ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις ευρωεκλογές

Ολόκληρο το ψηφοδέλτιο είναι:

1. ΑΔΑΜΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Γεωργίου, περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας και Γεν. Γραμματέας συλλόγου συνταξιούχων ΙΚΑ Ελασσόνας

2. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΤΑΣΟΣ) του Βασιλείου, εκδότης της εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη»

3. ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Ευαγγέλου, γιατρός, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

4. ΒΑΣΣΑΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Στυλιανού, πολιτικός επιστήμονας και ερευνητής σε θέματα ΕΕ

5. ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του Κωνσταντίνου, δημοσιογράφος - οικονομολόγος

6. ΓΑΣΤΕΡΑΤΟΣ ΚΙΜΩΝΑΣ του Γεωργίου, αγωνιστής του φοιτητικού κινήματος και της ΕΑΑΚ

7. ΓΕΡΟΤΖΙΑΦΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ του Θωμά, γιατρός, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris 6

8. ΓΚΑΡΓΚΑΝΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) του Χρήστου, μέλος του ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διευθυντής εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη».

9. ΓΡΑΨΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Γεωργίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση

10. ΔΕΛΑΣΤΙΚ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΓΑΣΠΑΡ του Χρύσανθου, δημοσιογράφος - διευθυντής εφημερίδας "Πριν"

11. ΔΡΙΤΣΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Γεωργίου, ειδικευόμενος ιατρός, πρόεδρος του Συλλόγου ειδικευόμενων ιατρών Νοσοκομείου "Ευαγγελισμός"

12. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ του Σπύρου, φοιτήτρια Ιατρικής, μέλος της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ)

13. ΖΟΡΜΠΑΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΑΛΕΚΑ) του Γεωργίου, δικηγόρος, μέλος της Κίνησης για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας (ΚΕΔΔΕ)

14. ΖΟΥΠΑ ΣΤΥΛΙΑΝΗ (ΣΤΕΛΛΑ) του Δημητρίου, μέλος Σωματείου Βιβλίου-Χάρτου

15. ΖΩΓΡΑΦΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ – ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Ευσταθίου, βιολόγος, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ)

16. ΚΑΡΑΜΠΕΛΗ ΜΑΡΙΑ του Γεωργίου, αγροτική γιατρός, αγωνίστρια του νεολαίστικου κινήματος και της ΕΑΑΚ

17. ΚΑΤΣΙΜΠΑ-ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ΔΑΦΝΗ του Γεωργίου, μέλος της ΕΓ της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας ΟΕΝΓΕ με συμμετοχή στο Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης

18. ΚΟΙΛΑΚΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ (ΣΥΛΒΙΑ) του Ιωάννη, πολιτικός μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

19. ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Ευτυχίου, μέλος ΔΣ εργαζόμενων ΕΠΑ

20. ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ του Παναγιώτη, απολυμένος από την Ελληνική Χαλυβουργία

21. ΜΑΡΚΕΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Αλέξανδρου, ιστορικός, καθηγητής του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ

22. ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Δημητρίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

23. ΜΗΛΙΑΖΗΜ ΤΖΕΜΑΛΗ του Μεχμέτ, δάσκαλος

24. ΜΟΣ – ΣΥΨΑ ΑΘΗΝΑ του Τομ, σκιτσογράφος-δημοσιογράφος

25. ΜΠΙΣΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ του Σπύρου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΚΚΕ

26. ΜΠΛΑΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Ευσταθίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Συσπείρωση

27. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αλέξανδρου, δικηγόρος, μέλος της Κίνησης για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας (ΚΕΔΔΕ)

28. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΕΤΡΟΣ  του Γεωργίου, δημοσιογράφος - συγγραφέας

29. ΠΑΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Γεωργίου, διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, ιδρυτής του καλλιτεχνικού σωματείου «Αθεράπευτοι»

30. ΠΛΟΥΜΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ του Δημητρίου, πρ. εργαζόμενος αγροτικού συνεταιρισμού Ορμύλιας Χαλκιδικής

31. ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Παναγιώτη, δικηγόρος, «Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων», μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

32. ΣΗΦΑΚΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Εμμανουήλ, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα

33. ΣΤΑΘΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Ευαγγέλου, εργαζόμενη στη ΔΕΗ, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ

34. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Αριστείδη, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων λειτουργίας Μετρό ΣΕΛΜΑ

35. ΣΤΥΛΛΟΥ ΜΑΡΙΑ –ΕΡΣΗ του Σπυρίδωνος, υπεύθυνη περιοδικού "Σοσιαλισμός από τα κάτω"

36. ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Γεωργίου, πανεπιστημιακός, μέλος της ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Ανασύνθεση

37. ΤΣΑΔΑΡΗ ΣΟΦΙΑ του Αθανασίου, αρχιτέκτονας, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

38. ΤΣΙΛΙΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ του Ηλία, μηχανολόγος μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

39. ΤΣΙΧΛΗ ΜΑΡΙΑΝΑ του Δημητρίου, δικηγόρος, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση

40. ΦΕΛΕΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ευαγγέλου, ΟΚΔΕ-ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

41. ΦΩΤΕΛΛΗ ΕΙΡΗΝΗ του Ηλία- Ιωάννη, εργαζόμενη στην ΕΡΤ

42. ΧΑΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ του Φωτίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση


Η Αργυρή Ερωτοκρίτου είναι φοιτήτρια Ιατρικής στα Γιάννενα. Γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου. Στα μαθητικά της χρόνια ήταν μέλος της νεολαίας του ΑΚΕΛ, στην ΕΔΟΝ.

Συμμετείχε στις φοιτητικές καταλήψεις του 2006-2007 ενάντια στην αναθεώρηση του Άρθρου 16 και τότε οργανώθηκε στο ΣΕΚ. Διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στην εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 μέσα από τα ΕΑΑΚ. Είναι ιδρυτικό μέλος της Τ.Ε. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα Γιάννενα και μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη: "Όταν το 2008 εκλέχθηκε το ΑΚΕΛ στην κυβέρνηση γέμισε με ελπίδες χιλιάδες κόσμου. Ελπίδες για ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών αλλά και για λύση του κυπριακού. Αυτές οι ελπίδες διαψεύστηκαν με τον πιο δραματικό τρόπο. Όταν το ΑΚΕΛ βρέθηκε αντιμέτωπο με την οικονομική κατάρρευση αποφάσισε να διασώσει τις τράπεζες και να υπογράψει Μνημόνιο ενάντια στις φιλολαΪκές του διακηρύξεις. Το γεγονός ότι δεν υπήρχε στην Κύπρο συγκροτημένη αντικαπιταλιστική αριστερά, σήμαινε ότι ο κόσμος που έβλεπε το κόμμα του να τον προδίδει δεν μπορούσε να δώσει αποτελεσματικά αυτή τη μάχη. Το να στηρίξουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Ελλάδα παίζει καθοριστικό ρόλο όχι μόνο εδώ αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Γιατί η δύναμη που μπορεί να ξηλώσει τα Μνημόνια και τα εθνικιστικά μίση είναι οι αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας που βάζουν στο κέντρο την αντικαπιταλιστική ανατροπή”.


Ο Τάσος Αναστασιάδης είναι συντονιστής της Συνάντησης Εργατικής Αντίστασης που έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του συντονισμού και της συμπαράστασης σε όλους τους εργατικούς αγώνες των τελευταίων χρόνων. Οι εκδηλώσεις και οι περιοδείες αλληλεγγύης μαζί με εργαζόμενους της ΕΡΤ ενάντια στο κλείσιμο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα.

Δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη: «Την τελευταία χρονιά είδαμε να ξεδιπλώνονται μεγάλοι αγώνες. Η κατάληψη στην ΕΡΤ, η απεργία των καθηγητών τον Μάη και ξανά τον Σεπτέμβρη. Η απεργία διαρκείας των διοικητικών των πανεπιστημίων. Οι αγώνες διαρκείας των διαθέσιμων εκπαιδευτικών, των σχολικών φυλάκων, των καθαριστριών του υπ. Οικονομικών. Οι δυνάμεις της ΑΝTAΡΣΥΑ πρωτοστάτησαν σε όλους αυτούς τους αγώνες, κόντρα στην διαλυτική στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών, αλλά και δυνάμεων της αριστεράς, όπως στην απεργία των καθηγητών.

Για να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα «των από τα κάτω» απέναντι στη μνημονιακή βαρβαρότητα, για να ξαναγυρίσουν όλοι οι απολυμένοι πίσω στις δουλειές τους, για να κερδίσουμε αυξήσεις στους μισθούς, θα χρειαστεί να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε. Δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις κάλπες, θα σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη για τους αγώνες μας».


Η Μαρία Στύλλου είναι ιδρυτικό μέλος του ΣΕΚ, υπεύθυνη σύνταξης του περιοδικού «Σοσιαλισμός από τα κάτω». Εχει μια μεγάλη διαδρομή μέσα στο κίνημα και την Αριστερά, ξεκινώντας από τα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του 1950 όταν στρατεύτηκε στην ΕΔΑ και είχε δράση σαν φοιτήτρια στη «Θέμιδα» της Νομικής κόντρα στους ΕΚΟΦίτες.

Η Μαρία μας είπε: “Στις ευρωεκλογές του 2009, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαζί είχαν πάρει 69% και 8 έδρες το κάθε κόμμα. Πέντε χρόνια μετά, το ΠΑΣΟΚ παλεύει για μία έδρα και η ΝΔ για να βγάλει όσες ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια δεν έχουν γίνει οι μεγαλύτερες ανατροπές; Αυτό σημαίνει ότι πάμε για νέο δικομματισμό; Η απάντηση είναι όχι. Η εργατική τάξη τσάκισε το ΠΑΣΟΚ με τις μάχες της -δεν πάμε λοιπόν για αλλαγή φρουράς. Ταυτόχρονα έριξε γροθιές στη ΝΔ και θέλει να της δώσει την τελευταία.

Η δύναμη που έχει τις καλύτερες σχέσεις με το πιο μαχητικό και πρωτοπόρο κομμάτι της τάξης είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι ενδεικτικό ακόμα και στους υποψηφίους της. Στις εργατογειτονιές της Αττικής, μια σειρά στελέχη των εργατικών αγώνων είναι υποψήφιοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Παράδειγμα η Σούλα Μπαλαλέ από το Βουγιουκλάκειο, ο Γιώργος Τσιρώνης από το Θριάσειο, ο Σπύρος Στάικος από το Αττικό, ο Βασίλης Συλλαϊδής και ο Γιάννης Θεοχάρης από την Ιντρακόμ, ο Σπύρος Παντελιός από το Τζάνειο.

Επειδή ακριβώς είναι οργανικό κομμάτι της τάξης, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει τη δύναμη και πριν και μετά τις εκλογές να μην αφήσει το ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει στους συμβιβασμούς που έχει βάλει μπροστά. Με την οργάνωση, την κλιμάκωση και το συντονισμό των αγώνων από τα κάτω, θα κερδίσουμε την επιστροφή των απολυμένων στις δουλειές τους, λεφτά για την υγεία και την παιδεία, δουλειά για όλους. Και με το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα ανοίξουμε την προοπτική του εργατικού ελέγχου”.


Ο Γιάννης Σηφακάκης είναι στέλεχος του ΣΕΚ και εκλεγμένος στο Κεντρικό Συντονιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Είναι ο Συντονιστής της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο που στις 15 Φλεβάρη του 2003 πραγματοποίησε, μετά από καμπάνια μηνών, το μεγαλειώδες αντιπολεμικό συλλαλητήριο ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών και έχει οργανώσει αμέτρητες συγκεντρώσεις, πορείες και εκδηλώσεις ενάντια στις επεμβάσεις του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ σε Λίβανο και Παλαιστίνη.

Εξαιτίας αυτής της δράσης, το τηλέφωνό του ήταν ένα από αυτά που παρακολουθούσαν οι ντόπιες και νατοϊκές μυστικές υπηρεσίες το 2004, όπως αποκαλύφθηκε με το σκάνδαλο των υποκλοπών. Επίσης υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές για την αποκάλυψη του σκανδάλου των απαγωγών των Πακιστανών, το 2005, καθώς και για την υπεράσπιση της Πακιστανικής Κοινότητας ενάντια στις διώξεις και την κατασυκοφάντηση της από την ΕΛΑΣ και την κυβέρνηση τότε Καραμανλή.


Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να στείλουμε στην ευρωβουλή ανθρώπους και αγωνιστές που δεν προσκυνάνε. Ανθρώπους που έχουν αποδείξει με τους αγώνες τους και την ξεκάθαρη στάση τους αυτά τα τέσσερα χρόνια των μνημονίων, ότι είναι σταθερά στο πλευρό των εργαζόμενων και όσων αγωνίζονται.

Στις εκλογές αυτές χρειάζεται να ψηφίσουμε όπως παλεύαμε όλα αυτά τα χρόνια. Για να διαγραφεί το χρέος που το έχουμε πληρώσει τρείς και τέσσσερις φορές. Για να φύγουμε από το ευρώ και την Ε.Ε. Ενάντια στο ρατσισμό και τον φασισμό. Για να μην υπάρχει κανένας άνεργος, κανένας απολυμένος, κανένας χωρίς μισθό.

Πάνω απ’ όλα για να δείξουμε στις Βρυξέλλες και σε όλη την Ευρώπη τι θα πεί αντίσταση. Γιατί η ΑΝΑΤΡΣΥΑ, αυτό το έχει στο αίμα της και άλλωστε το έχουμε αποδείξει όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Αντώνης Σταματόπουλος, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΜΕΤΡΟ (ΣΕΛΜΑ)


Η Ειρήνη Φωτέλλη είναι εργαζόμενη στην ΕΡΤ από το 1994. Τους τελευταίους έντεκα μήνες βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στο “μαύρο” και για την επαναλειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Ξεκίνησε ως συμβασιούχος στην ΕΡΤ και ως μέλος του ΠΣΥΠΕΡΤ έδωσε μάχη ενάντια στις μνημονιακές επιθέσεις, συμμετέχοντας στους Financial Crimes και στην Πρωτοβουλία Εργαζομένων της ΕΡΤ. Συνεχίζει την ίδια προσπάθεια μέχρι σήμερα, ως ενεργό μέλος του ERTOPEN.

«Σε αυτές τις εκλογές, το “μαύρο” θα γυρίσει μπούμερανγκ», δήλωσε η Ειρήνη στην Εργατική Αλληλεγγύη, «Θα μαυρίσουμε τη συγκυβέρνηση και όλα τα μνημονιακά κόμματα που επέβαλαν τα μέτρα και θέλουν να περάσουν ακόμα περισσότερα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η δύναμη της ανατροπής και του εργατικού ελέγχου όπως το κάναμε στην ΕΡΤ. Η ενίσχυσή της είναι εγγύηση ότι δε θα σταματήσουμε μέχρι να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν και για τους εργαζόμενους της ΕΡΤ αυτό σημαίνει να ξαναμπούμε στο Ραδιομέγαρο”.


Ο Τζεμαλή Μηλιαζήμ είναι δάσκαλος ειδικής αγωγής, από τη μειονότητα της Ξάνθης. Αυτή τη στιγμή διδάσκει σε τμήμα ένταξης (παιδιά με αναπηρίες) στη Πρέσπα της Φλώρινας. Είναι μέλος του Συλλόγου Δασκάλων Φλώρινας και των Παρεμβάσεων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Είναι επίσης μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εκτός από τη συμμετοχή του στο ευρωψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης με την “Ανταρσία στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη”.

Γεννημένος το '80 στο χωριό Δημάριο της Ξάνθης, ο Τζεμαλή έχει δώσει μάχες για την αναγνώριση και τα δικαιώματα της μειονότητας, ενάντια στο “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας” από το 2001 και μετά, ενάντια στις μνημονιακές επιθέσεις αλλά και ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες τα τελευταία χρόνια. Ενεργό μέλος της Κίνησης Ενωμένοι ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή, το Σεπτέμβρη του 2012 είχε δεχτεί φασιστική επίθεση από νεοναζί της Χρυσής Αυγής ενώ συμμετείχε σε αφισοκόλληση της Κίνησης στην Ξάνθη.

Με άρθρο του στο προηγούμενο φύλλο της Εργατικής Αλληλεγγύης παρενέβη στη συζήτηση που άνοιξε για τη μειονότητα, αναδεικνύοντας την ταξική σκοπιά της καταπίεσης. Οπως μας είπε: «Χρειάζεται να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε σαν εργατική τάξη. Για να αντιμετωπίσουμε τον εθνικισμό και τις ρατσιστικές πολιτικές και να ζήσουμε όλοι ελεύθερα”.


Ο Χρίστος Αργύρης είναι ειδικευόμενος γιατρός στο νοσοκομείο “Γεννηματάς” και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ. Συμμετέχει στο Συντονιστικό Συνδικαλιστών, Επιτροπών Αγώνα και Εργαζόμενων Νοσοκομείων Αττικής.

Σε όποιο νοσοκομείο κι αν βρέθηκε, στο αγροτικό του στην Κόρινθο, στο ξεκίνημα της ειδικότητάς του στο Αγλαϊα Κυριακού και στη συνέχεια στο Γεννηματάς, οργάνωνε, ως μέλος του δικτύου “Νυστέρι”, τον αγώνα ενάντια στα μνημόνια. Δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη:

«Οι ευρωεκλογές γίνονται την ώρα που ξεκινάει η “αξιολόγηση” των δημοσίων υπαλλήλων και ψηφίζεται το νέο μεσοπρόθεσμο, ένα ακόμα μνημόνιο με νέα μέτρα μέχρι το 2018. Ηδη κάτω από τη δική μας πίεση, η ΠΟΕΔΗΝ απαντά απεργιακά στην αξιολόγηση στις 14 Μάη. Οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δώσαμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε μια διαρκή μάχη από τα κάτω για να σώσουμε τις δουλειές μας και τα νοσοκομεία μας από τις επιθέσεις της τρόικας και των Σαμαροβενιζέλων. Γίναμε ο εφιάλτης του Γεωργιάδη που δε μπορεί να σταθεί πουθενά. Φέραμε τους πολιτικούς αγώνες μέσα στα νοσοκομεία, ενάντια στις ρατσιστικές αιμοδοσίες της Χρυσής Αυγής. Η ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα είναι η καλύτερη βάση για να συνεχίσουμε τους αγώνες μετά τις εκλογές”.


Ο Πάνος Γκαργκάνας είναι διευθυντής της Εργατικής Αλληλεγγύης και από τα ιδρυτικά στελέχη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. Είναι επίσης μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Έκτός από τη βδομαδιάτικη στήλη “Η Αποψή μας” στην Εργατική Αλληλεγγύη, έχει συμμετοχές σε πολλά βιβλία μαζί με άλλους συγγραφείς, όπως το ιστορικό «Η κρίση στα Βαλκάνια, το Μακεδονικό και η εργατική τάξη» που τον οδήγησε στα δικαστήρια με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας»(!) κι από την οποία απαλλάχθηκε χάρη σε ένα πλατύ κίνημα συμπαράστασης για τους «5 της ΟΣΕ» το 1992-93.

Σε συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (4/5) τόνισε:

«...η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διεκδικεί το ρόλο της δύναμης που αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για τη συνέχεια. Με διπλή έννοια... Πρώτον, γιατί είναι δύναμη που οργανώνει την αλληλεγγύη σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης εκεί που μετράει περισσότερο, στη βάση. Η συμβολή της σε αυτόν τον τομέα είναι πολύ μεγαλύτερη από τις δυνάμεις της, επειδή οι άλλες ηγεσίες της αριστεράς θέτουν όρους και προϋποθέσεις...

Δεύτερον, γιατί διευρύνει τους ορίζοντες της ανατροπής που επιθυμούμε όλοι δίνοντάς τους αντικαπιταλιστικές διαστάσεις. Για να απαλλαγούμε από τα δεσμά των μνημονίων, πρέπει να διαγράψουμε το χρέος και να αποδεσμευτούμε από το ευρώ και την Ε.Ε... Για να αντιμετωπίσουμε τους εκβιασμούς και τη φυγάδευση κεφαλαίων χρειαζόμαστε εργατικό έλεγχο και κρατικοποίηση των τραπεζών που τις έχουμε πληρώσει χρυσές. Το πιο ρεαλιστικό σενάριο είναι ότι μαυρίζουμε τον Σαμαρά στις κάλπες και συνεχίζουμε οργανώνοντας τις μάχες για να μη μείνει η ανατροπή στα μισά του δρόμου. Αυτό είναι το νόημα της ψήφου στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ».


Ο Κώστας Παπαδάκης είναι ενεργός στο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς από τα χρόνια της μεταπολίτευσης, ανένταχτος.

Μέλος του Δ.Σ του συλλόγου φοιτητών Νομικής Αθήνας και του Κ.Σ. της Ε.Φ.Ε.Ε. παλιότερα με τις αριστερές συσπειρώσεις φοιτητών και μέλος της "Επιτροπής για το στρατό". Στη συνέχεια πρόεδρος της Ενωσης Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Αθήνας, ιδρυτικό μέλος της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας και πέντε φορές εκλεγμένος εκπρόσωπός της στο Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας. Μαχόμενος δικηγόρος εικοσιπέντε χρόνια, υπερασπιστής σε μικρές και μεγάλες κινηματικές δίκες. “Χιλιάδες αγωνιστές της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. βρίσκονται σε θέσεις μάχης, σε όλη την Ελλάδα. Αυτή τη φορά είμαστε πιό δυνατοί από κάθε άλλη. Φαίνεται δελεαστικό το δίλημμα που θέτει ο νέος δικομματισμός: Μνημόνιο ή αριστερή κυβέρνηση. Αλλά δυστυχώς αυτά τα δύο δεν πάνε πάντα χωριστά. Ας θυμηθούμε την Κύπρο, εκεί που το ΑΚΕΛ έφερε τα μνημόνια. Και έδειξε πόσο αδύνατη είναι η αντιμνημονιακή πολιτική μέσα στο ευρώ. Θα ανοίξει συνεπώς ο δρόμος του αγώνα για τη σύγκρουση με ευρώ, Ε.Ε. ή θα ενισχυθούν οι ευρωθεσμικές αυταπάτες;

Θα αποδυναμωθούν ακόμα περισσότερο οι δυνάμεις της μνημονιακής κυβέρνησης ή θα διοχετευθεί η δυσαρέσκεια σε κατασκευάσματα των τηλεοπτικών στούντιο; Θα σβήσουν και από την κάλπη οι ναζιστές; Θα δυναμώσουν οι δυνάμεις της ανατροπής ή θα βυθιστούμε πάλι σε συσχετισμούς που θα φέρουν παθητικότητα; Θα παλέψουμε για νίκες στο σήμερα ή θα περιμένουμε τη λαϊκή εξουσία; Οι απαντήσεις που δίνουμε στο δρόμο να περάσουν και από τις κάλπες. Μπορούμε!”