικότερη από τις περσινές για το ασφαλιστικό», μας είπε η Δήμητρα Μουρίκη, «Συγκεντρωθήκαμε στο Εργατικό Κέντρο και διαδηλώσαμε στο κεντρικό δρόμο μέχρι τη Νομαρχία, όπου είναι και η αστυνομία και ξανά πίσω. Την πιο μεγάλη παρουσία είχαν οι μαθητές, πάνω από 200 άτομα, από διάφορα σχολεία, με πανό. Τα συνθήματά τους ήταν αυτά που κυριάρχησαν. Εξω από την αστυνομία έκαναν καθιστική διαμαρτυρία με τα ΜΑΤ απέναντί τους να τους πλησιάζουν θέλοντας να τους τρομοκρατήσουν.
Συμμετείχαν επίσης οι εκπαιδευτικοί με πανό, οι γιατροί που πριν δυο μέρες είχαν κάνει συνέλευση για απλήρωτα δεδουλευμένα και ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να βγουν και να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους, συμμετείχαν λιμενεργάτες, εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ. Στην πραγματικότητα, όσοι εργαζόμενοι δεν μπορούσαν να κατέβουν τις προηγούμενες μέρες κατέβηκαν στην Πανεργατική. Ηταν δύο σε ένα, αγανάκτηση για τη δολοφονία, αγανάκτηση για τις κυβερνητικές πολιτικές και τις επιθέσεις σε μισθούς, συντάξεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Το πανό της Εργατικής Αλληλεγγύης 'Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων' συγκέντρωσε πολύ κόσμο, απεργούς και νεολαίους, γιατί ακριβώς έκφραζε τις σκέψεις τους και τους στόχους του κινήματος».