Πλήθος κόσμου ανταποκρίθηκε το απόγευμα της Κυριακής 21 Σεπτέμβρη στο κάλεσμα εργατικών σωματείων από τον χώρο του Πολιτισμού για συγκέντρωση συμπαράστασης στον Πάνο Ρούτσι, πατέρα του δολοφονημένου στα Τέμπη Ντένις Ρούτσι, ο οποίος βρίσκεται εδώ και μία εβδομάδα σε απεργία πείνας μπροστά από τη Βουλή.
Με την απεργία πείνας ο Π. Ρούτσι αντιδρά στην άρνηση της κυβέρνησης και των δικαστικών αρχών να δώσουν στον ίδιο και σε άλλους γονείς θυμάτων άδεια εκταφής των σορών των παιδιών τους ώστε να διερευνηθούν τα αίτια του θανάτου τους. Εκεί έχει φτάσει η συγκάλυψη του εγκλήματος, αναγκάζοντας έναν γονιό να διακινδυνεύει τη ζωή του για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
Είναι μια εξέλιξη που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη οργή για την κυβέρνηση των δολοφόνων. Η αλληλεγγύη στον Π. Ρούτσι είναι τεράστια, γεγονός που εκφράστηκε με τη μαζική συγκέντρωση της Κυριακής αλλά είναι έκδηλη και σε καθημερινή βάση με κόσμο να κατεβαίνει όλη μέρα στο Σύνταγμα και να δηλώνει την στήριξή του στον απεργό πείνας.
«Συμπληρώνονται επτά ημέρες απεργίας πείνας του Πάνου Ρούτσι και ακόμα δεν έχει δοθεί καμία απάντηση στο δίκαιο αίτημά του. Τι άλλο περιμένουν η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη για να προχωρήσει η εκταφή του Ντένις; Να μετρήσουμε άλλο ένα θύμα, αυτή τη φορά έναν γονιό που ζητάει την εκταφή του παιδιού του; Δεν πρέπει να περάσει άλλος χρόνος», τόνιζαν την ημέρα της συγκέντρωσης σε κοινή τους δήλωση 48 συγγενείς θυμάτων του εγκλήματος στα Τέμπη.
«Ό,τι και να κάνουν εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την πραγματική δικαίωση, έτσι ώστε να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν όλοι οι ένοχοι για την εγκληματικά επικίνδυνη λειτουργία του σιδηρόδρομου. Όπως γράφει και ο Πάνος θα συνεχίσουμε "για να μη χαθούν άλλες ζωές για τα κέρδη τους". Για να μην υπάρξουν άλλα Τέμπη!», κατέληγαν.
Σύνθημα
Δίπλα στα αυτοσχέδια πλακάτ και τις φωτογραφίες θυμάτων στα Τέμπη, οργανωμένα με πανό συμμετείχαν τα Σωματεία Πολιτισμού, εργαζόμενοι/ες ΥΠΠΟ, φοιτητικοί σύλλογοι και αριστερές οργανώσεις, ανάμεσά τους το ΣΕΚ με το σύνθημα «Οι ιδιωτικοποιήσεις σκοτώνουν - Κρατικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο».
«Μαζί σου» ήταν το μήνυμα των διαδηλωτών/ριών όταν ο Πάνος Ρούτσι ανέβηκε στο βήμα της συγκέντρωσης ευχαριστώντας για τη συμπαράσταση. «Είμαι πολύ συγκινημένος αλλά ταυτόχρονα είμαι πολύ απογοητευμένος γιατί είμαι επτά ημέρες εδώ πέρα και κανένας από αυτούς εκεί πέρα πίσω δεν νοιάστηκε», ξεκίνησε, δείχνοντας τη Βουλή. «Σήμερα μιλάμε για το πιο εξοργιστικό κομμάτι αυτής της υπόθεσης. Δεν μας δίνουν άδεια για εκταφές, δεν μας αφήνουν να ψάξουμε την αλήθεια, να βρούμε αποδείξεις, να αποκαλυφθεί τι πραγματικά έγινε εκείνο το βράδυ. Αναρωτιέμαι, τι φοβούνται, τι προσπαθούν να κρύψουν. Αν όλα έγιναν όπως λένε, αν όλα ήταν τόσο καθαρά, τότε γιατί εμποδίζουν ακόμα το δικαίωμα να ερευνήσουμε.
Η άρνηση για εκταφές δεν είναι τυπική λεπτομέρεια, είναι πράξη συγκάλυψης. Είναι προσπάθεια να θαφτεί η αλήθεια μαζί με τα παιδιά μας. Είναι ύβρις απέναντι στη μνήνη τους, τις οικογένειες, ολόκληρη την κοινωνία. Ο γιος μου ο Ντένις όπως και τα υπόλοιπα παιδιά, δεν μπορούν πια να μιλήσουν. Η μόνη τους φωνή είμαστε εμείς. Και τώρα δεν μας αφήνουν ούτε να τους υπερασπιστούμε, ούτε να αποδείξουμε πώς χαθήκανε. Θέλουν να τους κάνουν δύο φορές θύματα. Μία από το έγκλημα των Τεμπών και μία από τη σιωπή και την ατιμωρησία. Ε λοιπόν, δεν θα τους αφήσουμε. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να θάψει την αλήθεια, να μας στερήσει το δικαίωμα στη δικαιοσύνη.
Οι εκταφές είναι αναγκαίες, είναι επιβεβλημένες, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να αποδείξουμε τι πραγματικά έγινε. Και θέλω να το πω ξεκάθαρα. Όσοι εμποδίζουν τις εκταφές, όσοι στέκονται εμπόδιο στην έρευνα, είναι συνένοχοι στο έγκλημα, στη συγκάλυψη, στο να μην αποδοθεί ποτέ δικαιοσύνη. Εμείς όμως δεν σταματάμε, θα συνεχίσουμε. Γιατί δεν ζητάμε χάρη, ζητάμε το αυτονόητο, να μάθουμε την αλήθεια για τα παιδιά μας. Και μέχρι να τη μάθουμε, η φωνή μας θα δυναμώσει. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Το χρωστάμε στον Ντένι, σε όλα τα παιδιά των Τεμπών, στη χώρα μας για να μη ζήσει ξανά τέτοιο έγκλημα. Εγώ συνεχίζω τον αγώνα μου, δεν σταματάω, μέχρι τέλους. Δεν φοβάμαι κανέναν», κατέληξε καταχειροκροτούμενος.
Όλες οι ομιλίες διακόπτονταν από το οργισμένο σύνθημα «Δολοφόνοι». Χαιρετισμό έκαναν επίσης: Ο Δημήτρης Οικονομόπουλος, συνταξιούχος τραπεζοϋπάλληλος, που έχει προχωρήσει σε απεργία πείνας στο πλευρό του Π. Ρούτσι. Άλλοι γονείς και συγγενείς θυμάτων, όπως ο Θοδωρής Ελευθεριάδης που έχασε τη μητέρα του Μαρία Εγούτ, ο Βασίλης Χατζηχαραλάμπους, που έχασε τον γιο του Παναγιώτη, ο Ηλίας Παπαγγελής που έχασε την κόρη του Αναστασία, η Μυρέλλα Ρούτσι, μητέρα του Ντένις και σύζυγος του Π. Ρούτσι. Και τέλος ο Έκτορας από την Ομάδα Μέχρι Τέλους, που μεταξύ άλλων απαιτεί την επανακρατικοποίηση του σιδηρόδρομου.
Δυνατό ήταν το χειροκρότημα και όταν ο Θοδωρής Ελευθεριάδης διάβασε το μήνυμα της Μαρίας Κωστοπούλου, μητέρας του Ζακ Κωστόπουλου για τα επτά χρόνια από τη δολοφονία του γιου της. Εκείνη την ώρα έφτανε στο Σύνταγμα η διαδήλωση που είχε ξεκινήσει από το σημείο της δολοφονίας του στην οδό Γλάδστωνος. Η κινητοποίηση έκλεισε με την εκφώνηση των ονομάτων των θυμάτων των Τεμπών και τον κόσμο να φωνάζει δυνατά σε κάθε ένα «Δολοφονήθηκε!». Μετά το συλλαλητήριο ανακοινώθηκε ότι μια ακόμα αγωνίστρια, η Αναστασία Τσαλαμιδά, ξεκίνησε απεργία πείνας στο πλευρό του Π. Ρούτσι.