Συνέντευξη αλληλεγγύης ενάντια στη δίωξη της Εργατικής Αλληλεγγύης

“Η δίωξη που γίνεται στον Πάνο Γκαργκάνα, την Κατερίνα Θωίδου και τον Τάσο Αναστασιάδη είναι δίωξη κατά του εργατικού κινήματος, είναι δίωξη κατά της ελευθερίας του Τύπου”, δήλωσε ο Παναγιώτης Καλφαγιάννης πρόεδρος της ΠΟΣΠΕΡΤ. “Ολοι γνωρίζουμε ότι τα φασιστικά καθεστώτα το πρώτο που χτυπάνε είναι τις ελεύθερες φωνές. Θεωρούν ότι είμαστε αδύναμοι, αλλά είμαστε δυνατοί και θέλουμε να τους τονίσουμε ότι ο χρόνος τους έχει ήδη τελειώσει. Οπως έχει τελειώσει η διακυβέρνηση της χώρας από την τρόικα, τη Μέρκελ και τα φερέφωνά τους στην Ελλάδα. Στη δίκη της Εργατικής Αλληλεγγύης στις 12 του Δεκέμβρη θα είμαστε όλοι εκεί και θεωρούμε ότι θα δικαιωθούμε. Όχι μόνο γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας αλλά γιατί η ελευθερία του τύπου είναι η ίδια η δημοκρατία”.

“Η ΠΟΕΣΥ εκφράζει την πλήρη συμπαράστασή της στους διωκόμενους συναδέλφους μας της Εργατικής Αλληλεγγύης”, δήλωσε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γιώργος Σαββίδης. “Μίας εφημερίδας με πολύχρονη συνέπεια στην υπεράσπιση των αιτημάτων του εργατικού λαϊκού και κοινωνικού κινήματος. Ο στόχος της διώξης είναι να βάλουν φίμωτρο στην Εργατική Αλληλεγγύη και να κατατρομοκρατήσουν τους συναδέλφους μας. Ο συνήθης ύποπτος, ο φασισμός, ο ναζισμός τα πρώτα χτυπήματα τα κάνει εναντίον του Τύπου, θέλοντας να επιβάλει τη λογοκρισία σε όλες τις φωνές που υπερασπίζονται το λαό, σε όλες τις φωνές που προβάλλουν την αλήθεια και αναζητούν μέσα από αντικειμενικές περιγραφές και αποκαλύψεις εκείνο που πρέπει η συντεταγμένη πολιτεία να κάνει.

Προχτές ακόμα ένας άλλος ομοϊδεάτης της Χρυσής Αυγής έκανε μηνυτήρια αναφορά και δικάζεται ο Στρατής Μπαλάσκας με την ίδια περίπου αιτιολόγηση. Εμείς ως δημοσιογράφοι απευθυνόμαστε στη Χρυσή Αυγή και σε όλους τους άλλους που καταφεύγουν στην εύκολη λύση των αγωγών και των μηνύσεων, και τους λέμε ότι όλες αυτές οι προσπάθειές τους δεν πρόκειται να τρομοκρατήσουν ούτε έναν δημοσιογράφο. Αυτές οι προσπάθειες τρομοκράτησης θα αντιμετωπίζονται με τη συμπαράσταση ολόκληρου του λαού όπως εκφράστηκε με τις υπόγραφες που έχουν συγκεντρωθεί ήδη υπέρ των διωκόμενων συναδέλφων.

Το κακό έχει παραγίνει εδώ και πολύ καιρό, αυτή η βιομηχανία των αγωγών αποβλέπει αποκλειστικά στη φίμωση και στην επιβολή λογοκρισίας. Εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω από την πραγματική μας αποστολή να δημοσιοποιούμε τις απόψεις μας, στην προσπάθεια μας με ελευθερία, αντικειμενικότητα, πλουραλισμό και πολυφωνία να αποκαλύπτουμε την αλήθεια πάνω στα προβλήματα του λαού μας αυτή τη στιγμή που στενάζει. Έρχονται αυτή τη στιγμή οι ναζιστές οι Χρυσαυγίτες να φιμώσουν μια ελεύθερη φωνή, δεν θα καταφέρουν τίποτα”.

Φρονήματα

“Πρόκειται για μια δίκη φρονηματικού χαρακτήρα”, δήλωσε ο Δημήτρης Ζώτος, δικηγόρος. “Είναι δίωξη την οποία τη συνηθίζει αυτός ο χώρος της Χρυσής Αυγής, χρησιμοποιώντας το δικαστικό μηχανισμό ως μέσω τρομοκράτησης όχι μόνο των δημοσιογράφων αλλά και κάθε αγωνιστή. Είναι γνωστό ότι η Εργατική Αλληλεγγύη είναι μία εφημερίδα που μαχητικά υποστηρίζει κάθε αγώνα του εργατικού κινήματος. Ο συγκεκριμένος που έκανε τη δίωξη, πήρε την πρωτοβουλία να στραφεί ενάντια σε μία κεντρική επιλογή με το νόμο για την ιθαγένεια. Αυτή η επιλογή βρήκε απέναντί της τον κριτικό λόγο. Γι’ αυτή διαμαρτύρεται και υποστηρίζει ότι είναι συκοφαντικό το άρθρο της Εργατικής Αλληλεγγύης.

Ο Ι. Ανδριόπουλος έχει καταθέσει μήνυση για εσχάτη προδοσία και για παράβαση καθήκοντος σε 174 βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου και ζητά την άρση της ασυλίας τους και την καταδίκη τους και ισχυρίζεται ότι ο ίδιος δεν είναι ενταγμένος πολιτικά. Όταν όλοι ξέρουμε ότι εκείνη την περίοδο το ΛΑΟΣ και η ΝΔ είχαν ταχθεί κατά του νόμου, είτε με δικαστικά μέσα είτε με την κατάργηση του νόμου αν έρθουν στην κυβέρνηση.

Ο Ι. Ανδριόπουλος ισχυρίζεται ότι δεν είναι φασίστας αλλά υπογράφει για την αποφυλάκιση ενός άλλου φασίστα, του Παπαγεωργίου, όταν προφυλακίστηκε επειδή έκανε επίθεση κατά αντιφασιστικής συγκέντρωσης στην πλατεία Πανόρμου. Ο ίδιος έχει εντάξει τον εαυτό του στο χώρο της ακροδεξιάς, εκφράζοντας έναν κατεξοχήν ρατσιστικό λόγο.

Ακόμα και τώρα μετά τις συλλήψεις της Χρυσής Αυγής, οι απειλές για τις δικαστικές τους διώξεις είναι παρούσες. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε αυτή η δίωξη να έχει σταματήσει στο προκαταρκτικό στάδιο. Η απαλλακτική απόφαση θα είναι μια νίκη του κινήματος γιατί οι Ναζί δεν θα σταματήσουν να διώκουν κάθε δημοσιογράφο και κάθε αγωνιστή”.

“Θα ήθελα να ευχαριστήσω για τη συμπαράσταση στους τρεις που διωκόμαστε”, είπε ο Πάνος Γκαργκάνας, διευθυντής της Εργατικής Αλληλεγγυης. “Είναι μια υπόθεση που δεν αφορά μόνο την Εργατική Αλληλεγγύη. Είναι μια δίωξη πρόκληση για τα δημοκρατικά αισθήματα όλου του κόσμου. Όχι μόνο γιατί ο μηνυτής είναι ενταγμένος στο ναζιστικό χώρο αλλά γιατί διώκεται ο τύπος, αφού γίνεται επίκληση του τυποκτόνου νόμου. Κρέμεται η απειλή ενός προστίμου τουλάχιστον 30.000 ευρώ, δηλαδή για μια μικρή εφημερίδα αυτό σημαίνει κλείσιμο.

Είναι πρόκληση για τα αντιρατσιστικά αισθήματα του ελληνικού λαού. Το θέμα της ιθαγένειας για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς έφτασε στη βουλή και υπήρξε αυτή η ρύθμιση που έδωσε περιορισμένα κάποιο τέτοιο δικαίωμα, ακριβώς γιατί η συντριπτική πλειοψηφία αισθάνεται ότι είναι σπαραχτικά άδικο τα παιδιά που τελειώνουν το σχολείο εδώ να μην έχουν το δικαίωμα να είναι Έλληνες πολίτες.

Αυτονόητο

Η συγκυρία στην οποία έφτασε να οριστεί αυτή η δίκη πέφτει πάνω στις μέρες που η Χρυση Αυγή διώκεται ως εγκληματική οργάνωση. Τι παραπάνω εγκλήματα πρέπει να κάνουν οι Νεοναζί για να θεωρηθεί αυτονόητο ότι πρέπει να ερευνηθούνε οι σχέσεις του μηνυτή με τη Χρυσή Αυγή και τι ρόλο εχει παίξει στις επιθέσεις των Νεοναζί ο συγκεκριμένος δικηγόρος; Και όχι να στελνουν στο σκαμνί την Εργατική Αλληλεγγυη που υπερασπίζεται το αυτονόητο. Ελπίζω ότι στο ακροατήριο αυτά τα πράγματα θα γίνουν κατανοητά και είμαστε αισιόδοξοι γιατί εκφράζεται χειροπιαστά η αλληλεγγυη όλου του κινήματος”.

“Η Εργατική Αλληλεγγυη είχε αποκλυψει πολύ πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής και όλες τις διασυνδέσεις που είχε με την αστυνομία και τη δικαιοσύνη”, είπε η Κατερίνα Θωίδου, δημοσιογράφος της Εργατικής Αλληλεγγύης. “Δεν πάψαμε ούτε μια στιγμή να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των μεταναστών δεύτερης γενιάς και όλων των μεταναστών, οι οποίοι μπήκαν στο στόχαστρο των τελευταίων κυβερνήσεων. Από την πρώτη στιγμή όταν άνοιξε το θέμα της κατάθεσης του Νόμου 3838/2010, υπερασπιστήκαμε ότι δεν πρεπει να περιοριστούν τα δικαιώματα της ιθαγένειας και της ψήφου στις δημοτικές εκλογές μόνο σε ένα απειροελαχιστο κομμάτι μεταναστών.

Μετά την προσφυγή του μηνυτή στο ΣτΕ που έβγαλε άκυρο το Νόμο, ο νόμος πάγωσε, δεν υπήρχε καμία δυνατότητα απόκτησης ιθαγένειας πράγμα που ισχύει μέχρι και σήμερα. Το πρακτικό αποτέλεσμα είναι περίπου 200.000 παιδιά να μην έχουν ταυτότητα, να μην έχουν ύπαρξη. Εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε η φωνή του αντιφασιστικού κινήματος και να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα της ιθαγένειας για όλα τα παιδια. Ιδιαίτερα μετά από το τεράστιο κύμα συμπαράστασης από την Αργεντινή μέχρι τη Ν. Κορέα, είμαστε αισιόδοξοι ότι θα βγούμε νικητές”.

“Βρίσκομαι εδώ για τρεις λόγους”, είπε ο Νίκος Φωτόπουλος, συνδικαλιστής της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. “Ο πρώτος γιατί ως άνθρωπος δεν έχω το δικαίωμα να γυρίσω την πλάτη στους συνανθρώπους μου είτε είναι μαύροι, κιτρινοι, Αλβανοί, Βούλγαροι ή Πακιστανοί. Ο δεύτερος γιατί δεν ανέχομαι τη στέρηση δικαιωμάτων κανενός πολίτη και κυρίως δεν ανέχομαι τη λογοκρισία και τη στερηση του δικαιώματος της έκφρασης.

Ο τρίτος είναι γιατί θεωρώ χρέος μου να σταθώ δίπλα στους συντρόφους που διώκονται και να ενώσω τη φωνή μου με όλο τον κόσμο της εργασίας, με όλους όσους έχουν υπογράψει το κείμενο συμπαράστασης, φωνάζοντας και εγώ κάτω τα χερια από τους αντιφασίστες αγωνιστές. Κλείνω διαμαρτυρόμενος για την απόφαση του ΣτΕ να βγάλει το νόμο 3838 αντισυνταγματικό. Και δηλώνω ότι ο καλυτερος τρόπος να αποτίσει κανείς φόρο τιμής στον αδικοχαμένο Παύλο Φύσσα είναι να στηρίξει με πράξεις τους αντιφασίστες, να γινει ο ίδιος αντιφασίστας. Σαν συνδικαλιστική παράταξη ως το τέλος, ως τη δικαίωση, θα είμαστε μαζί σας”.­

Διαβάστε επίσης

Ένας μηνυτής - νομικός σύμβουλος ταγμάτων εφόδου 

Εκδηλώσεις της ΚΕΕΡΦΑ ενάντια στη δίωξη της Εργατικής Αλληλεγγύης