Η 19 Γενάρη ήταν μια από τις μεγαλύτερες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις που έχουν γίνει ποτέ. Ιδιαίτερο χρώμα στη διαδήλωση έδωσαν οπαδοί ομάδων που φόρεσαν τα αγαπημένα τους χρώματα και κατέβηκαν στην Ομόνοια για να συνδεθούν με όλους τους υπόλοιπους αντιρατσιστές και αντιφασίστες.
Στην ίδια διαδήλωση βρέθηκαν οπαδοί από τον Έβρο με τα κασκόλ της Δόξας Τυχερού μέχρι οπαδοί του Παναθηναϊκού (που χαιρέτισαν και από την εξέδρα του συλλαλητηρίου), της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού, της St Pauli από το κλαμπ της Αθήνας. Στο Σύνταγμα μοιράζονταν κείμενα που έχουν κυκλοφορήσει κλαμπ οπαδών, όπως οι Navajo Antifa Club της Παναχαϊκής ενώ υπήρχε τραπεζάκι με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από διάφορα γήπεδα. Δικό του σταντ είχε το οπαδικό περιοδικό «Humba!», ενώ στη διαδήλωση είχαν κάνει κάλεσμα πολλοί σύνδεσμοι από όλη την Ελλάδα, όπως η Αυτόνομη Θύρα 10 του Ηρακλή.
Ήταν μια ζωντανή απόδειξη-διάψευση του μύθου ότι στα γήπεδα το μόνο που κυκλοφορεί είναι «ανεγκέφαλοι χούλιγκαν» που το μόνο που επιζητούν είναι «τα μπάχαλα». Είναι ένα από τα πιο κλασικά κλισέ των καναλιών και των εφημερίδων όταν γίνονται επεισόδια στα γήπεδα ή όταν οπαδοί αντιδρούν σε αποφάσεις προέδρων ομάδων που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η τσέπη τους και η προσωπική τους διαφήμιση.
Δεν είναι κάτι καινούργιο. Ίσα-ίσα, όσοι μιλούν τόσο απαξιωτικά για όσους πηγαίνουν στο γήπεδο συνήθως αναφέρονται με τον ίδιο τρόπο και στην τάξη από την οποία προέρχεται κατά συντριπτική πλειοψηφία αυτός ο κόσμος.
Οι παλιότεροι θυμούνται τα ανέκδοτα και τα σχόλια ακόμα και από κόμματα της αριστεράς στα χρόνια της χούντας, μιλούσαν για μια χαμένη γενιά που ζούσε στον πυρετό του «Γουέμπλεϊ και του ΠΡΟ-ΠΟ». Η ιστορία όμως έγραψε ότι αυτή η γενιά ήταν του Πολυτεχνείου, αυτοί που πρωταγωνίστησαν στην εξέγερση που σήμανε την αρχή του τέλους της δικτατορίας.
Η νεολαία και οι εργαζόμενοι που πάνε και σήμερα στο γήπεδο είναι κομμάτι των μεγάλων κινητοποιήσεων απέναντι στις κυβερνητικές επιθέσεις, τα Μνημόνια, τους νεοναζί και παλιότερα απέναντι στον πόλεμο.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το ταξίδι της ομάδας της ΑΕΚ και 52 οπαδών της στο Βελιγράδι τον Απρίλη του 1999 εν μέσω βομβαρδισμών για το παιχνίδι με την Παρτιζάν με 25 χιλιάδες θεατές; Την ίδια περίοδο στα ελληνικά γήπεδα το έμβλημα που κυριαρχούσε στις εξέδρες ήταν ένας “στόχος” που δήλωνε την αντίθεση στους βομβαρδισμούς. Αντίστοιχη εικόνα από το 2003 και μετά ήταν το απαγορευτικό της βόμβας της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο που είχε κάνει την εμφάνιση του σε όλα τα γήπεδα.
Τον Δεκέμβρη του 2008 η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου συγκλόνισε όλη τη χώρα, ενώ η εξέγερση δεν άφησε τις εξέδρες έξω από τον κατάλογο των σημείων που ανέβηκαν πανό. Σε πολλά ποδοσφαιρικά -και όχι μόνο- παιχνίδια τα συνθήματα δεν ήταν για τον αγώνα, αλλά κατά της κυβέρνησης και της αστυνομίας.
Από την επιβολή του Μνημονίου το 2010 και μετά, στα γήπεδα έχει μεταφερθεί όλη η δυναμική των μεγάλων διαδηλώσεων και των απεργιών. Ενδεικτικά: «Αύριο θα πάτε αδιάβαστοι» ήταν το…προφητικό μήνυμα των Panthers του Πανιωνίου μια μέρα πριν την τεράστια διαδήλωση στις 12 Φλεβάρη του 2012 ή «Πάρ’ την Τρόικα και μπρος, δεν σε θέλει ο λαός» τις ίδιες μέρες από τους οπαδούς του ΟΦΗ.
Τα τελευταία δύο χρόνια έχει ανάψει και η μάχη απέναντι στην προσπάθεια των νεοναζί της Χρυσής Αυγής να χύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και στα γήπεδα. Ούτε αυτή η μάχη είναι καινούργια. Οι φασίστες εδώ και χρόνια προσπαθούν να αντιγράψουν τις προσπάθειες που κάνουν ομάδες νεοναζί στα γήπεδα της Ιταλίας, της Ρωσίας ή της Αγγλίας για να στρατολογήσουν μέλη από τις τάξεις των οπαδών.
Η πιο συγκροτημένη τους προσπάθεια ήταν η «Γαλάζια Στρατιά» με τον νυν βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Παναγιώταρο να ηγείται σε επιθέσεις κατά μεταναστών.
Αυτές οι προκλήσεις δεν έχουν περάσει αναπάντητες. Σε πολλά γήπεδα δίπλα στα οπαδικά πανό συνυπάρχουν και τα αντιρατσιστικά-αντιφασιστικά. Από το Περιστέρι και το γήπεδο του Ατρόμητου δεν λείπει ποτέ το πανό με τη σβησμένη σβάστικα, το ίδιο και στο γήπεδο του Πανσερραϊκού από τον σύνδεσμο «Che Guevara». Τις τελευταίες μέρες έγινε γνωστή η σύγκρουση της Original Κορίνθου με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής όταν οι τελευταίοι επιτέθηκαν σε εκδήλωση όπου μαζεύονταν τρόφιμα και ρούχα για φτωχούς μετανάστες και ντόπιους, καθώς και φυλακισμένους.
Γενικά, ολοένα και πληθαίνουν τα κλαμπ οπαδών (πολλά από αυτά μπορείτε να τα επισκεφτείτε διαδικτυακά μέσω της σελίδας των Radical Fans United (rfu.blogspot.gr) που δεν ξεχνούν ότι το ποδόσφαιρο είναι το «καλύτερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή», το απολαμβάνουμε, αλλά έχουμε ακόμα πιο σημαντικές μάχες να δώσουμε. Εμείς υπογραμμίζουμε το κάλεσμα των Alternatives Fans του Εργοτέλη που μοιραζόταν και στις 19 Γενάρη: «Μην ψάχνεις εχθρούς σε άλλα σωματεία, έλα να παλέψουμε για άλλη κοινωνία».