Η απεργία στις 14 Νοέμβρη είναι σταθμός για τη συνέχεια της μάχης για να αποτελειώσουμε την κυβέρνηση και τα μέτρα της. Μετά τη 48ωρη πανεργατική απεργία, τη διαδήλωση που έχουμε μπροστά μας την Κυριακή στις 5μμ στο Σύνταγμα ενάντια στον προϋπολογισμό και μια σειρά χώρους να συνεχίζουν με απεργίες και καταλήψεις, η 14 Νοέμβρη θα δείξει ότι το σύνθημα “Ανυπακοή, απεργία διαρκή” το εννοούμε σοβαρά. Φέτος μπορούμε να κάνουμε το τριήμερο για το γιορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου να ξεκινήσει μια μέρα νωρίτερα από ό,τι κάθε χρόνο και να ξεκινήσει απεργιακά.
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ προς το παρόν έχουν κηρύξει 3ωρη στάση εργασίας για τις 14 Νοέμβρη, με συγκέντρωση στην Κλαυθμώνος στη 1μμ. Φυσικά αυτή η απόφαση είναι κάθε άλλο παρά αρκετή. Με την Ισπανία και την Πορτογαλία να προχωράνε σε 24ωρη απεργία, στην Ιταλία να έχει κηρυχτεί 4ωρη γενική απεργία μετά από πολύ καιρό, τα συνδικάτα στην Ελλάδα πρέπει να συνεχίσουν να είναι στην πρώτη γραμμή και να δίνουν το παράδειγμα. Είναι στο χέρι μας να το καταφέρουμε. Σε κάθε χώρο δουλειάς δίνουμε τη μάχη και κερδίζουμε απόφαση όχι απλά για υλοποίηση της απόφασης της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά για 24ωρη απεργία μαζί με τους συναδέλφους μας στην υπόλοιπη νότια Ευρώπη.
Καταλήψεις
Την κατεύθυνση τη δείχνουν ήδη τα πιο δυνατά κομμάτια της εργατικής τάξης. Η απόφαση των εργαζόμενων στους Δήμους για καταλήψεις, νέα 48ωρη απεργία και αποχή το Σαββατοκύριακο έχει αρχίσει να υλοποιείται με τα σωματεία σε κάθε Δήμο να καταλαμβάνουν τα Δημαρχεία. Τα μέσα σταθερής τροχιάς συνεχίζουν κι αυτά με απεργία, όπως και οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ. Το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου έδωσε συνέχεια στη 48ωρη, με τρίτη μέρα γενικής απεργίας στις 8 Νοέμβρη. Στα νοσοκομεία ο συντονισμός συνεχίζεται και σε κάθε χώρο οι προτάσεις για κλιμάκωση κερδίζουν την πλειοψηφία. Αυτός είναι ο δρόμος για συνέχεια παντού, με την απεργία στις 14 Νοέμβρη να δίνει αφορμή για μεγαλύτερα βήματα.
Η 14 Νοέμβρη λειτουργεί ήδη σαν πυροδότης για το εργατικό κίνημα όλης της Ευρώπης. Δεν είναι μόνο οι χώρες της Ιβηρικής και η Ιταλία. Στο Βέλγιο διεξάγεται μάχη μέσα στα συνδικάτα για το χαρακτήρα που θα έχει η συμμετοχή στις 14. Με τον αγώνα για να μην κλείσουν οι αυτοβιομηχανίες να βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής, οι φωνές που ζητάνε απεργία πυκνώνουν. Ανάμεσά τους οι Μεταλλεργάτες, οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, Εργατικά Κέντρα και η Νεολαία των Συνδικάτων. Η Συνομοσπονδία CFTB έστειλε επιστολή στο σύνδεσμο των βιομήχανων, με την οποία προσφέρει την κάλυψή της σε όσους εργάτες θελήσουν να απεργήσουν στις 14 Νοέμβρη.
Κινητοποιήσεις αλληλεγγύης οργανώνονται στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Βρετανία. Στην Αυστρία η κινητοποίηση γίνεται με κεντρικό σύνθημα “Είμαστε Όλοι Έλληνες”. Στην Πολωνία τα συνδικάτα καλούν σε πρωινές διαδηλώσεις σε πέντε μεγάλες πόλεις. Ενδεικτικό του ρόλου που παίζει η 14 Νοέμβρη είναι ότι σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (Τσεχία, Σλοβενία), τα συνδικάτα έχουν αναγκαστεί να καλέσουν το Σάββατο 17 Νοέμβρη μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στη λιτότητα για να μπορέσουν να γίνουν κομμάτι της κινητοποίησης. Ακόμη και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στη Νέα Υόρκη, θα οργανωθεί κινητοποίηση συμπαράστασης (δείτε την αφίσα δίπλα).
Με την εργατική τάξη σε ολόκληρη την Ευρώπη να παίρνει πρωτοβουλίες απεργιών και κινητοποιήσεων ενάντια στη λιτότητα και τις κυβερνήσεις, δηλώνοντας ότι αντλεί έμπνευση από τους αγώνες στην Ελλάδα, η 14 Νοέμβρη μπορεί να γίνει ένα διεθνιστικό πανηγύρι των καταπιεσμένων. Θα είναι η πιο δυνατή απάντηση στην προπαγάνδα που ήθελε τους εργάτες σε κάθε χώρα να βλέπουν τους υπόλοιπους σαν αντίπαλους. Κανένας εργατικός χώρος, μικρός ή μεγάλος, δεν πρέπει να λείψει από αυτό το ιστορικό ραντεβού.