Η Μελόνι και οι “Αδελφοί της Ιταλίας” κυβερνάνε εδώ και ενάμισυ χρόνο και έδωσαν συστηματική μάχη να βγάλουν από πάνω τους τη ρετσινιά ότι είναι φασίστες και πολιτικοί απόγονοι του Μουσολίνι. Σε μεγάλο βαθμό το είχαν καταφέρει. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι θεσμοί της, αλλά ακόμη και η Σοσιαλδημοκρατία και τμήματα της Αριστεράς αντιμετωπίζουν την Μελόνι σαν μια ακόμη Δεξιά πολιτικό.
Ήρθαν έτσι τα πράγματα που τον τελευταίο μήνα η σύγκρουση με τη Μελόνι έγινε με τους όρους που της αξίζει. Είναι μια ακροδεξιά κυβέρνηση που στο κέντρο της έχει δηλωμένους φασίστες, νοσταλγούς του Μουσολίνι, όπως είναι και η ίδια η Μελόνι. Το συνδικάτο των δημοσιογράφων στη RAI, τη δημόσια τηλεόραση της Ιταλίας, έκανε την πρώτη από πέντε συνολικά μέρες απεργίας που έχει προκηρύξει, την Δευτέρα 6 Μάη. Πρώτο στη λίστα των ζητημάτων που έβγαλαν τους δημοσιογράφους σε απεργία είναι η προσπάθεια της Μελόνι να ελέγξει τα μέσα ενημέρωσης και η επίθεση που έκανε στις αντιφασιστικές φωνές μέσα στη δημόσια τηλεόραση. Ήταν μια απεργία ενάντια στους φασίστες και στη λογοκρισία και έγινε αφορμή για να βγει στο φως όλη η καλυμμένη μουσολινική επιχείρηση της κυβέρνησης. Αφορμή ήταν η λογοκρισία που επιβλήθηκε στον συγγραφέα Αντόνιο Σκουράτι, ο οποίος είχε αναλάβει να εκφωνήσει έναν μονόλογο ενόψει της 25ης Απρίλη, της Μέρας της Απελευθέρωσης. Ο Σκουράτι τόλμησε να γράψει για τη σύνδεση των εγκλημάτων των ναζί και των φασιστών με τους νεοφασίστες και το κόμμα της Μελόνι, αλλά κόπηκε με δικαιολογίες για το κόστος της εκπομπής. Ο Σκουράτι έχει πάρει ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά βραβεία της χώρας, για μια μυθιστορηματική βιογραφία του Μουσολίνι. Ήταν τέτοια η λύσσα της κυβέρνησης που ο αρχιφασίστας ντε λα Ρούσα, πρόεδρος της Γερουσίας, επιτέθηκε στον Σκουράτι λέγοντας ότι καλό θα ήταν αντί να γράφει για τον Μουσολίνι να γράψει για τον Στάλιν.
Αλληλεγγύη
Η διοίκηση της RAI συνέχισε να υπηρετεί την ατζέντα της Μελόνι. Έβγαλε ανακοίνωση ότι «η απεργία γίνεται με κίνητρα που σε τίποτα δεν έχουν να κάνουν με τα δικαιώματα των εργαζόμενων αλλά σχετίζεται με ιδεολογικές και πολιτικές στοχεύσεις». Η αντιμετώπιση αυτή δυνάμωσε την αλληλεγγύη των δημοσιογράφων από πολλά ΜΜΕ. Η συντακτική επιτροπή της εφημερίδας Repubblica κυκλοφόρησε άρθρο στήριξης στην απεργία του συνδικάτου Usigrai.
Σε συγκέντρωση που κάλεσαν οι εργαζόμενοι της RAI ήρθαν στο φως όλων των ειδών οι παρεμβάσεις που κάνει η κυβέρνηση στη γραμμή των ειδήσεων. «Δεν πρέπει να λέμε τίποτα για τα σκάνδαλα, τίποτα για τις αντιδράσεις στον ρατσισμό, αλλά η Μελόνι πρέπει να βγαίνει πάντα πανέμορφη και δυνατή», είπε εξοργισμένη μια δημοσιογράφος. «Τα κόμματα της κυβέρνησης έχουν στην πράξη απαγορεύσει τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Είμαστε υποχρεωμένοι να παίζουμε τα προπαγανδιστικά βίντεο που μας στέλνουν έτοιμα και επεξεργασμένα. Ενώ μόνο τους πολιτικούς της Αριστεράς μπορούμε να έχουμε στο στούντιο και να τους κάνουμε ερωτήσεις». Ένα διασπαστικό συνδικάτο της Δεξιάς κάλεσε σε απεργοσπασία. «Ακόμη και αν είστε άρρωστοι, ακόμη και αν έχετε ρεπό ή άδεια, ελάτε αύριο στη δουλειά για να τους δείξουμε ότι με εμάς η τηλεόραση μπορεί να λειτουργήσει», δημοσίευσαν μία μέρα πριν από την απεργία. Το κάλεσμά τους δεν πέρασε. Ακόμη και ανεξάρτητοι παραγωγοί άφησαν τις εκπομπές τους σε ένδειξη αλληλεγγύης.
Μάλιστα λίγες μέρες πριν από την απεργία προκλήθηκε κι άλλο σκάνδαλο. Μια εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης έκανε έρευνα που δυσαρέστησε τον Έντι Ράμα, τον πρωθυπουργό της Αλβανίας και πλέον έναν από τους καλύτερους φίλους της Μελόνι. Η έρευνα έγινε με αφορμή τη ρατσιστική συμφωνία Μελόνι - Ράμα για τη μεταφορά προσφύγων σε κέντρα κράτησης σε αλβανικό έδαφος. Η Μελόνι βγήκε έξαλλη και επιτέθηκε στην εκπομπή («μου προκαλεί αηδία» είπε), μιλώντας για λιντσάρισμα του «Ράμα, ο οποίος το μόνο που έκανε ήταν να βοηθήσει το ιταλικό έθνος».
Οι μαζικές συγκεντρώσεις της 25ης Απρίλη σε ολόκληρη τη χώρα δεν είχαν χαρακτήρα «εθνικής ενότητας», όπως θα ήθελε η Μελόνι, αλλά ήταν αντιφασιστικές με στόχο την κυβέρνηση, ενώ σε πολλά σημεία μαζικά ήταν τα μπλοκ αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και ενάντια στη συνεργασία με το Ισραήλ.