Πέντε χιλιάδες λέξεις ήταν η εναρκτήρια ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Πέντε χιλιάδες λέξεις χωρίς έστω μια φορά να ακουστεί η λέξη Μετανάστης. Η λέξη ρατσισμός. Η λέξη Μανωλάδα.
Τι είδους πολιτική πρόταση είναι αυτή που δεν τολμάει να κάνει έστω και μια τόση δα αναφορά σε ένα από τα πιο μεγάλα ανθρωπιστικά εγκλήματα που διεξάγεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα; Που αγνοεί προκλητικά ένα μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων και το 10% του συνολικού πληθυσμού, όσο δηλαδή ο μαύρος πληθυσμός των ΗΠΑ, που βρίσκεται εδώ και μια σχεδόν τετραετία κάτω από τη συνεχή επίθεση του Λοβέρδου, του Δένδια, των εργοδοτών;
Το πρόβλημα του ρατσισμού και του φασισμού, δεν μπορεί να είναι δευτερεύον ζήτημα για ένα κόμμα της Αριστεράς. Και μάλιστα για ένα κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που στοχοποιείται από τους ναζί της Χρυσής Αυγής αλλά και τον ίδιο το Σαμαρά. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τη θεωρία ότι για την άνοδο της Χρυσής Αυγής φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα η Αριστερά που υπερασπίζεται τους μετανάστες με αποτέλεσμα να καταλαμβάνουν το κέντρο της Αθήνας και να δημιουργούνται έτσι ρατσιστικά αντανακλαστικά στην κοινωνία.
Πιέσεις
Η υποτίμηση του ρατσισμού και του φασισμού δεν μπορεί παρά να ερμηνευτεί σαν μια δεξιά προσαρμογή στην πίεση ότι για να κερδίσεις τις εκλογές πρέπει να αλλάξεις στάση ή τουλάχιστον να χαμηλώσεις τόνους στο λεγόμενο “μεταναστευτικό πρόβλημα”, δηλαδή το ζήτημα του ρατσισμού. Αλλά και σαν άνοιγμα στους Καμμένους. Αυτές οι πιέσεις εκφράστηκαν και προσυνεδριακά συνήθως εμμέσως, αλλά και με κραυγαλέο τρόπο. Όπως η παρέμβαση του Πάνου Νεφέστορα – Ηλιόπουλου στο Δρόμο της Αριστεράς που αφού προσδιορίζει τους μετανάστες στην Ελλάδα σε “3 εκατομμύρια” (!), τονίζει ότι “οφείλουμε να προσπαθήσουμε να ελαττώσουμε αν δεν μπορούμε να ανακόψουμε τα μεταναστευτικά ρεύματα. Κάτι που έπρεπε ήδη να είχαμε κάνει. Αλλιώς θα έχουμε τους πολίτες μας εναντίον μας...Θα είμαστε κολλημένοι στο 27%, ενώ η καθαρή θέση μας, με τέτοιες ενέργειες που προτείνονται εδώ, θα μας απογείωναν, θα μας είχαν ήδη κάνει κυβέρνηση από τον Ιούνη το 2012”.
Στην πραγματικότητα, το 27% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές το οφείλει και στον αντιρατσιστικό του χαρακτήρα, χαρακτήρας που καταγράφεται πλέον και στο καταστατικό του, ότι κάθε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ “υπερασπίζεται την αξία της αλληλεγγύης ενάντια σε κάθε ρατσισμό”. Η βάση του ΣΥΡΙΖΑ δε δίστασε να αγκαλιάσει κάθε αντιρατσιστική αντιφασιστική πρωτοβουλία που οργανώθηκε στις γειτονιές.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι λιγότερες πατριωτικές κορώνες, (πραγματικά περίσσεψαν στην ομιλία του Τσίπρα στο πρόσφατο συνέδριο) και περισσότερη δράση για να διεκδικήσουμε Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, Νομιμοποίηση για όλους τους μετανάστες, Ασυλο για όλους τους πρόσφυγες, ίσα δικαιώματα για όλους.