Πολιτισμός

Με σκηνές από τις ουρές των προσφύγων στην Ειδομένη στα σύνορα της Μακεδονίας με την Ελλάδα και από την ζωή στο Κόσσοβο, την Αλβανία και τα Σκόπια και με στίχο που μιλάει για τα χαμένα παιδιά των πολέμων, κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα το νέο single της P J Harvey “the wheel”, το πρώτο από το νέο της δίσκο The Hope Six Demolition Project που πρόκειται να βγει στην κυκλοφορία στις 15 Απρίλη.

 

Με σαφείς τις indie αναφορές, δυνατές κιθάρες, και το χαρακτηριστικό μπάσο και σε αυτό το τραγούδι η Χάρβεϊ κάνει αυτό που ξέρει τόσο καλά τρεις δεκαετίες τώρα, δημιουργώντας αυθεντική ροκ που ταιριάζει και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού.

 

«Όταν γράφω ένα τραγούδι φαντάζομαι μπροστά μου ολόκληρη τη σκηνή. Μπορώ να δω τα χρώματα, την ώρα της ημέρας, μπορώ να νιώσω τη διάθεση, βλέπω το φως να αλλάζει, τις σκιές να κινούνται, τα πάντα μέσα στην εικόνα. Η συγκέντρωση πληροφοριών από δευτερεύοντες πηγές ήταν κάτι πολύ απομακρυσμένο από αυτό που προσπαθούσα να γράψω. Ήθελα να μυρίσω τον αέρα, να νιώσω το χώμα και να γνωρίσω τους ανθρώπους από τις χώρες που με είχαν συνεπάρει», τόνισε σε συνέντευξη που παραχώρησε για τον νέο της δίσκο εξηγώντας πως έχει ταξιδέψει αρκετές φορές στα Βαλκάνια τα τελευταία χρόνια εμπνεόμενη από τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στην περιοχή.

 

Στο Brixton Academy, στην πρώτη συναυλία του νέου τους διεθνούς γύρου συναυλιών σε έναν από τους σημαντικότερους συναυλιακούς χώρους του νότιου Λονδίνου, οι Massive Attack εγκαινίασαν την συνεργασία τους με τον φωτογράφο Giles Duley που βρέθηκε πολλές φορές και για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Λέσβο τραβώντας εικόνες από την άφιξη χιλιάδων προσφύγων στο νησί.

 

Τόσο ανάμεσα στα τραγούδια όσο και πριν αλλά και μετά το τέλος των συναυλιών τους οι Massive Attack θα δείχνουν υλικό από την σημαντική δουλειά του Βρετανού φωτογράφου.

 

Μιλώντας για αυτή τη συνεργασία ο Giles Duley εξηγεί πως, “σαν φωτογράφος δουλεύεις απομονωμένος. Δεν μπορείς να καταλάβεις αν η δουλειά σου αρέσει ή όχι, δεν βλέπεις την αντίδραση του κόσμου σε μια εικόνα ή σε ένα καρέ. Εδώ έχει πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις πως αντιδράν χιλιάδες άνθρωποι μπροστά σε μια τραγωδία ή μπροστά σε ένα χαμόγελο. Πώς φωνάζουν, πώς αντιλαμβάνονται τις σκληρές ή τις ευαίσθητες σκηνές”.

 

Ο Robert (3D) Del Naja, φωνή, πλήκτρα και βασικός τραγουδοποιός των Massive Attack, εξήγησε πως μάθαινε από τις ειδήσεις όλο το καλοκαίρι για όσα διαδραματίζονταν στη Μεσόγειο και τη Λέσβο. “Ωστόσο συγκλονίστηκα πραγματικά όταν βρήκα μπροστά μου τις φωτογραφίες του Giles και την προσωπική ματιά και μαρτυρία ανθρώπων που βρέθηκαν εκεί”, τόνισε λέγοντας πως οι Massive πάντα χρησιμοποιούσαν μια ντοκιμαντερίστικη ματιά για να ντύσουν τις συναυλίες τους με θεματολογία που ακούμπαγε σε πολιτικές πτυχές της καθημερινότητας.

 

“Αυτή τη φορά φαντάζει πάρα πολύ σημαντικό να πούμε αυτές τις ιστορίες. Το συγκλονιστικό στοιχείο σε αυτές τις φωτογραφίες είναι πως κοιτάζοντάς τις νομίζεις ότι έρχονται από οποιαδήποτε ανθρωπιστική κρίση των τελευταίων 100 ετών, και όμως είναι εντελώς σημερινές. Σαν να μην άλλαξε τίποτα. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει όλοι να πάρουμε θέση σε αυτή την κατάσταση γιατί δεν πρόκειται για το παρελθόν αλλά για το τώρα”, θα πει ο Ρόμπερτ.

 

Οι Massive Attack ξεκινώντας στα τέλη της δεκαετίας του '80 σαν ένα από τα πρώτα αυτοσχέδια ηχητικά πρότζεκτ (Soundsystem) κατέκτησαν το Μπρίστολ και αποτέλεσαν σημείο αναφοράς γι' αυτό που θα ονομαζόταν αργότερα τριπ-χοπ, μια μίξη από αναλογικές μελωδίες με ηλεκτρονικούς ήχους και μπιτ που θα έκαναν το Μπρίστολ της δεκαετίας του '90 μια από τις σημαντικότερες μουσικές πρωτεύουσες του πλανήτη. Ας μην ξεχνάμε πως τόσο με το Unfinished Sympathy, αυτό το πρώτο συγκλονιστικό τους single από το 1991, όσο και αργότερα με το Teardrop το βασικό single από το Mezzanine το άλμπουμ που εξέδωσαν το 1998, οι Massive Attack έσπρωξαν μια ολόκληρη γενιά σε εντελώς καινούρια μουσικά μονοπάτια δημιουργώντας τη βάση της πλήρους ψηφιοποίησης της μουσικής δημιουργίας.