Παραπάνω από προκλητική μπορεί να χαρακτηριστεί η πρόταση των τραπεζιτών στη διαπραγμάτευση με την ΟΤΟΕ για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
“Θα δουλεύετε περισσότερο με λιγότερα λεφτά” ειπαν ουσιαστικά οι τραπεζίτες, αφού πρότειναν μειώσεις μισθών 15% - 20%, αύξηση των ωρών εργασίας από 37 σε 39 ώρες, κατάργηση επιδομάτων και μείωση των αδειών. Από την πλευρά της η ΟΤΟΕ απέρριψε το πακέτο των προτάσεων πηγαίνοντας σε νέα συνάντηση με τους τραπεζίτες στις 11 του Μάρτη.
Η μάχη για τις Συλλογικές Συμβάσεις, είναι μια μάχη όλων των κλάδων, ολόκληρης της εργατικής τάξης. Πριν λίγο καιρό, οι εργαζόμενοι στο Μετρό, στα λεωφορεία και σε άλλα ΜΜΜ, έδωσαν ένα πολυήμερο απεργιακό αγώνα για τις ΣΣΕ, που ανάγκασε την κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει το μέτρο της επιστράτευσης για να σταματήσει την απεργία. Το ίδιο και οι Ναυτεργάτες, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ κλπ.
Ο κλάδος των Τραπεζοϋπαλλήλων παίζει κρίσιμο ρόλο σε αυτή τη μάχη. Η μάχη για αξιοπρεπή Συλλογική Σύμβαση, είναι σίγουρο ότι δεν θα κερδηθεί με κινήσεις καλής θέλησης και καλοπροαίρετη διαπραγμάτευση. Ιδιαίτερα τη στιγμή που οι μεγαλοτραπεζίτες βγαίνουν τόσο προκλητικά, εκμεταλλευόμενοι τη λήξη της κλαδικής σύμβασης και της μετενέργειας, προκειμένου να εκφοβίσουν με ακόμα περισσότερες μειώσεις. Εδώ και χρόνια οι τραπεζίτες εκτός από την επιβολή χειρότερων συνθηκών εργασίας, προσπαθούν να πετάξουν έξω από τις τράπεζες τον ίδιο το συνδικαλισμό, ανοίγοντας την όρεξη και στους υπόλοιπους εργοδότες.
Οι τραπεζοϋπάλληλοι ξέρουν καλύτερα από όλους, ότι για να κερδίσεις μια μάχη, πρέπει να χρησιμοποιήσεις το καλύτερο σου όπλο. Αυτό είναι ο απεργιακός αγώνας. Υπάρχει αυτή η εμπειρία στον κλάδο. Το είδαμε το καλοκαίρι του 2005, όταν ο Καραμανλής πήγε να απλώσει χέρι στα ταμεία. Το ίδιο και το 2006 και το 2009 και πάλι στη μάχη για την υπογραφή ΣΣΕ.
Είναι καιρός να επιστρέψουν αυτές οι εμπειρίες στις τράπεζες, ακόμα κι αν η ηγεσία της ΟΤΟΕ δεν είναι πρόθυμη για να δώσει αποτελεσματικά αυτή τη μάχη. Η οργάνωση από τα κάτω, με επιτροπές σε κάθε κατάστημα, που θα βάλουν αυτή την προοπτική μπορούν να οδηγήσουν την ΟΤΟΕ στο αγωνιστικό μονοπάτι. Και ειδικά σε μια περίοδο όπως η σημερινή, που θιγονται τα εργασιακά δικαιώματα του συνόλου των εργαζομένων, μπορούν με τον κατάλληλο συντονισμό να βρεθούν μια σειρά από κλάδοι στο πλευρό τους.