Διεθνή

«Ηαίθουσα στην οποία φιλοξενήθηκε η εναρκτήρια εκδήλωση του φεστιβάλ «Μαρξισμός 2015» στο Λονδίνο σείστηκε από χειροκροτήματα εκατοντάδων καθώς φώναζαν ρυθμικά «ΟΧΙ – ΟΧΙ» σε ένδειξη αλληλεγγύης με την Ελλάδα». Η εικόνα αυτή όσο εντυπωσιακή κι αν ακούγεται δεν είναι αρκετή για να περιγράψει ούτε την μαζικότητα του 5ήμερου φεστιβάλ ούτε καν το πόσο κεντρικό θέμα ήταν το κίνημα στην Ελλάδα. 

 

Από το μικρόφωνο πήρε τον λόγο ο Ούνζουμ Μίρζα, συνδικαλιστής από τους σιδηροδρομικούς που εκείνη την μέρα απεργούσαν (βλ. δίπλα). Μίλησε για τις ραγδαίες αλλαγές που συντελούνται στις ιδέες των απεργών ενώ σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού και υποδείγματος διεθνιστικής αλληλεγγύης παρέδωσε στον Πάνο Γκαργκάνα, διευθυντή της ΕΑ, οικονομική ενίσχυση που μάζεψαν οι απεργοί το πρωί της ίδιας μέρας για το ΣΕΚ!

 

Το λόγο πήραν επίσης η Έλεν Ντέιβις από το συνδικάτο του δημόσιου τομέα Γιούνισον (το δεύτερο μεγαλύτερο της χώρας), η Κάντι Ούνγουιν, εργαζόμενη στην εθνική πινακοθήκη που βρισκόταν σε απεργιακό αγώνα διαρκείας για 46 μέρες καθώς και μετανάστριες, ενεργές στο κίνημα κατά του ρατσισμού και υπέρ των δικαιωμάτων των μεταναστών. Ακόμη μίλησε η Τζέην Σάτον, υποψήφια στο Τότεναμ του βόρειου Λονδίνου με τη «Συμμαχία Σοσιαλιστών και Συνδικαλιστών» στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές όπου κατέγραψε μια από τις καλύτερες επιδόσεις του σχήματος και η οποία μίλησε για την ανάγκη οικοδόμησης πολιτικής εναλλακτικής έναντι του κόμματος των Εργατικών.

 

Τον λόγο πήρε και ο Πάνος Γκαργκάνας, εκ μέρους του ΣΕΚ. Πριν προλάβει να μιλήσει εκατοντάδες αγωνιστές και αγωνίστριες από το ακροατήριο ύψωσαν χαρτιά που έγραφαν «ΟΧΙ»  φωνάζοντας και χειροκροτώντας ρυθμικά. Ο Πάνος αναφέρθηκε στο διεθνή χαρακτήρα που έχει η νίκη στο δημοψήφισμα, στην πόλωση που κυριάρχησε την εβδομάδα πριν τις κάλπες, και στα ταξικά χαρακτηριστικά της ψήφου. Κλείνοντας την ομιλία του ευχαρίστησε τους συντρόφους από τα κόμματα και τις οργανώσεις της Διεθνούς Σοσιαλιστικής Τάσης για τις δράσεις αλληλεγγύης που οργάνωσαν υπέρ του ΟΧΙ, υπερτονίζοντας την αξία τους στην ανάπτυξη της δυναμικής αλλά και την ανάγκη αυτές (οι δράσεις) να συνεχιστούν και τις επόμενες εβδομάδες.

 

Τελευταία ομιλήτρια, ήταν η Έιμι Λέδερ, εκ μέρους της Κ.Ε. του SWP η οποία μίλησε για την ανάγκη οι επαναστατικές ιδέες να μετατραπούν σε οργανωτική δύναμη για τις μάχες που είναι ήδη ανοιχτές, έτσι ώστε να μπορέσουμε να παράγουμε αποτελέσματα στο παρόν και όχι στο μακρινό μέλλον.

 

 

Πολλές ήταν οι συζητήσεις που οργανώθηκαν στα πλαίσια του φεστιβάλ αλλά αναμφισβήτητα στο επίκεντρο βρέθηκε το  «ντιμπέιτ» με τον Άλεξ Καλλίνικος και τον Στάθη Κουβελάκη με θέμα «Ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία: μαρασμός για την Ελλάδα;». Κατά κάποιο τρόπο αποτέλεσε συνέχεια του παρόμοιου ντιμπέιτ που είχε πραγματοποιηθεί και μετά τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου. 

 

Πάνω από 1.000 άτομα γέμισαν ασφυκτικά το αμφιθέατρο και το τραπέζι των ομιλητών ήταν στολισμένο με αφισάκια του «ΟΧΙ». Ο Στάθης Κουβελάκης πήρε πρώτος το λόγο, εμφανώς απογοητευμένος από τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και την ψηφοφορία υπέρ των μέτρων στο ελληνικό κοινοβούλιο. Χωρίς διάθεση στρογγυλέματος της κατάστασης, μίλησε για στρατηγική αποτυχία της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και για τις καταστροφικές συνέπειες που αυτή φέρνει. Ενώ υπερθεμάτισε στη σημασία της μεγάλης νίκης του λαού στο δημοψήφισμα αλλά και την παρακαταθήκη που αυτή αποτελεί για το μέλλον ενώ τελείωσε την εισήγησή του με τη φράση του Ζαν Πωλ Σαρτρ «Κάθε φορά που έσφαλα, αυτό συνέβη επειδή δεν ήμουν αρκετά ριζοσπαστικός»!

 

Ο Άλεξ Καλίνικος, ξεκίνησε περιγράφωντας την κατάσταση του εργατικού κινήματος και της αριστεράς στην Ελλάδα ως ορόσημο για την παγκόσμια αριστερά. Ενώ προσέγγισε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ως υπόδειγμα εργατικής ηγεμονίας, όπου τα πιο πρωτοπόρα κομμάτια της εργατικής τάξης ηγήθηκαν ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, ακόμη και μικροαστικών και οδήγησαν στο συντριπτικό 62%. Ενώ συνεχίζοντας την προσπάθεια άντλησης διδαγμάτων από τη μάχη της 5ης Ιουλίου, εμφανίστηκε σίγουρος ότι αυτή η καμπή δεν είναι για κανένα λόγο το «τέλος» για το κίνημα, ενώ εξήγησε ότι πλέον είναι σε όλον τον κόσμο φανερό ότι η ΕΕ δεν αποτελεί κάποιου είδους δημοκρατικό και προοδευτικό θεσμό, αντίθετα με τις ανοησίες που έλεγε ο Τσίπρας.  

 

Σε παρέμβασή του, ο Πάνος Γκαργκάνας τόνισε ότι οι τελευταίες εξελίξεις δεν σηματοδοτούν μόνο τα όρια και τις αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ σαν εγχείρημα αλλά και του κοινοβουλευτικού δρόμου, συγκεκριμένα είπε «Οι εργάτες χρησιμοποίησαν τις κάλπες, και στις εκλογές του Γενάρη και στο δημοψήφισμα, τώρα είναι η ώρα για δράση στους χώρους δουλειάς, είναι η ώρα για απεργίες» ενώ κάλεσε του αριστερούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από τη στάση τους έναντι της συμφωνίας, να στηρίξουν το απεργιακό κύμα.

 

Τέλος ακόμα μία συζήτηση με «ελληνικό άρωμα» ήταν αυτή για το ρατσισμό και τη φασιστική απειλή με τη συμμετοχή του Πέτρου Κωσταντίνου από την ΚΕΕΡΦΑ και του Κώστα Παπαδάκη από την Πολιτική Αγωγή του Αντιφασιστικού Κινήματος. Με πολύ διαφωτιστικές εισηγήσεις, οι δύο ομιλητές έδωσαν καθαρά το στίγμα. Το κίνημα στην Ελλάδα δεν αποτελεί μόνο παράδειγμα σε σχέση με την αντίσταση στη λιτότητα αλλά και στη μάχη για την ανάσχεση του φασισμού και την καταπολέμηση του ρατσισμού.

 

Για τους αναγνώστες της ΕΑ που μιλάνε αγγλικά, οπτικοακουστικό υλικό των παραπάνω συζητήσεων του φεστιβάλ «Μαρξισμός 2015» στο Λονδίνο, μπορεί να βρεθεί στη σελίδα της Εργατικής Αλληλεγγύης στο Facebook αλλά και στην ιστοσελίδα sekonline.gr