Συνεντεύξεις
Συνέντευξη με την Ζαννέτα Λυσικάτου, ειδικευόμενη γιατρό στο Αγλαΐα Κυριακού: 8 Mάρτη - Γυναίκες στον αγώνα
H Ζαννέτα Λυσικάτου (στο κέντρο) προεδρείο στην εκδήλωση στις 23 Γενάρη στην Αλεξανδρούπολη
Ο εορτασμός της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας έχει τις ρίζες του στους αγώνες των γυναικών στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Ποια είναι η επικαιρότητα αυτής της μέρας σήμερα;
Στις 8 του Μάρτη γιορτάσαμε τη μέρα της γυναίκας, γιορτάσαμε τη γυναίκα σαν εργαζόμενη, τη γυναίκα σαν μάνα, τη γυναίκα σαν αγωνίστρια. Η κρίση που ζούμε πλήττει τις γυναίκες με ιδιαίτερο τρόπο. Έχουν το βάρος την ανατροφής των παιδιών και της στήριξης των ηλικιωμένων, το κλείσιμο των νηπιαγωγείων και των ΚΑΠΗ επιβαρύνει περαιτέρω τις γυναίκες μέσα στο σπίτι που συχνά συνδυάζεται με μεγαλύτερη εντατικοποίηση στο χώρο δουλειάς.
Δουλεύεις σε νοσοκομείο Παίδων.
Πώς έχει επηρεαστεί ο χώρος από το προσφυγικό κύμα και ποια είναι η ανταπόκριση των εργαζόμενων;
Τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ λειτουργούν σχεδόν σαν βανάκια, φέρνουν κατά δεκάδες τα προσφυγόπουλα μαζί με τις μανάδες τους. Το 50% των προσφύγων που έρχονται είναι μονογονεϊκές οικογένειες, μανάδες με παιδιά. Οι γυναίκες αυτές έρχονται στο νοσοκομείο με ένα παιδί στην αγκαλιά αλλά συνήθως βιάζονται να φύγουν για να βρουν τα υπόλοιπα παιδιά τους που έχουν χαθεί στη γενική αναστάτωση. Η αλληλεγγύη από τις νοσηλεύτριες και τους γιατρούς είναι συγκινητική, προσπαθούμε να τους δίνουμε δωρεάν φάρμακα από το φαρμακείο του νοσοκομείου γιατί δεν έχουν καμία δυνατότητα ούτε βιβλιάριο να βγάλουν ούτε τίποτα.
Προσπαθούμε να χειρουργούνται δωρεάν αλλά προς το παρόν αυτό είναι εφικτό μόνο για τους Σύριους πρόσφυγες. Προσπαθούμε τώρα να επεκτείνουμε τη δυνατότητα αυτή για όλους τους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τους ανασφάλιστους.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι έχει επέλθει η εξίσωση των γυναικών με τους άντρες. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Ο σεξισμός συνεχίζει να υπάρχει έντονα, τόσο στην κοινωνία όσο και στους χώρους δουλειάς. Με εκβιασμούς στερείται η δυνατότητα σε πολλές να μείνουν έγκυοι. Στο νοσοκοκομείο έχουμε τέτοιο περιστατικό με νοσηλεύτρια που δυσκολεύεται να πάρει άδεια μητρότητας εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού. Αν και από το προσωπικό του νοσοκομείου η πλειοψηφία είμαστε γυναίκες δεν μας αντιμετωπίζουν όπως θα περίμενε κανείς και συχνά έχουμε περιστατικά που δεν μας εμπιστεύονται ακόμα και ως γιατρούς.
Στη χειρουργική που είμαι εγώ είναι πιο πιεστική η κατάσταση και αναγκαζόμαστε να κοντράρουμε το σεξισμό κάθε μέρα. Έχω ακούσει από διευθυντή ότι σαν γυναίκα πρέπει να καθαρίζω για λογαριασμό όλων στο τέλος της μέρας, «όπως βάζεις το μακιγιάζ με λεπτεπίλεπτες κινήσεις έτσι μπορείς να καθαρίζεις και το γραφείο». Βέβαια όταν φτάνει η ώρα να μπούμε στο χειρουργείο που αντικειμενικά οι λεπτεπίλεπτες κινήσεις είναι πλεονέκτημα, η εικόνα αντιστρέφεται. Ξαφνικά μας θεωρούν πιο ευάλωτες και πιο συναισθηματικές και άρα λιγότερο κατάλληλες για να αντιμετωπίσουμε τα περιστατικά. Αν από την άλλη αποδειχτεί ότι αντέχεις τότε σε αποκαλούν «αντράκι» ή ακόμα και «σκυλί».
Ταυτόχρονα υπάρχει πίεση για τη συνδικαλιστική δράση, υπάρχουν κάποιοι που ενοχλούνται όταν οι γυναίκες είναι ενεργές στο συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα. Όταν όμως οι γυναίκες αυτές έχουν πίσω τους συλλογικότητες όπως το ΣΕΚ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι σε θέση να κερδίζουν τις κόντρες που ανοίγουν.
Πολλές φορές αναπαράγεται ένα στερεότυπο που θέλει τις γυναίκες συντηρητικές, απολιτίκ και φοβισμένες.
Πόση σχέση έχει αυτό το στερεότυπο με την πραγματικότητα;
Κόντρα στα στερεότυπα αυτά, οι γυναίκες αντιστέκονται. Το καλύτερο δείγμα ήταν ίσως το δημοψήφισμα του Ιουλίου στο οποίο το Όχι των γυναικών ήταν πιο ισχυρό από το μέσο όρο, αλλά και σε πιο ειδικές περιπτώσεις. Στις επερχόμενες εκλογές για το σωματείο το ψηφοδέλτιο του σχήματος που συμμετέχω αποτελείται από περίπου 70% γυναίκες, όλες τους στην πρώτη γραμμή του κινήματος. Συνολικά μπορούμε να πούμε ότι έχουν κερδηθεί περισσότερες γυναίκες με τη μεριά του αγώνα τα τελευταία χρόνια.
Ποιες είναι οι διεκδικήσεις του γυναικείου κινήματος σήμερα;
Οι γυναίκες σήμερα διεκδικούμε καλύτερη πρόσβαση στην Υγεία, στην Παιδεία και γενικότερα στο κοινωνικό κράτος. Χρειαζόμαστε δομές που θα ελαφρύνουν τις γυναίκες από τα βάρη που σηκώνουν στο σπίτι. Ταυτόχρονα διεκδικούμε και το ξήλωμα του σεξισμού από τους χώρους δουλειάς και την κοινωνία γενικότερα.
Όλα αυτά για τα οποία παλεύουμε θα τα πετύχουμε μαζί με τους άντρες συναδέλφους, με κοινό αγώνα θα ξηλώσουμε το σεξισμό και αυτό το σύστημα που καταπιέζει όλους.
Ηράκλειο Κρήτης
Συνδικαλίστρια και μητέρα; Απολύεσαι!
Σε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στις 11/3, στις 9:15πμ στην Επιθεώρηση Εργασίας του Ηρακλείου Κρήτης καλεί το τοπικό παράρτημα του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών. Η κινητοποίηση έχει να κάνει με τις πρόσφατες συνδικαλιστικές και σεξιστικές διώξεις που άσκησε η εργοδοσία της ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ εις βάρος εργαζόμενης που πρόσφατα έγινε μητέρα.
Όπως καταγγέλουν οι συνάδελφοί της: “Το θράσος της εν λόγω εργοδοσίας έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο: αφού πρώτα εκβίασαν τη συναδέλφισσα να ρίξει το παιδί για να συνεχίσει να δουλεύει, αφού αποπειράθηκαν να χειροδικήσουν όταν διεκδίκησε δεδουλευμένα, αφού την άφησαν για μήνες απλήρωτη ώστε να την εξαναγκάσουν σε παραίτηση, αφού απείλησαν με μηνύσεις το σωματείο μας και δημοσιογράφους, αφού την απείλησαν για τη ζωή της εάν προχωρούσε σε καταγγελία στο ΙΚΑ, αφού την απείλησαν ότι θα μπορούσαν να τη διασύρουν τόσο ώστε να μη βρει ποτέ ξανά δουλειά, τώρα που έληξαν οι άδειες (μητρότητας κλπ) και η συναδέλφισσα επέστρεψε στην εργασία της ως όφειλε με βάση την αορίστου χρόνου σύμβασή της, με περίσσιο θράσος της είπαν «πέρνα έξω». Την απέλυσαν παράνομα γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την 18μηνη προστασία μητρότητας από το νόμο (απαγόρευση απόλυσης). Φώναξαν μάλιστα την αστυνομία να απομακρύνει την εργαζόμενη και τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης του σωματείου που είχαν πάει να διασφαλίσουν την ασφαλή επιστροφή στα εργασιακά της καθήκοντα μετά από όλες τις απειλές που είχε δεχτεί.
Κατακραυγή
Πέρσι η εργοδοσία ηττήθηκε: παρά την αρχική άρνηση της, εν τέλει παραδέχτηκε και κατέβαλε όλα τα δεδουλευμένα και παραχώρησε τις άδειες που νόμιμα δικαιούταν η συνάδελφος. Φέτος, και παρά τη συλλογική κατακραυγή εναντίον της σε πανελλαδικό επίπεδο, η εργοδοσία εξακολουθεί προκλητικά να παρανομεί. Δεν μερίμνησε ποτέ για την αποκατάσταση της ασφαλιστικής εικόνας της συναδέλφισσας στο ΙΚΑ. Όσο αφορά δε, την καταβολή των δεδουλευμένων, πληρώνει μόνο μετά από καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, πάντα μια μέρα πριν την διενέργεια της εργατικής διαφοράς. Έφτασε στο σημείο να προβεί σε παράνομη απόλυση της – εκλεγμένης πλέον στη διοίκηση του παραρτήματος - συναδέλφισσας επειδή διεκδίκησε τα δικαιώματά της και να ασκήσει μηνύσεις ενάντια σε αυτήν και άλλα δύο μέλη της διοίκησης του παραρτήματος Ηρακλείου του σωματείου μας!”
Ήδη πάνω από 40 σωματεία, ομοσπονδίες και συλλογικότητες εκφράζουν τη συμπαράστασή τους στην εργαζόμενη και διεκδικούν την επαναπρόσληψή της, την καταβολή όλων των χρωστούμενων, αλλά και την απόσυρση των μηνύσεων που έχει ασκήσει η ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ.