Αν δεν είχαμε κάνει τη γενική απεργία πέρυσι, οι μισθοί μας θα ήταν ακόμη κάτω από δύο εκατομμύρια ρουπίες (130 ευρώ) το μήνα, μας είπε ο Δάφα Σιαχίντα που δουλεύει οικοδόμος στο βιομηχανικό νησί Μπατάμ. «Ο κατώτατος μισθός είναι πολύ μικρότερος από όσο χρειάζεται για μια αξιοπρεπή ζωή. Αν θέλει κανείς να στείλει το παιδί του στο σχολείο, χρειάζεται χρήματα και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μείνει με ενοίκιο σε σπίτι μικρό και βρόμικο. Αν θέλει να αγοράσει σπίτι, ολόκληρη η οικογένεια πρέπει να πεινάσει. Αν θέλει να τρώει σαν άνθρωπος, τότε πρέπει να θυσιάσει την εκπαίδευση των παιδιών του. Αυτή είναι η ζωή των εργατών».
Το κόστος της ενέργειας ανέβηκε 44% φέτος και έπαιξε ρόλο στην αυξημένη οργή των εργατών. Στις προπαρασκευαστικές δράσεις ενόψει της γενικής απεργίας, 80 χιλιάδες εργάτες βγήκαν στους δρόμους. Χιλιάδες περικύκλωσαν το γραφείο του κυβερνήτη της Τζακάρτα, ενώ εργάτες διέκοψαν και τη συνεδρίαση του συμβουλίου που αποφασίζει τον κατώτατο μισθό στην πρωτεύουσα. «Ο κυβερνήτης μάς λέει ότι είναι με τους φτωχούς, αλλά είναι αυτός ο ίδιος που μας κάνει φτωχούς», λέει ο Αλάν Φαταχιλά, συμβασιούχος στην Τζακάρτα, μέλος του συνδικάτου Προγκρεσίπ. «Πήρα μέρος στην απεργία γιατί όσοι δουλεύουμε σε υπεργολάβους δεν παίρνουμε ποτέ αυξήσεις. Υπάρχει κόσμος που δουλεύει για χρόνια ολόκληρα και ποτέ δεν γίνεται μόνιμος. Οι μισθοί μας παραμένουν χαμηλοί αλλά τα έξοδά μας συνεχίζουν να αυξάνονται με τις τιμές όλων των προϊόντων να ανεβαίνουν. Συμφωνώ με τα αιτήματα της απεργίας και γι’ αυτό πήρα μέρος μαζί με όλους τους φίλους μου στη δουλειά."
Παρά την επιτυχία της απεργίας του 2012, υπήρχαν συνδικάτα που ήταν διστακτικά να πάρουν μέρος φέτος. «Ορισμένοι συνδικαλιστές δεν ήθελαν τα μέλη τους να απεργήσουν, αν και τελικά δεν το γλύτωσαν. Πολλοί εργάτες μάς ζήτησαν να κάνουμε απεργιακή φρουρά στο χώρο τους για να μπορέσουν να απεργήσουν», λέει ο Αλάν.
Η απεργία αντιμετωπίστηκε με σκληρή καταστολή, καθώς πληρωμένοι τραμπούκοι βρέθηκαν δίπλα δίπλα με την αστυνομία και το στρατό για να σπάσουν απεργιακές φρουρές. Δεκάδες εργάτες βρέθηκαν στο νοσοκομείο. Κάποιοι βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση.
Οι τοπικές κυβερνήσεις άρχισαν τώρα να ανακοινώνουν τα καινούργια μισθολόγια. Ένα προεδρικό διάταγμα και οι πιέσεις των καπιταλιστών σήμαναν πως πουθενά οι αυξήσεις δεν ξεπέρασαν το 10-30%. Η κατάσταση οδήγησε σε καινούργια οργή. Σε μια συγκέντρωση συνδικαλιστών την Παρασκευή, συμφωνήθηκε πως οι εργάτες πρέπει να ξαναβγούν στο δρόμο τις επόμενες μέρες σε ακόμη μεγαλύτερους αριθμούς, για να δοθεί συνέχεια στον αγώνα.
Ανταπόκριση της Βίβιαν Χόναν από τη Τζακάρτα