Πολιτισμός
Κινηματογράφος: «Η καλή σύζυγος» της Μιριάνα Καράνοβιτς

Η Μιριάνα Καράνοβις είναι η σημαντικότερη ηθοποιός της Σερβίας και της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Τη θυμόμαστε από τις ταινίες του Κουστουρίτσα, αλλά και από τις πιο πρόσφατες «Φροϊλάιν» και «Σεράγεβο σ’αγαπώ». Εξακολουθεί να κάνει σινεμά όχι μόνο στη γενέτειρά της αλλά και στη Βοσνία, την Κροατία και στο Κόσοβο.

Η «Καλή σύζυγος» αποτελεί την πρώτη σκηνοθετική της προσπάθεια και χτυπάει ένα κεντρικό πολιτικό θέμα στη Σερβία σήμερα: Τις σφαγές στον πόλεμο της Βοσνίας, όχι από τη σκοπιά αυτών που πήραν μέρος αλλά από την προσωπική αφήγηση μιας μεσοαστής νοικοκυράς. Είναι η Μιλένα, μια γυναίκα που ζει μια ήσυχη οικογενειακή ζωή σε μια επαρχιακή πόλη. Πλένει και καθαρίζει επιμελώς τα πάντα στο καθημερινό νοικοκυριό, είναι συνδεδεμένη με τον άντρα της και τους οικογενειακούς τους φίλους και φίλες, δραστηριοποιείται στην τοπική χορωδία. Αυτή η τακτοποιημένη ζωή ανατρέπεται από δυο πράγματα: Μια διάγνωση καρκίνου στο στήθος και μια ξεχασμένη βιντεοκασέτα που ανάμεσα σε οικογενειακές στιγμές δείχνει τον άντρα της να μακελεύει άμαχους Βόσνιους στον πόλεμο του 1993-94, με μια παραστρατιωτική ομάδα. Το χαλί φεύγει απότομα κάτω από τα πόδια της και η Μιλένα για πρώτη φορά θα πρέπει να πάρει αποφάσεις μόνη της, ενάντια στο οικογενειακό συμφέρον και την προσωπική της γαλήνη. 

Η ταινία δείχνει μια Σερβία που αλλάζει γοργά, οι γυναίκες παίζουν μεγαλύτερο ρόλο, η σεξουαλικότητα συζητιέται πιο ανοιχτά και παράλληλα με τα ανοίγματα στη Δύση, η κυβέρνηση προσπαθεί να διαχειριστεί την ιστορία και το πρόσφατο παρελθόν, φυσικά από τα πάνω. Εδώ όμως το παρελθόν αφορά τους «κάτω», τους άντρες και γυναίκες που σύρθηκαν στο άρμα του εθνικισμού, ηττήθηκαν και σήμερα καλούνται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες και την αλήθεια που είναι πιο δυσάρεστη ακόμη κι από έναν καρκίνο που πρέπει να αφαιρεθεί. Αυτή η βρωμιά δεν καθαρίζει (όπως η σπιτική φασίνα), ούτε εξωραϊζεται. Κόβεται, με ό,τι σημαίνει για τη ζωή τους.