Mετά από 3 βδομάδες κοινητοποιήσεων στο λιθογραφείο της Βιβλιοσυνεργατικής γυρνάμε στη δουλειά νιώθοντας αρκετά ικανοποιημένοι απ' το αποτέλεσμα του αγώνα μας. Και λέω ικανοποιημένοι και όχι νικητές γιατί σήμερα ακόμα και το αυτονόητο της πληρωμής της δουλειάς μας μπαίνει υπό αμφισβήτηση και μας αναγκάζει να δίνουμε σκληρές μάχες με την εργοδοσία για να πάρουμε έστω ένα μέρος των δεδουλευμένων μας και αρκετές υποσχέσεις για τα υπόλοιπα που μας οφείλονται. Είναι μακρύς ο δρόμος της πραγματικής νίκης απέναντι σε ένα σύστημα που τροφοδοτεί τα αφεντικά με νόμους και οποιαδήποτε άλλη στήριξη στο να μας φορτώσουν εξ ολοκλήρου τα δεινά της κρίσης στις πλάτες μας.
Η εμπειρία του αγώνα όμως είναι το μεγαλύτερο κέρδος που αποχτήσαμε και θα μας χρειαστεί στη συνέχεια του δύσκολου δρόμου που έχουμε να διαβούμε, δρόμου που λέει ότι είμαστε εργάτες και θέλουμε να πληρωνόμαστε για τη δουλειά μας, δεν αντέχουμε περικοπές μισθού μέσα στην κρίση μετά τα τόσα χαράτσια που μας έχουν φορτώσει, θέλουμε υπογραφή συλλογικής σύμβασης για να έχουμε όσο το δυνατόν μια κατοχύρωση, δεν θέλουμε απολύσεις, δεν θέλουμε να μας σπρώχνουν στην παραίτηση λόγω της δυσκολίας ακόμα και να βρούμε λεφτά για βενζίνη να πάμε στη δουλειά μας.
Για εμάς τους λιθογράφους της Βιβλιοσυνεργατικής η ενότητά μας και ο δρόμος του αγώνα είναι τα όπλα μας στις εποχές των μνημονίων, και με αυτά τα όπλα θα συνεχίσουμε και θα προσπαθούμε να πάρουμε με το μέρος μας και το κομμάτι των συναδέλφων που έχει πιστέψει την κινδυνολογία ότι παίρνοντας μισθό κλείνουν οι επιχειρήσεις, ότι με το να αγωνίζεσαι όχι μόνο δεν κάνεις ζημιά αλλά ίσα ίσα το αντίθετο βάζεις τους όρους για να λειτουργήσει καλύτερα η επιχείρηση.
Τέλος, να κάνω και μια μικρή αναφορά στην τεράστια ψυχική δύναμη των συναδέλφων που κατάφεραν και δώσανε αυτό τον πολυήμερο αγώνα με όλες τους τις δυνάμεις και για τις κορυφαίες οργανωτικές κινήσεις που κάναμε απ' τις προτάσεις όλων μας και απ' την απόλυτη συνεργασία που πολλές φορές επιβλήθηκε απ' τους συναδέλφους στην κατεύθυνση ότι πάμε όλοι μαζί με μια πρόταση και όχι να έχουμε διχόνοια ανάμεσά μας. Ανανεώσαμε το ραντεβού για την πανεργατική στις 20/2 και κάπως έτσι τελείωσε η τελευταία συνέλευση του εργοστασίου.
Δημήτρης Αργυροκαστρίτης