Η Άποψή μας
Φιλέτα στους καπιταλιστές, μαστίγιο στους εργάτες: Να στείλουμε τον «Κούλη» από ’κει που ήρθε

Πρωτοσέλιδο της Εργατικής Αλληλεγγύης το Δεκέμβρη του 1990 (αριστερά). Συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη το Σεπτέμβρη του 2005 (δεξιά).

Μόλις 60 μέρες κλείνει η ΝΔ στην κυβέρνηση- ούτε καν τις “παραδοσιακές” 100 πρώτες μέρες. Κι όμως έχει ήδη προλάβει να δείξει το βρόμικο πρόσωπό της. Πρώτη προτεραιότητα να εξασφαλίσει τη μείωση της φορολογίας για τα κέρδη των επιχειρήσεων, ταυτόχρονα με το ξεπούλημα της ΔΕΗ και τη λεηλασία όλων των δημόσιων χώρων, από το Ελληνικό μέχρι τις βουνοκορφές. Και την ίδια ώρα απειλεί με κλάδεμα στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, κάνει τις απολύσεις ευκολότερες και βρίσκει ότι οι συμβασιούχοι στο δημόσιο είναι “υπεράριθμοι”. Κυριολεκτικά, φιλέτα για τους καπιταλιστές και μαστίγιο για τους εργάτες.

Μαστίγιο οικονομικό, μαστίγιο κατασταλτικό, μαστίγιο ιδεολογικοπολιτικό. Δίπλα στην κατάργηση του άσυλου και τα αίσχη των ΜΑΤ στα Εξάρχεια, χτυπήματα στον συνδικαλισμό, ρατσιστικό δηλητήριο για τους πρόσφυγες και πλάτες για τους χρυσαυγίτες. Τα υπερπλεονάσματα του προϋπολογισμού ματώνουν τον κόσμο και η μείωσή τους αναβάλλεται μέχρι να συμφωνήσει η Μέρκελ, αλλά ξαφνικά υπάρχουν λεφτά για νέα σκάφη του Λιμενικού, ακόμη και για φρεγάτες που θα περιπολούν ανατολικά της Κύπρου, ίσως μέχρι και τον Περσικό Κόλπο. 

Πλάτες

Οι χρυσαυγίτες σφάζονται μεταξύ τους καθώς πλησιάζει η ώρα της καταδίκης στο δικαστήριο, αλλά μια εγκύκλιος του Θεοδωρικάκου τους κάνει πλάτες στις επιτροπές των δημοτικών συμβουλίων ακόμη και εκεί που ήταν αποκλεισμένοι όπως στο Δήμο της Αθήνας.

Με δυο λόγια, έχουμε ήδη χίλιους δυο λόγους για να θυμηθούμε πώς αντισταθήκαμε πάντα στις απόπειρες της ΝΔ να κάνει τις κυβερνήσεις της ελληνικά αντίγραφα της Θάτσερ. Να θυμηθούμε ότι το πανεργατικό συλλαλητήριο κάθε χρόνο στη ΔΕΘ έγινε εργατικός θεσμός από τότε που οι απεργοί των λεωφορείων της Αθήνας, της ΕΑΣ, ανηφόρισαν στη Θεσσαλονίκη ενάντια στον μπαμπά Μητσοτάκη που θέλησε να τα ιδιωτικοποιήσει. Να θυμηθούμε ότι τον Καραμανλή τον δεύτερο τον έστειλε στον αγύριστο η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, όταν οι μπάτσοι στα Εξάρχεια δολοφόνησαν τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Να θυμηθούμε ότι ο Δένδιας, που παριστάνει τον “πολιτισμένο” υπουργό Εξωτερικών τώρα, ήταν ο υπουργός της επιχείρησης “Ξένιος Δίας” τότε που ο Σαμαράς ήθελε να “ανακαταλάβει” τις πόλεις από τους “λαθρομετανάστες”.

Με τέτοια οργή και αποφασιστικότητα ανεβαίνουμε στη Θεσσαλονίκη φέτος αυτή την Παρασκευή και το Σάββατο και έτσι θα συνεχίσουμε και στις 18 Σεπτέμβρη με το μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο στο Κερατσίνι στην επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και στις 20 Σεπτέμβρη μαζί με όλο τον πλανήτη που λέει “Να αλλάξουμε το σύστημα, όχι το κλίμα”. Για να βάλουμε στόχο ότι θα στείλουμε και τον Μητσοτάκη τον δεύτερο από εκεί που ήρθε, χτίζοντας μια αριστερά που δεν μένει στου δρόμου τα μισά, αλλά πραγματικά παλεύει για να αλλάξουμε τον κόσμο.