ΑΔΕΔΥ: Συγκρότηση τώρα, σε απεργιακή κατεύθυνση

Οι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έχασαν για πρώτη φορά την απόλυτη πλειοψηφία τόσο στο επίπεδο του Γενικού Συμβουλίου όσο και της Εκτελεστικής Επιτροπής της Συνομοσπονδίας, ενώ υπήρχε μεγάλη άνοδος των δυνάμεων της αριστεράς.

Αυτή όμως η αριστερή μετατόπιση και αλλαγή των συσχετισμών δεν έχει μεταφραστεί στη συγκρότηση ενός προγραμματικού αριστερού προεδρείου, όπως ήταν και είναι η πρόταση από τη μεριά των Παρεμβάσεων (την παράταξη που στηρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

Οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, Παύλος Αντωνόπουλος και Ζέτα Μελαμπιανάκη σε δήλωση τους έχουν τονίσει ότι: «Καταθέσαμε μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση για ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης και τη συγκρότηση με αυτό το πρόγραμμα ως βάση ενός προεδρείου δεσμευμένου σε αυτό. Ένα πρόγραμμα στο οποίο κάναμε σαφές, ότι όλα αυτά τα προβλήματα πηγάζουν από την πολιτική που εκπορεύεται από την ΕΕ, σε αγαστή συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις. Για να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι, για να προσανατολιστεί το κίνημα στο ποιος είναι ο εχθρός του και να θέσει τους στόχους του».

Αντίθετα από αυτά, το προεδρείο της Συνομοσπονδίας δεν έχει συγκροτηθεί ακόμα σε μια κρίσιμη στιγμή που είναι απαραίτητο η ΑΔΕΔΥ να συντονίσει απεργιακά τα βήματα όλων των εργαζόμενων στο δημόσιο.

Για αυτή την εξέλιξη την κύρια ευθύνη φέρνει το ΠΑΜΕ που συνεχίζει να έχει μια σεχταριστική και διαλυτική θέση. Ακόμα και μέσα από ανακοινώσεις, καταγγέλλει τις Παρεμβάσεις που έχουν κάνει την προφανή εκτίμηση ότι τα πράγματα δεν είναι ίδια μετά τα αποτελέσματα του τελευταίου συνεδρίου. Εξακολουθεί να βάζει στο ίδιο τσουβάλι τις αριστερές παρατάξεις με τις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ (σε όλες τις εκδοχές τους, καθώς έχουν χωριστεί σε δύο κομμάτια η κάθε μία για δικούς τους λόγους).

Η δήλωση που αναφέραμε πιο πάνω συνεχίζει αναφέροντας ότι: «οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, έχουν ιστορικές και τεράστιες ευθύνες για τις όποιες εξελίξεις. Από μέρους του ΠΑΜΕ να καταγγέλλονται περίπου οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις γιατί μίλησαν για ανατροπή που έγινε στο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, ενώ οι ίδιοι εκτιμούν ότι τίποτα ιδιαίτερο δεν άλλαξε. Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι συναγωνιστές του ΠΑΜΕ, είναι ότι αυτοί με τη στάση τους καθορίζουν την αλήθεια ή όχι της άποψης που διατυπώσαμε. Στο βαθμό που τάσσονται μαζί με τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να διαμορφώσουν από κοινού ένα αγωνιστικό πρόγραμμα για την επόμενη περίοδο, με τις δυνάμεις που έχουν τη βούληση να προχωρήσουμε αγωνιστικά, τότε θα έχουμε ανατροπή και μάλιστα ριζική, γιατί υπάρχει –με τη συμμετοχή τους και μόνο-η απαραίτητη πολιτική και αγωνιστική πλειοψηφία για άλλη πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος. Στο βαθμό όμως που συντάσσονται απέναντι από τις υπόλοιπες δυνάμεις αυτού του δυνητικού αγωνιστικού μετώπου, τότε επαληθεύεται η άποψη τους –ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία- και αυτό είναι αρνητικό για το κίνημα».

Οι Παρεμβάσεις μετά από τις πολλές αποτυχημένες προσπάθειες για συγκρότηση προεδρείου έχουν τοποθετηθεί ότι θα μπορούσαν να διευκολύνουν την συγκρότηση με την αποχή τους σε ψηφοφορία που μπορεί να υπάρξει πλειοψηφία, ενώ στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής (11/2) δήλωσαν ότι θα μπορούσαν να ψηφίσουν τον Γρ. Καλομοίρη από την ΑΑΡΣ για Πρόεδρο σε μια προσπάθεια να ξεμπλοκαριστεί η διαδικασία.

Το ζήτημα της συγκρότησης δεν πρέπει να παραμείνει υπόθεση μόνο ανάμεσα στους εκλεγμένους στη Συνομοσπoνδία. Χρειάζεται η πίεση της βάσης να σπρώξει προς την δημιουργία ενός προεδρείου που θα πάρει απεργιακές αποφάσεις σύγκρουσης με την κυβέρνηση και θα έχει ανατρεπτική, αγωνιστική κατεύθυνση. Η απόφαση της ΑΔΕΔΥ, έστω και χωρίς συγκροτημένο προεδρείο, για τις δύο 48ωρες και κλιμάκωση πριν τις 22 Μάρτη που απολύονται εκατοντάδες εργαζόμενοι είναι απόδειξη ότι η βάση των εργατικών χώρων μπορεί να καθορίσει όλες τις εξελίξεις.