Διανομή στα σινεμά παίρνει αυτή την εβδομάδα μια ταινία που έκανε αίσθηση, παρόλο που αντιμετωπίστηκε με μια σειρά από αντιφατικές κριτικές. Πρόκειται για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, ενός ηθοποιού που μας έχει συνηθίσει σε ιδιαίτερα σημαντικές και στιβαρές υποκριτικές παρουσίες.

Σε αυτή την ταινία ωστόσο η υποκριτική ίσως να είναι το πιο αδύναμο από τα σημεία της. 

Η ταινία βασίζεται σε ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα του Φίλιπ Ροθ, του μεγαλύτερου εν ζωή Αμερικανού συγγραφέα και  επικριτή τους αμερικάνικου ονείρου. Δεν μπορείς να καταλάβεις την Αμερική του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα και της στροφής του 21ου αιώνα αν δεν διαβάσεις Φίλιπ Ροθ. 

“Το Αμερικάνικο ειδύλλιο” είναι ειρωνικό. Δεν πρόκειται για ειδύλλιο αλλά για τη διάλυση του ψεύτικου αμερικάνικου ονείρου. Πρόκειται για την ιστορία του Σίμουρ, ενός δημοκράτη Εβραιοσουηδού που βρήκε την τύχη του στην μεταπολεμική Αμερική, στο Νιου Τζέρσεϊ, φτιάχνοντας μια βιοτεχνία γαντιών. Παρόλο που όλα δείχνουν πως ζει μια ασφαλή και χαρούμενη ζωή έρχεται η δεκαετία του '60 με τα τρομερά κινήματα για να ανατρέψει την φαινομενική σταθερότητα. Η κόρη του μπλέκει στο κίνημα και αργότερα με το αντάρτικο πόλης και η ζωή της οικογένειας τινάζεται στον αέρα. 

Ο Γιούαν Μακ Γκρέγκορ ξεκινάει την σκηνοθετική του καριέρα με μια πολύ δύσκολη επιλογή και παρά τις σκληρές επικρίσεις καταφέρνει να αποδώσει το κλίμα της δεκαετίας του '60. Με μια ψυχρή κάμερα φτιάχνει ένα δυνατό πανόραμα των μαχών και των κινημάτων της περιόδου. Οι πολιτικές εξελίξεις, η αστυνομική καταστολή, ο αγώνας των μαύρων, το Βιετνάμ. Μέσα από την ιστορία του Σίμουρ και των προσωπικών σχέσεων με τη γυναίκα και την κόρη του που διαλύονται, ο Μακ Γκρέγκορ μεταφέρει έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους συγγραφείς της Αμερικής στην οθόνη, ενώ καταφέρνει να παρουσιάσει μια από τις σημαντικότερες πολιτικές περιόδους της νεώτερης Αμερικάνικης ιστορίας κάνοντας στην ουσία ένα πολιτικό σχόλιο και για τις σημερινές εξελίξεις.