Η δήμαρχος της Μαδρίτης, Άνα Μποτέγια, σύζυγος του προηγούμενου πρωθυπουργού της Δεξιάς, Χοσέ Μαρία Αθνάρ, ήταν αυτή που τον περασμένο μήνα καλούσε όλο τον κόσμο να πιει στην πόλη της τον πιο χαλαρωτικό “καφέ με γάλα”, διεκδικώντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Η Μαδρίτη έχασε τους Ολυμπιακούς Αγώνες ενώ η Μποτέγια εισέπραξε 13 μέρες απεργία, από την οποία οι εργαζόμενοι νιώθουν ότι βγαίνουν νικητές, αφού προς το παρόν μπλοκαρίστηκαν τα σχέδια για μαζικές απολύσεις πάνω από 1100 υπαλλήλων και μειώσεις στους μισθούς που φτάνουν και το 43%.
Απόδειξη της αίσθησης νίκης είναι ότι οι εργαζόμενοι στο ηλεκτρικό δίκτυο του Δήμου αποφάσισαν να βγουν σε απεργία διαρκείας από τις 2 Δεκέμβρη, προκαταβολικά, καθώς υπάρχουν φήμες για επίθεση στις εργασιακές τους σχέσεις.
Από την απεργία στην καθαριότητα, οι εταιρείες που τη διαχειρίζονται, δηλώνουν ότι έχασαν μισό εκατομμύριο ευρώ τις μέρες της απεργίας, άλλο μισό εκατομμύριο ευρώ για αποκατάσταση βλαβών, και 1,2 εκατομμύρια ευρώ για τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς που επιστράτευσαν (για μόλις δύο μέρες), σύνολο σχεδόν 2,5 εκατομμύρια ευρώ.
Ένα άλλο “πάρτι” που έχασε ο Στουρνάρας εξελίχθηκε στη Γένοβα την περασμένη βδομάδα με τα λεωφορεία να παραμένουν ακινητοποιημένα για μέρες. Θα μπορούσε να διαβάσει την εφημερίδα Ρεπούμπλικα: “Η Γένοβα γίνεται η πρώτη από τις ιταλικές πόλεις που βιώνει την ατμόσφαιρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, με τον εισερχόμενο ελληνικό εφιάλτη”. Λίγες μέρες αργότερα, οι διαδηλωτές στη Ρώμη δεν σεβάστηκαν την επίσημη επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Ολάντ και συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ, διαμαρτυρόμενοι για τους σιδηρόδρομους υψηλής ταχύτητας που καταστρέφουν το περιβάλλον, αλλά και για τη λιτότητα.
Ο πρωθυπουργός Λέτα και ο πρόεδρος Ναπολιτάνο βάλθηκαν να συνετίσουν τους διαδηλωτές και να καταγγείλουν τη “βία”. Προς το παρόν έχουν να συμμαζέψουν τους βουλευτές και την κυβέρνησή τους που κρέμεται από μία κλωστή ή ίσως απο μία τρίχα του Μπερλουσκόνι. Μετά την πρόσφατη διάσπαση της δεξιάς, το αναπαλαιωμένο κόμμα του Μπερλουσκόνι “Φόρτσα Ιτάλια” ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την κυβέρνηση, ενώ το κόμμα του “τεχνοκράτη” Μάριο Μόντι πνέει τα λοίσθια.
Το τρίτο πάρτι που χάνει ο Στουρνάρας είναι και το μεγαλύτερο. Πρόκειται για το κύμα απεργιών που έχει ξεκινήσει στην Πορτογαλία, ενώ και η δική της κυβέρνηση βρίσκεται σε “κόντρα” με την Τρόικα. Την Τρίτη την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές τα συνδικάτα προχωρούσαν σε συντονισμένες κινητοποιήσεις ανά κλάδο. Εξελίσσονταν απεργίες στον επισιτισμό που περιλαμβάνει τα εστιατόρια των νοσοκομείων και τα ξενοδοχεία, όπως και στις οικοδομές, στις μεταφορές, στην ακτοπλοΐα, στην ύδρευση, στο πολιτικό προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων και την πολεμική βιομηχανία ενώ απεργιακές φρουρές οργανώθηκαν έξω από μεγάλες επιχειρήσεις μετάλου και υφαντουργίες.
Κινητοποιήσεις οργανώνονταν και ενάντια στις περικοπές στην υγεία και την παιδεία. Η μαχητικότητα των τελευταίων διαδηλώσεων έχει τρομάξει την κυβέρνηση και ολόκληρο το κατεστημένο που προσπαθεί να βρει τρόπο να καθησυχάσει τον κόσμο. Οι θεατρινισμοί με την προσφυγή του προέδρου Καβάκο Σίλβα στα δικαστήρια για να βεβαιώσει τη συνταγματικότητα των μέτρων λιτότητας δεν αποδίδουν πλέον. Η συνέχεια των εξελίξεων κρίνεται στους δρόμους και τους εργατικούς χώρους.