Διεθνή
Βρετανία: Εκλογές πολιτικής κρίσης

Προεκλογική συγκέντρωση του Κόρμπιν στο Γκέιτσχεντ

Mόλις δύο μέρες πριν τις βρετανικές εκλογές την Πέμπτη 8 Ιούνη τα περισσότερα γκάλοπ δείχνουν τη Βρετανή πρωθυπουργό Τερέζα Μέι να κερδίζει μεν με μικρή διαφορά τις εκλογές αλλά να μην μπορεί να συγκεντρώσει την πλειοψηφία στο βρετανικό κοινοβούλιο. 

Βδομάδα τη βδομάδα από τη μέρα της προκήρυξης των εκλογών, η δημοσκοπικά μεγάλη διαφορά με τους Εργατικούς του Τζέρεμι Κόρμπιν έχει μειωθεί αισθητά (ήταν περίπου 20% ενώ τώρα είναι 3%-6% και σε μια δημοσκόπηση ο Κόρμπιν βγαίνει και οριακά μπροστά από τη Μέι). 

Αν επιβεβαιωθεί αυτή η τάση, η αδυναμία της Μέι να συγκεντρώσει την πλειοψηφία (την οποία είχε όταν προκήρυξε τις εκλογές) σημαίνει ότι όχι μόνο δεν θα μπορεί να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση αλλά και ότι όποια κυβέρνηση προκύψει με κέντρο τους Συντηρητικούς θα έχει πιο ισχυρή αντιπολίτευση από αυτήν που είχε πριν τις εκλογές.

Η αυξανόμενη υποστήριξη στον Τζέρεμι Κόρμπιν δεν φαίνεται μόνο στις δημοσκοπήσεις, αλλά και στους δρόμους, όπου υπάρχει μαζική συμμετοχή στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις. Η προεκλογική καμπάνια του δίνει έμπνευση σε μεγάλα κομμάτια της νεολαίας, της εργατικής τάξης και των μειονοτήτων γιατί αντιτίθεται ανοιχτά στην πολιτική λιτότητας, ρατσισμού και πολέμου την οποία εκφράζει η Τερέζα Μέι.

 «Για χρόνια για μένα δεν υπήρχε καμιά διαφορά ανάμεσα στους Εργατικούς και τους Τόρις, αλλά σήμερα ο Κόρμπιν μιλάει για δικαιοσύνη και ισοτιμία. Δεν είναι πολεμοκάπηλος και υπόσχεται να αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό κράτος» δήλωσε στην εφημερίδα Socialist Worker ο Ραχάτ Καν από το Χάλιφαξ, μια δήλωση ενδεικτική για το νέο ρεύμα προς το Εργατικό Κόμμα.

Αποδοχή

Το σχέδιο της Τερέζα Μέι και του επιτελείου της να δώσει δυναμική στην ξέπνοη καμπάνια της παίζοντας το χαρτί της ισλαμοφοβίας και του νόμου και της τάξης μετά την πρώτη επίθεση στο Μάντσεστερ, δεν φαίνεται να αποδίδει. Η στάση του Κόρμπιν να δηλώσει ότι υπεύθυνοι για τις τρομοκρατικές επιθέσεις είναι οι πόλεμοι που διεξάγει και ενθαρρύνει η Βρετανία, είχε την αποδοχή εκατομμυρίων ανθρώπων, του 53% σύμφωνα με σχετικό γκάλοπ.  

Είναι καθαρό ότι η δυναμική η οποία φουσκώνει τον Κόρμπιν δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της στάσης του ίδιου αλλά της πόλωσης και της ριζοσπαστικοποίησης που υπάρχει, ακόμη και αν δεν φαίνεται πολλές φορές με γυμνό μάτι, στη Βρετανία. 

Είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που διαδήλωσαν στο Λονδίνο ενάντια στη διάλυση του ΕΣΥ της Βρετανίας πριν από λίγους μήνες. Είναι οι χίλιοι διαδηλωτές που έφραξαν το δρόμο στους φασίστες του EDL να βαδίσουν στο Λίβερπουλ την περασμένη βδομάδα. Είναι τα τρία εκατομμύρια αντιπολεμικοί διαδηλωτές του Λονδίνου το 2003 που έβγαλαν τον πρώτο Μουσουλμάνο δήμαρχο στην ιστορία της πόλης και δεν αφήνουν τη Μέι να εκμεταλλευτεί τους θανάτους των θυμάτων των επιθέσεων και να επιβάλει τον αυταρχικό, ρατσιστικό της λόγο.

Ο Κόρμπιν σε αυτές τις εκλογές έχει την υποστήριξη αυτού του κόσμου αλλά βρίσκεται αντιμέτωπος πέρα από τους Τόρις και με τη δεξιά αντιπολίτευση στο εσωτερικό του Εργατικού Κόμματος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια νίκη του Κόρμπιν θα έφερνε τη Βρετανία, μια από τις μητροπόλεις του παγκόσμιου καπιταλισμού, σε ακόμη πιο βαθιά κρίση από αυτήν που βρίσκεται μετά την επικράτηση του Βrexit. Θα έφερνε επίσης τον ίδιο τον Κόρμπιν, έναν πολιτικό που δηλώνει σοσιαλιστής, αντιμέτωπο με την αντίφαση της διαχείρισης του βρετανικού καπιταλισμού. Το πρόγραμμά του και ιδιαίτερα οι υποσχέσεις να σπάσει τη λιτότητα θα συναντήσουν σαμποτάζ από τα δεξιά και αυτό δεν ξεπερνιέται με κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Γι’ αυτό η ελπίδα, βρίσκεται στο δυνάμωμα των αγώνων της εργατικής τάξης και στο βάθεμα σε μια ξεκάθαρη αντικαπιταλιστική προοπτική της ριζοσπαστικοποίησης που έχει αρχίσει να εκφράζεται και στη Βρετανία.


Οι πόλεμοι δικοί τους, οι νεκροί δικοί μας

To περασμένο Σάββατο επτά άνθρωποι σκοτώθηκαν και 50 τραυματίστηκαν σε επίθεση που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο του Λονδίνου με την αστυνομία να σκοτώνει τους τρεις δράστες.

Πρόκειται για τη δεύτερη επίθεση καταμεσής της προεκλογικής εκστρατείας στη Βρετανία και η υποψήφια των Τόρις, Τερέζα Μέι, έσπευσε να την εκμεταλλευτεί βάζοντας στο στόχαστρο τους Μουσουλμάνους της Βρετανίας και παίζοντας το χαρτί του νόμου και της τάξης. Στο διάγγελμά της δήλωσε ότι θα βάλει περιορισμούς στο διαδίκτυο, ότι θα ετοιμάσει νέο αντιτρομοκρατικό νόμο και ότι  μια νέα «στρατιωτική επέμβαση στο εξωτερικό δεν είναι αρκετή».  

Η Τερέζα Μέι απειλεί εμμέσως πλην σαφώς με νέα επέκταση του πολέμου την ίδια στιγμή που οι κάτοικοι του Λονδίνου έρχονται αντιμέτωποι με το θέαμα πάνοπλων ρόμποκοπ να φρουρούν τους δρόμους της πόλης βάζοντας στο στόχαστρο εκατομμύρια μουσουλμάνους κατοίκους του. Όταν, ο κολλητός της, Ντόναλντ Τραμπ είχε το θράσος να στοχοποιήσει τον ίδιο τον δήμαρχο του Λονδίνου Σαντίκ Χαν μέσω τουίτερ  απλά και μόνο επειδή είναι μουσουλμάνος, η Τερέζα Μέι κάλυψε την ισλαμοφοβική επίθεση.

Ήξεραν

Όμως η πραγματικότητα είναι ότι  οι ευθύνες για την επίθεση βαραίνουν την ίδια και την κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε ως υπουργός Εσωτερικών υπεύθυνη και για την αστυνομία. Η βρετανική αστυνομία και  αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες –όπως και οι αντίστοιχες της Γαλλίας και της Ιταλίας σε δύο αντίστοιχες περιπτώσεις επιθέσεων την προηγούμενη χρόνια- ήξεραν τους δράστες. 

Η αλήθεια είναι ότι η Βρετανία είναι ο ιμπεριαλισμός με την πιο «πλούσια» καταστροφική  δράση διαχρονικά σε βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων πολλών λαών ανεξαρτήτως  θρησκειών. Κανείς δεν ξεχνάει ότι πριν από 40 χρόνια οι βόμβες που έσκαγαν στο Λονδίνο τοποθετούνταν από τα χέρια Ιρλανδών καθολικών χριστιανών.

Κανείς δεν ξεχνάει ότι η Βρετανία είναι η χώρα, που δίπλα στις ΗΠΑ του Μπους, είναι υπεύθυνη για την επέμβαση στο Ιράκ το 2003, μια επέμβαση που άφησε πίσω της εκατομμύρια νεκρούς και το απόλυτο χάος στη Μέση Ανατολή.

Όπως έγραψε χαρακτηριστικά ο γνωστός πολεμικός ανταποκριτής Ρόμπερτ Φισκ στον Independent για την Τερέζα Μέι: «Πώς τολμάει να δίνει μαθήματα στο λαό της σαν να είναι παιδί; Πώς μπορεί να μην κοκκινίζει όταν μιλάει για βρετανική στρατιωτική δράση στη Μέση Ανατολή – ακολουθώντας την ίδια εξωτερική πολιτική, που μαζί με τις ΗΠΑ, μας έχει φέρει σε πόλεμο με τους Άραβες τόσες φορές; Παλαιότερα στην Παλαιστίνη και στο Σουέζ. Τώρα στο Ιράκ και στη Συρία, συνεχίζοντας να κάνουμε τεμενάδες στις ολιγαρχίες του Κόλπου και βοηθώντας τες στον εγκληματικό τους πόλεμο κατά της Υεμένης…  οι πολιτικοί που υποστηρίζουν τους καταστροφικούς πολέμους που διεξάγουμε στη Μέση Ανατολή είναι ασφαλείς από τα αποτελέσματα των πράξεών τους. Είναι οι πραγματικά αθώοι που πληρώνουν αυτήν την πολιτική».