Δεν χρειάστηκε καν να βγάλουμε κάλεσμα του συνδικάτου για συμμετοχή στις διαδηλώσεις, μιας και όλοι όσοι δουλεύουν στην εταιρεία ήταν ήδη έτοιμοι να βγουν στους δρόμους από μόνοι τους, λόγω της καταπίεσης που βιώνουν τον τελευταίο καιρό.
Ο νόμος για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες δεν έγινε πραγματικότητα, οι συνδικαλιστές καταπιέζονται και βλέπουμε την διαφθορά να απλώνεται ακόμη περισσότερο και από το παλιό καθεστώς. Οι μισθοί έχουν περικοπεί και όλοι όσοι συμμετέχουν σε αγώνες για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους έχουν στοχοποιηθεί. Οι τιμές συνεχίζουν να ανεβαίνουν και οι μισθοί δεν ακολουθούν τον ίδιο ρυθμό, όμως οι διαδηλώσεις αντιμετωπίζονται σαν εγκληματικές ενέργειες και οι καταλήψεις σπάνε με τη βία. Στο μεταξύ κι άλλα εργοστάσια και εταιρείες κλείνουν. Τα εργατικά δικαιώματα έχουν αγνοηθεί, ακόμη και στο σύνταγμα.
Όταν ζητούσαμε κοινωνική δικαιοσύνη, μας έλεγαν ότι αυτό είναι “εγωισμός”. Αυτοί που υποτίθεται εκπροσωπούν τους εργάτες στο κοινοβούλιο δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου για τα δικαιώματά μας.
Έγινα μάρτυρας ενός μέρους της καταστολής από πρώτο χέρι, όπως στο σπάσιμο της κατάληψης σε τσιμεντάδικο της Αλεξάνδρειας με τη χρήση αστυνομικών σκυλιών. Συνάντησα εργάτες από την εταιρεία Μπεχέιρα που ήταν απλήρωτοι οχτώ μήνες. Οι πετρελαϊκές εταιρείες απέλυσαν μαζικά εργάτες: συνάδελφός μου στο συνδικάτο δεν πήρε τα λεφτά που του χρωστούσαν για έξι μήνες. Εγώ ο ίδιος πέρασα από εξέταση στην εταιρεία γιατί είχα μιλήσει σε μεγάλη εφημερίδα σχετικά με τα αιτήματά μας, των εργαζόμενων στην ύδρευση. Άλλοι συνάδελφοί μου μεταφέρθηκαν σε διαφορετικά σημεία της εταιρείας, κατώτερα των προσόντων τους. Ένας συνάδελφος από την εταιρεία ύδρευσης Αλεξάνδρειας απήχθη και βασανίστηκε επειδή πήρε μέρος σε διαδήλωση. Ένας άλλος δέχτηκε επίθεση, τον χτύπησαν και τον τραυμάτισαν.
Ιδιωτικοποίηση
Είμαστε πολύ ενεργοί στη μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, αλλά η Αδελφότητα είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης. Η παρέμβαση του στρατού σταμάτησε τις τρομοκρατικές ομάδες που ήταν έτοιμες να χρησιμοποιήσουν όπλα εναντίον μας και ενάντια στην επανάστασή μας, χύνοντας αίμα πολιτών.
Ο Μούρσι βασιζόταν πάρα πολύ στο νόμο για την ποινικοποίηση των απεργιών που μπήκε σε εφαρμογή το 2012, παρόλο που το προσχέδιο είχε προταθεί το 2011. Εξαπέλυσε έναν πόλεμο εναντίον των συνδικάτων.
Την ερχόμενη περίοδο, το εργατικό κίνημα θα απαιτήσει ότι οι εργάτες θα εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο και θα καλέσει τους αντιπροσώπους να περάσουν νόμο για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Θα πει στην κυβέρνηση ότι η πρώτη προτεραιότητά της πρέπει να είναι να επιβάλει την κοινωνική δικαιοσύνη και όχι να αγνοήσει τα αιτήματα των εργατών.
Αν ο επόμενος πρόεδρος αρνηθεί να υλοποιήσει τα αιτήματά μας, θα ξαναεξεγερθούμε. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Αυτοί που γεύτηκαν την ελευθερία, δεν θα ξαναγίνουν σκλάβοι. Η επανάσταση θα συνεχίσει μέχρι να δικαιωθούν τα αιτήματά της, όποιος κι αν βρίσκεται μέσα στο προεδρικό μέγαρο. Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ την επανάσταση και δεν θα παραδοθούμε ποτέ.
Μοχάμεντ Χαρντάν, αναπληρωτής πρόεδρος του Ανεξάρτητου Συνδικάτου Εργατών στην Εταιρεία Ύδρευσης του Καΐρου
Στην Αλεξάνδρεια ζήσαμε τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις που έχουμε δει από τότε που έπεσε ο Μουμπάρακ, στις 11 Φλεβάρη του 2011. Ίσως ήταν ακόμη μεγαλύτερες από τότε. Μια σειρά από συγκεντρώσεις ενοποιήθηκαν και ξεκινήσαμε μια καθιστική διαμαρτυρία, κάτι που ο κόσμος δεν συνηθίζει στην Αλεξάνδρεια. Συνήθως κάνουμε συγκέντρωση και πορεία.
Εγώ συμμετείχα στην πορεία που έγινε σε μια φτωχή συνοικία. Ήταν μία από τις καλύτερες που έχουν γίνει. Ο κόσμος φώναζε συνθήματα για κοινωνική δικαιοσύνη, για ανώτατο και κατώτατο μισθό και ζητούσε την ανατροπή του Μούρσι λόγω των οικονομικών του πολιτικών.
Υπήρχαν κάποιοι που φώναζαν συνθήματα υπέρ του στρατού. Όμως όταν κάποιοι ξεκίνησαν να το κάνουν, ο κόσμος έλεγε: “Σκάστε! Συνθήματα μόνο για το λαό και για κανέναν άλλον”. Είναι φανερό πώς η επανάσταση έχει αλλάξει τους ανθρώπους, έχουν γίνει δυνατοί και θαρραλέοι. Δεν νιώθουν κατώτεροι κανενός άλλου. Λένε πως αν ο στρατός αναλάβει την εξουσία και δεν κάνει αυτά που θέλει ο λαός: “Θα τους ανατρέψουμε κι αυτούς”.
Εμείς, οι Επαναστάτες Σοσιαλιστές, μιλάμε με τον κόσμο και εξηγούμε τι έχει κάνει ο στρατός στο παρελθόν ενάντια στο επαναστατικό κίνημα. Θέλουμε να θυμίσουμε στον κόσμο την πρόσφατη ιστορία βίας της στρατιωτικής κυβέρνησης του Scaf (Ανώτατο Συμβούλιο Ενόπλων Δυνάμεων). Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι ότι ο στρατός δεν έχει τα ίδια συμφέροντα με το λαό.
Μαχιενούρ Μάσρι, επαναστάτρια σοσιαλίστρια από την Αλεξάνδρεια