vs Bob Dylan

Το Workingman´s blues II, το «Μπλουζ του εργάτη», το δωδέκατο από τα 16 συνολικά κομμάτια που ερμήνευσε ο Μπομπ Ντύλαν στη Μαλακάσα το περασμένο Σάββατο είναι ένα από τα πρόσφατα και λιγότερο γνωστά τραγούδια του - και σίγουρα όχι ένα «κλασσικό» αριστούργημα. Δείχνει όμως, ότι, με όλα τα γυρίσματα και τις στροφές του, ο μεγάλος αυτός ποιητής και μουσικός του 20ου αιώνα δεν έχει χάσει τη δύναμη του να πιάνει το σφυγμό της εποχής και να τον εκφράζει με το μοναδικό του τρόπο. 

Χιλιάδες άνθρωποι, κυριολεκτικά, όλων των ηλικιών παρακολούθησαν το Dylan και την μπλουζ μπάντα του σε μια ζωντανή εμφάνιση που κράτησε, παρά τις επτά σχεδόν δεκαετίες ζωής του, δύο ολόκληρες ώρες και ξεσήκωσε τον κόσμο σε ένα σκηνικό λιτό χωρίς γιγαντοοθόνες, εφέ και προβολείς. 

Παρά την αποστασιοποίηση που τον χαρακτηρίζει στις ζωντανές εμφανίσεις- η μοναδική φορά που μίλησε ήταν για να παρουσιάσει την μπάντα - τα τραγούδια που ερμήνευσε, αρκετά από αυτά σε νέες εκτελέσεις, μιλούσαν από μόνα τους: Βallad of a thin man, Lay lady lay, Desolation row, Lonesome death of Hattie Carrol, Highway 61 Revisited, Like a rolling stone, All along the watchtower, Just like a woman, I´ll be your baby tonight. Συγκλονιστική ήταν και η εκτέλεση του Ballad of Hollis Brown, μια μπαλάντα βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία για έναν άνεργο πεινασμένο αγρότη που αυτοκτόνησε σκοτώνοντας τη γυναίκα του και τα πέντε παιδιά του. Εκλεισε τη συναυλία ερμηνεύοντας στο encore το All along the watchtower, και μαζί με τα μέλη της μπάντας του υποκλίθηκε στον κόσμο και ο κόσμος υποκλίθηκε σε αυτόν.