Πολιτισμός

Η θεατρική παράσταση με αυτό τον προκλητικό τίτλο (“ευλογημένα στήθη”) είναι ένα ευπρόσδεκτο εγχείρημα που αναδεικνύει το ζήτημα του γυναικείου στήθους όχι μόνο σαν μορφή μετατροπής του γυναικείου σώματος σε αντικείμενο, αλλά και σαν πεδίο συζήτησης της σεξουαλικότητας και της θέσης της γυναίκας στην εξέλιξη της ιστορίας. 

 

Παρακολουθήσαμε την παράσταση στο πλαίσιο του 8ου φεστιβάλ Off –off. Η ομάδα Arigato, στην οποία συμμετέχουν και συντρόφισσες από την αντικαπιταλιστική αριστερά, περιγράφει τη δουλειά της σαν ένα «work in progress» (έργο σε εξέλιξη) και είναι βασισμένο στο βιβλίο της Μέριλιν Γιάλομ «Η ιστορία του γυναικείου στήθους». 

 

Με σπονδυλωτή μορφή παρουσιάζονται διάφορα περιστατικά που σχετίζονται με τα γυναικεία στήθη και τον συμβολισμό τους. Τα χυδαία καλαμπούρια στα «ανδρικά» (και όχι μόνο) περιοδικά που λοιδορούν τις γυναίκες και το σώμα τους δεν υπήρχαν πάντοτε. Ένας μυσταγωγικός χορός μιας γυμνόστηθης κοπέλας παραπέμπει σε ιστορικές περιόδους (ενδεικτικά στο Μινωικό βασίλειο), όταν η θέα του γυμνού στήθους δεν αποτελούσε ταμπού. Έγινε ταμπού σε συγκεκριμένο σημείο της ιστορίας και κάτω από συγκεκριμένες πολιτικές και κοινωνικές σκοπιμότητες. Λίγο αργότερα παρακολουθούμε την εκκλησία μέσω ενός ιερέα (ίσως υπερβολικά καρικατούρα) σε κηρύγματα μίσους και σεμνοτυφίας, ακολουθεί μια «εκ βαθέων» αφήγηση της Παναγίας και η μαρτυρία μιας γυναίκας που υπέστη μαστεκτομή για λόγους υγείας την εποχή του Ναπολέοντα. 

 

Τελευταίο (και ελπιδοφόρο) επεισόδιο οι φωτογραφίες από τους αγώνες για τη γυναικεία χειραφέτηση (πρώτο και δεύτερο κύμα φεμινιστικού κινήματος), που ξαναέβαλαν στην ατζέντα το ζήτημα του γυναικείου σώματος και της καταπίεσης. Στην ανάγκη ανάδειξης του ζητήματος πιστεύουμε ότι ανταποκρίνεται το εγχείρημα των δημιουργών, οι οποίες υποσχέθηκαν να το «δουλέψουν» περισσότερο και να επανέλθουν το φθινόπωρο με νέες παραστάσεις. Η προσπάθειά τους αξίζει μπράβο, υπάρχουν περιθώρια μεγαλύτερης εμβάθυνσης και εξέλιξης, τόσο γιατί η ομάδα έδειξε μεγάλες δυνατότητες όσο και γιατί το θέμα κουβαλάει πίσω του μια μακρυά υπόθεση που συνοδεύει την «ιστορική ήττα» του γυναικείου φύλου.

 

Ομάδα Arigato: Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Φωτεινή Τσαρδούνη, Δραματουργική Επεξεργασία-Κείμενα: Φωτεινή Τσαρδούνη, Μαριάννα Χρονοπούλου, Μουσική: Γιώργος Παναγιωτόπουλος, Σκηνογραφία: Ελίζα Κρικώνη, Ενδυματολογία: Ιωάννα Παπακωνσταντίνου, Χαρίκλεια Πετράκη, Φωτισμοί: Τάσος Σκλαβούνος, Βίντεο: Γιώργος Παναγιωτόπουλος, Νίκος Τσαούσης, Ηθοποιοί: Χαρίκλεια Πετράκη, Δέσποινα Σολκίδου, Ειρήνη Τσώλη, Αριάννα Χατζηγαλανού