O Τζαβέντ Ασλάμ μίλησε στην Κατερίνα Θωίδου για τις εκλογές στην Πακιστανική Κοινότητα
Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν οι Πακιστανοί εργαζόμενοι σήμερα και πώς τους στηρίζει η Πακιστανική Κοινότητα;
Μέσα σε λίγες μέρες από το ξεκίνημα της νέας χρονιάς έχουν έρθει στην Πακιστανική Κοινότητα μία σειρά καταγγελίες από μέλη μας, από όλη την Ελλάδα. Έχω αυτή τη στιγμή μπροστά μου, την καταγγελία για την εταιρεία Αγκρομάτ από το Περιστέρι, όπου ο εργοδότης αντί να πληρώσει τους τέσσερις Πακιστανούς εργάτες, τους έβρισε, τους χτύπησε και τους έδιωξε. Παρακάτω υπάρχει πάλι μία καταγγελία στις 3/1/2017 από τον Μοχάμεντ Ασλάμ από τη Μήλο. Ο άνθρωπος δούλευε τρεις μήνες και τον έδιωξαν με βρισιές και κλωτσιές χωρίς να τον πληρώσουν. Ο Σαϊντ Άχμετ από το Παγκράτι το ίδιο κατήγγειλε και αυτός στις 3/1. Υπάρχει καταγγελία εργαζόμενου στη Μύκονο που του χρωστάνε 4.500 ευρώ. Είναι πολλά τα προβλήματα.
Εμείς η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος πάντα προσπαθούμε να παλέψουμε ενάντια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Προσπαθούμε να στηρίξουμε τους εργάτες και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Οργανώνουμε συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες με τη συνεργασία και την αλληλεγγύη, της ΚΕΕΡΦΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάθε αριστερού ανθρώπου. Πηγαίνουμε στην Επιθεώρηση Εργασίας και ζητάμε να εφαρμοστεί η εργατική νομοθεσία. Πρώτα μας βήματα πάντα είναι να ενημερώνουμε τα σωματεία και τα εργατικά κέντρα, γιατί και εμείς είμαστε εργάτες και χρειάζεται να έχουμε επαφή μαζί τους. Εδώ και χρόνια το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι ότι οι ρατσιστές προσπαθούν να μας χωρίσουν, σε Έλληνες και μετανάστες. Όμως εμείς είμαστε εργάτες και για να κερδίσουμε τα δικαιώματά μας χρειάζεται να έχουμε επαφή με τα συνδικάτα.
Η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδας είναι ένα μοναδικό φαινόμενο κοινότητας σε όλο τον κόσμο, που παίρνει πρωτοβουλίες, με δύναμη, πάθος και έχει το κουράγιο να συνεχίζει. Εμείς είμαστε συνέχεια στο δρόμο. Δεν είμαστε για να κάνουμε τραπέζια και συναντήσεις σε κλειστά γραφεία.
Αυτή την περίοδο ετοιμάζεστε για τις εκλογές της Πακιστανικής Κοινότητας;
Κάναμε δεύτερη και τελική γενική συνέλευση στις 13 Νοέμβρη 2016, εκλέξαμε πενταμελή εφορευτική επιτροπή για να οργανώσει τις εκλογές. Αυτή τη φορά δεν είναι απλές εκλογές.
Γίνεται μία προσπάθεια από μία ομάδα γραφειοκρατών της Πρεσβείας να διαλύσουν την Κοινότητα, για να μην υπάρχει η φωνή του πιο αδύναμου, του εργάτη, του ανθρώπου του μόχθου που τολμά να τα βάζει με τη γραφειοκρατεία της Πρεσβείας και τα στηρίγματά της. Αυτοί στην ουσία δεν θέλουν να γίνουν εκλογές. Προσπαθούν να κάνουν προβοκάτσιες. Μας απειλούν ότι δεν θα μας αφήσουν να κάνουμε εκλογές. Εμείς τους δώσαμε ευκαιρία τέσσερις πέντε φορές αλλά τώρα θα ενημερώσουμε ότι οι εκλογές θα γίνουν.
Μέχρι πριν μία εβδομάδα υπήρχε μόνο η δικιά μου υποψηφιότητα. Εμφανίστηκε μία δεύτερη υποψηφιότητα, παρόλο που η αίτηση δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Η ομάδα των γραφειοκρατών που θέλει να σπάσει την Πακιστανική Κοινότητα στηρίζει αυτή την στιγμή έναν υποψήφιο, που ήταν χωμένος στα βρώμικα παιχνίδια και στις δωροδοκίες που οργάνωνε ο προηγούμενος Πρέσβης και οι γραμματείς του. Πίσω από αυτόν είναι οι γραφειοκράτες της πρεσβείας του Πακιστάν. Μπορεί ο παλιός Πρέσβης να έφυγε αλλά οι καινούργιοι είναι όπως και οι προηγούμενοι. Έχουν πάλι κοντά τους βρώμικα άτομα, τους πράκτορες. Αν ήταν καθαροί τότε θα είχαν διώξει τα κυκλώματα. Κάποιοι μάλιστα είναι ακόμα πιο κοντά στον τωρινό Πρέσβη. Υπάρχει μία μικρή διαφορά. Εδώ και τέσσερις μήνες είχαμε πάρα πολλές καταγγελίες για δωροδοκίες. Αυτή τη φορά κάθε δύο εβδομάδες πηγαίνουμε στην Πρεσβεία και κάνουμε έγγραφες καταγγελίες για τις δωροδοκίες που γίνονται και εμείς κρατάμε τα αντίγραφα. Τώρα τις τελευταίες τρεις εβδομάδες κάνουν καλή δουλειά. Αλλά όχι γιατί είναι καλοί αλλά γιατί μας φοβούνται. Μην ξεχνάτε ότι ήμασταν έξω από την Πρεσβεία για 11 μήνες και παλεύαμε. Και ξέρουν ότι μπορούμε να το ξανακάνουμε.
Όμως και πάλι όλοι αυτοί έχουν πολύ μεγάλο φόβο. Φοβούνται γιατί δεν μπορούν να κερδίσουν την υποστήριξη των μελών μας, γιατί όλος ο κόσμος ξέρει τι μάχες έδωσε η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος. Η προεκλογική δουλειά έχει ξεκινήσει εδώ και τρεις μήνες. Ο κόσμος έχει την Πακιστανική Κοινότητα μέσα στην καρδιά του, γιατί ήταν πάντα εκεί ό,τι και αν έγινε με τη Χρυσή Αυγή, την αστυνομία, τους εργοδότες. 11 μήνες ήμασταν μπροστά στην πρεσβεία και κάναμε διαμαρτυρία γιατί μας έκλεβαν. Κανείς δεν μπορεί να τα ξεχάσει όλα αυτά. 30 φορές μας συνέλαβαν, μας πήγαν στα δικαστήρια, μας έβαλαν πρόστιμα και τόσα άλλα. Ακόμα και μέσα στα χιόνια κάναμε διαμαρτυρία έξω από την Πρεσβεία. Με χιόνια διαδηλώσαμε και έξω από το εργοστάσιο του Λαζόπουλου στη Γενική Ανακύκλωση τον Γενάρη του 2015, μαζί με τους συντρόφους από την ΚΕΕΡΦΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα των εργαζόμενων. Τότε είχε γίνει σύλληψη 35 ατόμων. Εγώ έχω δεκάδες δικαστήρια γιατί στηρίζω τους εργάτες. Δεν αφήνουμε κανέναν μόνο του ακόμα και αν ήρθε σήμερα. Σε όλους δίνουμε στήριξη για να υπάρχει φωνή και ελπίδα.
Σήμερα είμαστε στην Ελλάδα περίπου 35-40.000 Πακιστανοί. Ένα 60% έχει φύγει όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης. Σε προηγούμενες εκλογές ψήφιζαν από 15.000 μέχρι 20.000. Αυτή τη φορά που θέλουν να διαλύσουν την κοινότητα δεν πρέπει να τους αφήσουμε. Χρειάζεται να έρθει ο κόσμος να ψηφίσει. Πιστεύω ότι θα ψηφίσουν γύρω στις 10.000-15.000. Όποιος Πακιστανός ζει στην Ελλάδα μπορεί να έρθει να γραφτεί στην Κοινότητα και να έρθει να ψηφίσει. Καλούμε όλους να έρθουν μέχρι και την ημέρα των εκλογών. Οι κάλπες θα στηθούν σε 35-40 δήμους σε όλη την Ελλάδα. Είμαστε η μοναδική κοινότητα που κάνει εκλογές τόσο οργανωμένα.
Σε λίγες μέρες κλείνουν 4 χρόνια από τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν. Θύμησέ μας τον αγώνα που έδωσε η Πακιστανική Κοινότητα ενάντια στη Χρυσή Αυγή.
Τα τελευταία χρόνια οι Πακιστανοί εργάτες είχαν γίνει ο στόχος της Χρυσής Αυγής. Πληρώσαμε με το αίμα μας, με σπασμένα χέρια και κεφάλια ανοιγμένα, είχαμε μέχρι και νεκρό που δολοφονήθηκε στις 17 Γενάρη 2013. Αλλά ήμασταν πάντα όρθιοι και παλεύαμε μαζί με το αντιφασιστικό κίνημα ενάντια στη Χρυσή Αυγή.
Αν δεν υπήρχε η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος πιστεύω δεν θα είχαν γίνει γνωστά όλα αυτά που μας έκαναν οι Χρυσαυγίτες, θα είχαν όλα κουκουλωθεί. Αν δεν υπήρχε η Κοινότητα τα θύματα δεν θα είχαν τη δύναμη να καταγγείλουν τις επιθέσεις. Όταν πήγαμε στον Άρειο Πάγο να καταθέσουμε για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, δώσαμε τη μεγαλύτερη κατάθεση με τα περισσότερα στοιχεία. Αν δεν υπήρχε η Πακιστανική Κοινότητα δεν θα ήταν δυνατόν να έρθουν στην Ελλάδα η μάνα και ο πατέρας του Λουκμάν Σαχζάτ. Όλος ο κόσμος ξέρει ότι η καταδίκη των δολοφόνων του Λουκμάν ήταν μία πολύ μεγάλη νίκη. Ήταν η πρώτη φορά που ρατσιστές χρυσαυγίτες μπήκαν στη φυλακή. Όλη εκείνη την περίοδο υπήρχαν εκατοντάδες καταγγελίες για φασιστικές επιθέσεις, από τη Νίκαια μέχρι Κόρινθο και τη Χαλκίδα. Όταν είχαμε ρατσιστικές επιθέσεις η αστυνομία ήταν μαζί τους. Ήμασταν η πρώτη κοινότητα που μπήκε μπροστά και έβγαλε στη φόρα πολλά πράγματα για τις αυθαιρεσίες και τις πλάτες που έκαναν στη Χρυση Αυγή οι αστυνομικοί. Μάλιστα πολλοί αστυνομικοί ξηλώθηκαν από τις θέσεις τους μετά από τις καταγγελίες μας. Αυτό για μας ήταν αδύνατο και όμως έγινε. Η Πακιστανική Κοινότητα με τη συνεργασία της ΚΕΕΡΦΑ και κάθε έναν που παλεύει το ρατσισμό και το φασισμό και ήταν δίπλα μας, κατάφερε πάρα πολλά πράγματα με τους αγώνες δώσαμε. Έτσι φτάσαμε στη δίκη της Χρυσής Αυγής που συνεχίζεται σήμερα.
Στις 17 Γενάρη θα είμαστε στο Εφετείο, για να στείλουμε το μήνυμα ότι δεν ξεχνάμε τον νεκρό μας και δεν θα σταματήσουμε μέχρι όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι για τη δολοφονία του, όλη η Χρυσή Αυγή και όλοι οι ρατσιστές και οι φασίστες να πάνε στη φυλακή. Μέχρι το τέλος της Δίκης της Χρυσής Αυγής θα είμαστε παρών και όπου χρειαστεί θα παλεύουμε για να βάλουμε τέλος στο ρατσισμό και το φασισμό και να έχουμε δύναμη όλοι οι εργάτες.