Στο πνεύμα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, η ταινία του Ιταλοαμερικάνου Τζόνας Καρπινιάνο ακολουθεί δυο μετανάστες από τη Μπουρκίνα Φάσο, τον Αγίβα και τον Αμπάς, δυο πολύ διαφορετικούς χαρακτήρες που αγωνίζονται να φτάσουν στην Ιταλία. Μακριά από μελοδράματα και ωραιοποιημένες εικόνες, η ταινία τους παρακολουθεί μέχρι την άφιξη στην Ιταλία, όπου δεν τους περιμένει η λύτρωση, αλλά ο ρατσισμός και η αναπόφευκτη εξέγερση. Ο σκηνοθέτης εμπνεύστηκε από την αληθινή ιστορία των συγκρούσεων στο Ροσάρνο της Καλαβρίας το 2010, όταν εκατοντάδες μετανάστες ξεσηκώθηκαν με αφορμή την επίθεση με όπλο εναντίον ενός συντρόφου τους από το Τόγκο από ντόπιο κτηματία. Ο Καρπινιάνο έσπευσε επί τόπου και αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία σε ύφος «σινεμά βεριτέ», με τις μαρτυρίες πραγματικών μεταναστών, πετυχαίνοντας να θέσει το καυτό ζήτημα της προσφυγιάς και των ανοιχτών συνόρων (για τα οποία αγωνίζεται και ο ίδιος).

---

Ποιος θυμάται τον Βέλγο κινηματογραφιστή Ζακό βαν Ντορμέλ, που μας είχε δώσει τις πολύ καλές ταινίες «Τοτό ο ήρωας» και «Η όγδοη μέρα» (με θέμα τη σχέση ενός γιάπη και ενός ανθρώπου με σύνδρομο ντάουν);

 

Μετά από χρόνια επιστρέφει με μια μαύρη κωμωδία, σύμφωνα με την οποία ο θεός υπάρχει, είναι κακός, στραβός κι ανάποδος και ζει στις Βρυξέλες. Όμως η μικρή κόρη του εξεγείρεται εναντίον του και ξαναγράφει την καινή διαθήκη, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο Βαν Ντορμέλ κάνει ένα μαύρο σχόλιο για την ανθρώπινη ύπαρξη, τη ματαιότητα, τα ταμπού, τη μοναξιά, τη ζωή και τον θάνατο, παίζοντας με τον σουρεαλισμό και το σινεμά του υπερβατικού – φανταστικού.