Κ.Λ. Ήταν πέντε μέρες δράσης με συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, στάση εργασίας, διαδήλωση, 24ωρη απεργία, περιφρούρηση, συλλαλητήριο κλπ. Πράγματι η συμμετοχή ήταν εντυπωσιακή.

Έχει δουλευτεί ιδιαίτερα το θέμα της έμμεσης ιδιωτικοποίησης, η οποία πραγματοποιείται με μετοχοποίηση, εργολαβοποίηση, ΣΔΙΤ κλπ. Έχουμε κάνει περιοδείες σε χώρους δουλειάς, εξορμήσεις σε γειτονιές, έχουμε μιλήσει σε τοπικές συνελεύσεις. Έτσι κανείς δεν αμφέβαλε τελικά αν πρόκειται όντως για ιδιωτικοποίηση ή όχι. Την πρώτη μέρα των κινητοποιήσεων, στη συγκέντρωση της Παρασκευής είχαμε 200 άτομα. Για τα δεδομένα της ΕΥΔΑΠ είναι μεγάλο νούμερο. Όλοι μισή ώρα πριν τη συγκέντρωση έλεγαν ότι οι ίδιοι και οι ίδιοι θα είμαστε και διαψευστήκανε. Την Κυριακή ήμασταν 300. Τη Δευτέρα 500. Την Τρίτη ακόμα περισσότεροι.

Μ.Μ. Το πενθήμερο κινητοποιήσεων την περασμένη βδομάδα ήταν αποτέλεσμα μιας δουλειάς τεσσάρων ετών που κάνει το ΣΕΚΕΣ. Το ΣΕΚΕΣ είναι μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει εδώ και 4 χρόνια και συσπειρώνει κόσμο της αριστεράς. Στην ομοσπονδία της ΕΥΔΑΠ, την πλειοψηφία την έχει η ΔΑΚΕ, δεύτερη είναι η ΠΑΣΚΕ, τρίτη η ΕΣΚ (ΠΑΜΕ) και τέταρτοι εμείς. Με τη δουλειά που έχουμε κάνει όμως έχουμε κερδίσει ιδεολογικά και πολιτικά. Χαρακτηριστικό ήταν ότι στη διαδήλωση τα συνθήματά ήταν ενάντια στην ΕΕ και το ευρώ. Όπως επίσης κι ότι στις κινητοποιήσεις συσπειρώθηκε η πλειοψηφία των συναδέλφων. Από τους 2.200 συναδέλφους πέρασαν σχεδόν όλοι από τις κινητοποιήσεις. Είμαι 23 χρόνια υπάλληλος και είναι η πρώτη φορά που βλέπω τον κόσμο συσπειρωμένο. Μέχρι και το ΠΑΜΕ της ΕΥΔΑΠ ήρθε στη διαδήλωση, παρά την αντίθετη γραμμή του ΠΑΜΕ κεντρικά.

Η ένταξη στο υπερταμείο ψηφίστηκε, αλλά η μάχη συνεχίζεται. Ποιά θα είναι τα επόμενα βήματα του αγώνα;

Μ.Μ. Θεωρούμε ότι πάμε να δώσουμε μια μάχη για να την κερδίσουμε. Όσο χρόνο κι αν πάρει. Δεν πολεμάμε απλά για την τιμή των όπλων. Έχουμε δημιουργήσει την Πανελλαδική Συμμαχία του Νερού εδώ και τρία χρόνια, στην οποία συμμετέχουν διάφορες συλλογικότητες. Σύνθημά μας είναι “Ακόμα και το νερό;”. Τον Δεκέμβρη - Γενάρη θα πάνε για το πρώτο πούλημα του 11% της ΕΥΔΑΠ. Προγραμματίζουμε πανελλαδική συνάντηση στην Αθήνα της Συμμαχίας, με τη λογική ότι χρειάζεται ενιαίο μέτωπο για να τους σταματήσουμε. Μόνος του ο καθένας δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα. Χρειάζεται συντονισμός.

Ο συντονισμός που έγινε το πενθήμερο με τους συναδέλφους στη Θεσσαλονίκη βοήθησε πολύ. Θεωρούμε ότι τρομοκράτησε την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση. Γιατί νομίζεις ο Μητσοτάκης ψήφισε κατά στις ιδιωτικοποιήσεις; Ή η Γεννηματά έσπευσε να ταχθεί κι αυτή κατά; Σίγουρα όχι γιατί είναι εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων. Αντίστοιχα και η ιστορία με τους Οικολόγους Πράσινους που ανήκουν στην κυβερνητική πλειοψηφία, που το πρωί έλεγαν ότι καταψηφίζουν και το μεσημέρι έκαναν κωλοτούμπα. Ακόμα κι αυτή η τροπολογία που έβαλαν για να ψηφίσουν οι Ο.Π. όμως, είναι μια πρώτη μικρή νίκη του κινήματος. Δείχνει τον πανικό τους.

Κ.Λ. Πάμε για να αποτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση. Δεν είναι τυχαία η ανακοίνωση 5 φορέων τη μέρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο, ότι ξεκινάμε ανένδοτο για την ακύρωση του νόμου. Χάνεται η προσβασιμότητα στα βασικά αγαθά. Στο νερό, το ρεύμα, τη διατροφή, την Υγεία, την Παιδεία, τη στέγη, τις μεταφορές και τις επικοινωνίες. Αυτό είναι που καθιστά τη φτώχεια ορατή. Υποβαθμίζει δραματικά το επίπεδο ζωής. Όταν δεν έχεις αυτά πας σε άλλη κατάσταση. Γίνεσαι περιθώριο. Κεντρικό ζήτημα λοιπόν σε μια καμπάνια ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις πρέπει να είναι το θέμα της προσβασιμότητας. Το σύνθημα “ακόμα και το νερό;” στέλνει το μήνυμα ότι δεν πάει παρακάτω.

Μέσα στο μήνα θα γίνει συνέδριο της Ομοσπονδίας. Θα βάλουμε το ζήτημα συντονισμού με τις υπόλοιπες ΔΕΚΟ. Είμαστε μέσα στις εκδηλώσεις της καμπάνιας για το νερό. Θα δώσουμε έμφαση σε περιοχές όπως το Κερατσίνι. Εκεί είναι η Ψυττάλεια και είναι και το εργοστάσιο της ΔΕΗ. Η ιδιωτικοποίηση θα έχει φοβερές συνέπειες τοπικά στο περιβάλλον, την ποιότητα των λυμάτων. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα προσβασιμότητας σε αυτές τις περιοχές, με αρκετό κόσμο να έχει κομμένο ρεύμα και νερό. 

Ποιές θα είναι οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης και τί απαντάτε στην κυβέρνηση που επιμένει ότι “η ένταξη στο υπερταμείο δεν σημαίνει ιδιωτικοποίηση”;

Κ.Λ. Την Τρίτη ψηφίστηκε η ένταξη του νερού Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης όπως επίσης και τεσσάρων ακόμα ΔΕΚΟ, στο υπερταμείο. Ιδιωτικοποίηση είναι η μεταβίβαση τους στο υπερταμείο ανεξάρτητα αν θα τις πάρει μετά το ιδιώτης. Το υπερταμείο έχει τέσσερις εταιρίες: Πρώτον το γνωστό ΤΑΙΠΕΔ, που είναι οι εταιρίες για πώληση – και υπάρχει ποσοστό των ΕΥΔΑΠ κι ΕΥΑΘ εκεί. Οι άλλες τρεις είναι η Εταιρία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ), το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και η Εταιρία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ). Το υπερταμείο ορίζεται καταστατικά ότι δεν έχει καμία σχέση με το δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα. Στο πενταμελές συμβούλιο που διοικεί, ορίζονται τρία μέλη από την ελληνική κυβέρνηση, οι αποφάσεις όμως παίρνονται με 80%. Τα μέλη που ορίζουν οι δανειστές έχουν δυνατότητα βέτο. Και το γράφουν και οι ίδιοι ότι σκοπός του ταμείου είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους, η λειτουργία των επιχειρήσεων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια κλπ. 

Από κει και πέρα το πώς τα κεφάλαια διεισδύουν στον χώρο των κοινωνικών αγαθών δεν έχει να κάνει κατ' ανάγκη με το ότι παίρνουν το σύνολο του μετοχικού κεφαλαίου. Τους αρκούν μικρότερα ποσοστά των μετοχών.

Οι συνέπειες όμως είναι απολύτως ίδιες. Πολλές και κατατροφικές. Ενδεικτικά να αναφέρουμε, θα έχουν να κάνουν με τη μείωση της προσβασιμότητας στο νερό, με τα τιμολόγια που θα αυξηθούν, με την πτώση της ποιότητας. Επίσης θα αυξηθεί η ανεργία. Όπου ιδιωτικοποιήθηκε το νερό μειώθηκαν οι θέσεις εργασίας. Θα απαξιωθούν και θα καταστραφούν οι υποδομές, θα επιβαρυνθεί το περιβάλλον. 

Και νομίζω ότι η επίθεση στα εργασιακά και το συνδικαλισμό που ετοιμάζει η κυβέρνηση είναι δεμένη με τις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι για να μην μπορεί να αντισταθεί ο κόσμος στο κόψιμο της προσβασιμότητάς του στα βασικά αγαθά.

Μ.Μ. Ό,τι και να λένε οι της κυβέρνησης κανείς δεν αμφισβητεί ότι πρόκειται για ιδιωτικοποίηση. 

Οι ιδιώτες προτιμούν τα ΣΔΙΤ. Ακόμα κι αν ένα ποσοστό μείνει στο δημόσιο, ποιός θα ελέγχει τα δίκτυα ή την ποιότητα; Από την άλλη ποιός θα επενδύσει στην αποχέτευση; Θα αφήσουν τις υποδομές, την ποιότητα κλπ στο έλεός τους και θα πάρουν το μάνατζμεντ. Εκεί θα δεις αλλαγή και στα κοψίματα του νερού. Εμείς προσπαθούμε με πολιτική ανυπακοή να μην κόβουμε το νερό στα σπίτια. Ένας ιδιώτης προφανώς και θα στέλνει την εισπρακτική και θα κόβει το νερό που θα μένει απλήρωτο.