Πάνω στο ερώτημα που έθεσε ο Α. Τσίπρας παρουσιάζουμε αποσπάσματα από τις ομιλίες και τις δηλώσεις του ίδιου στις ΗΠΑ.
Με ποιο τρόπο είμαστε ριζοσπαστικοί για... το ΔΝΤ;
“Είχαμε την ευκαιρία να θέσουμε υπόψη της ηγεσίας του ΔΝΤ τις ενστάσεις μας για το γεγονός ότι στην τελευταία τους έκθεση υπεισέρχονται στην ελληνική πολιτική σκηνή με έναν ιδιαίτερα άκομψο και άδικο τρόπο”. Κομψά και δίκαια...
Για τη Δανειακή Σύμβαση; “Οι κινδυνολόγοι θα σας πουν ότι το κόμμα μας, αν έρθει στην κυβέρνηση, θα σκίσει τη δανειακή σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, θα βγάλει τη χώρα έξω από την Ευρωζώνη, θα διακόψει τους δεσμούς της Ελλάδας με την πολιτισμένη Δύση...” (Σημ: Η δύση είναι πάντα “πολιτισμένη”).
*Την κρίση; Δεν φταίει ο καπιταλισμός αλλά η “κλεπτοκρατία” και ο “κακός σχεδιασμός” της Ευρωζώνης. “Εάν θέλετε να δείτε με ποιο τρόπο η κλεπτοκρατία καταφέρνει να παραμείνει στην εξουσία έχοντας καταστρέψει ένα ολόκληρο έθνος, ελάτε στην Ελλάδα». “Ο βαθύτερος λόγος της κρίσης είναι, βέβαια, ότι οι χώρες μας είναι μέρος μιας άσχημα σχεδιασμένης Νομισματικής Ένωσης...”
Την Αριστερά; “Υπάρχει κάτι να φοβηθεί κανείς από την Αριστερά στην Ελλάδα”;
Τις απεργίες; Είναι “ανορθόδοξος τρόπος”: «Ο ελληνικός λαός επέδειξε μεγάλη ωριμότητα.. Μπορεί να προσπαθούμε, μερικές φορές με ανορθόδοξο τρόπο, να αλλάξουμε πολλά πράγματα στη χώρα μας, αλλά ανορθόδοξη είναι και η κατάσταση που βιώνουμε στην Ελλάδα...”
Τη συζήτηση για το Ευρώ; “Για να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ανόητη και επικίνδυνη συζήτηση, εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ. Είτε θέλουμε, είτε δεν θέλουμε”.
Τις σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ; «Ξέρουμε επίσης ότι υπάρχουν σκιές και προβλήματα του παρελθόντος τα οποία θέλουμε να υπερβούμε».
Τα think tank του Δημοκρατικού Κόμματος; “Το μήνυμά μου εδώ στο Brookings, είναι ότι άνθρωποι ακόμη και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, σας θεωρούν συνοδοιπόρους στην πολύπλευρη, αλλά σημαντική επιχείρηση για την αποκατάσταση της ευημερίας και της ελπίδας στις δύο πλευρές του Ατλαντικού”.
Την εξωτερική πολιτική; Οτι “πρέπει να έχει συνέχεια, αλλά η κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ είναι όχι η παθητική αποδοχή, αλλά η δυναμική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική”.
Την ΑΟΖ; Οτι “είναι αναφαίρετο εθνικό δικαίωμα και πως η εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου θα πρέπει να γίνει προς όφελος του λαού και όχι για την αποπληρωμή του χρέους”.
Τη Δημοκρατία της Μακεδονίας; Οτι τον ανησυχεί “η άνοδος του εθνικισμού στη γειτονική χώρα”.
Τη Συρία και τους πρόσφυγες; Οτι “ο κίνδυνος είναι να έχουμε αλλαγή καθεστώτος στη Συρία, αλλά να έρθει ένα καθεστώς που θα είναι χειρότερο από το προηγούμενο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν θρησκευτικοί πρόσφυγες που θα εγκαταλείψουν τη χώρα τους για να επιβιώσουν. Και, ίσως, η πρώτη χώρα που θα συναντούν θα είναι η Ελλάδα. Φανταστείτε τι μπορεί να γίνει; Η Ελλάδα δεν θα μπορεί να το αντιμετωπίσει από μόνη της αυτό το πρόβλημα”.
Αντί επιλόγου, για τον Ομπάμα τα είπε όλα η Ρ. Δούρου: “Μεστή περιεχομένου, γεμάτη αναφορές στις «αναλλοίωτες» αξίες που καθοδηγούν το αμερικανικό έθνος από τη γέννησή του, όπως είναι η ελευθερία και η ισότητα, ήταν η ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα κατά τη ορκωμοσία του, τη Δευτέρα, 21 Ιανουαρίου...”