Με μεγάλη συμμετοχή και ενδιαφέρουσα συζήτηση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 30 Νοέμβρη η εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης. Η εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό από τη Μίνα, εργολαβική υπάλληλο στο ΑΠΘ, που κάλεσε σε ένταση της συμπαράστασης στην απεργία διαρκείας των εργαζομένων που διαρκεί ήδη πάνω από δύο μήνες παρά και την πρόσφατη εισβολή των ΜΑΤ στην Πρυτανεία του Ιδρύματος και τη σύλληψη έντεκα εργαζόμενων.
Ακολούθησε ο χαιρετισμός του δασκάλου Θανάση Αγαπητού, που μόλις είχε αθωωθεί από τη δίωξη σε βάρος του για τη συμμετοχή του στη διαδήλωση ενάντια στην επίσκεψη του Φούχτελ, ο οποίος τόνισε ότι η τρομοκρατία δεν πρόκειται να κάμψει το εργατικό κίνημα. Από την πλευρά των ομιλητών, πρώτος μίλησε ο Γιάννης Σηφακάκης που αναφέρθηκε στα αδιέξοδα και την πολιτική κρίση των «από πάνω», η οποία συναντά την κλιμάκωση της εργατικής αντίστασης που έχει αρχίσει να συντονίζεται από τα κάτω και μίλησε για το ρόλο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως δύναμης που στηρίζει πολιτικά τους αγώνες και επιμένει στην αντικαπιταλιστική προοπτική.
Έπειτα, ο Χρήστος Τουλιάτος έκανε λόγο για την ανάγκη ανοίγματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συνάντησής της με άλλες δυνάμεις της εκτός των τειχών αριστεράς και ο Αλέκος Αλαβάνος αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα της ρήξης με το Ευρώ και συνάντησης της αριστεράς με τις λαϊκές μάζες. Τέλος, ο Παναγιώτης Μαυροειδής επισήμανε την κρισιμότητα της συγκυρίας, την ανεπάρκεια των απαντήσεων της επίσημης αριστεράς και τον αναβαθμισμένο ρόλο που καλείται να παίξει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ακολούθησαν τοποθετήσεις από τον Κώστα Τορπουζίδη, που μίλησε για τη φασιστική απειλή και απεύθυνε κάλεσμα στήριξης και συμμετοχής στην κινητοποίηση της 19 Γενάρη, το Γιάννη Κούτρα, ο οποίος αναφέρθηκε στους αγώνες των εργαζόμενων στην Περιφέρεια και στα νοσοκομεία, το Χρήστο Ζαγανίδη, που τόνισε την ανάγκη διεύρυνσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και από άλλους αγωνιστές, ενώ ενδιαφέρουσα ήταν και η ερώτηση μιας εργαζόμενης για τις διαφορές ανάμεσα στις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΚΚΕ.
Συνολικά, η συμμετοχή πάνω από 200 ατόμων στο χώρο του παλιού κινηματογράφου «Αλέξανδρος» δείχνει την ένταση της αναζήτησης πολιτικών απαντήσεων και τις δυνατότητες της αντικαπιταλιστικής αριστεράς να προσελκύει και να εμπνέει μαζικά ακροατήρια.