Καταστολή
Δεύτερη εβδομάδα υπεράσπισης του ΕΜΠΡΟΣ

26/5, Πορεία προς το ΕΜΠΡΟΣ μετά το συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Mε ένα πλούσιο πρόγραμμα αγωνιστικής δράσης, συζήτησης και πολιτιστικών εκδηλώσεων μπαίνει η δεύτερη εβδομάδα υπεράσπισης του αυτοδιαχειριζόμενου θέατρου Εμπρός, που αυτή την εβδομάδα συναντά «τα εργατικά και οικολογικά κινήματα που διαδηλώνουν ενάντια στις αντεργατικές μεθοδεύσεις και την καταστροφή της φύσης». 

Την Δευτέρα 31 Μάη, το Συντονιστικό των Νοσοκομείων και ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης οργάνωσαν συζήτηση στο κατειλημμένο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ με θέμα «Να ανατρέψουμε το νομοσχέδιο Χατζηδάκη» με ομιλητή τον Κώστα Καταραχιά, απολυμένο πρόεδρο του σωματείου των εργαζόμενων του Νοσοκομείου Άγιος Σάββας. Αποφασίστηκε επίσης η συμμετοχή στο απεργιακό συλλαλητήριο που είχε καλεστεί για τις 3/6  «ενάντια στον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη. Η συνάντηση καλλιτεχνών και εργαζομένων στους κοινωνικούς αγώνες δίνει νέα πνοή και στη τέχνη και στους αγώνες».

Το ΕΜΠΡΟΣ δηλώνει τη συμμετοχή του «στον αγωνιστικό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος το Σάββατο 5/6 και ώρα 15.30 στην πλ. Συντάγματος και στις 20.30 στην πορεία υπεράσπισης και στήριξης του Εμπρός από τα περιβαλλοντικά κινήματα προς το θέατρο. Θα ακολουθήσει συναυλία «Support Earth για την Μητέρα Γη», στις 9μμ στην πλ. Εμπρός στην οποία θα συμμετέχουν οι: Αδέσποτες Σκύλες, Los Tre, Hippomaniacs, Μαντάρες, Αγία Φανφάρα. Δράσεις και εκδηλώσεις θα πραγματοποιούνται όλη την εβδομάδα (δείτε ολόκληρο το πρόγραμμα στο facebook Ελεύθερο Εμπρός Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο).

Η δεύτερη εβδομάδα δράσης αποφασίστηκε στην εβδομαδιαία συνέλευση του ΕΜΠΡΟΣ που έγινε την Κυριακή 30/5 με μαζική συμμετοχή και συζήτηση στην πλατεία «Εμπρός» στου Ψυρρή (είχαν προηγηθεί εκδηλώσεις όλη τη βδομάδα με την παρουσία χιλιάδων συμπαραστατών). Εντυπωσιακή ήταν η παρουσία εκπροσώπων συλλογικοτήτων, νέων, ανθρώπων όλων των ηλικιών που ήρθαν να δηλώσουν την υποστήριξή τους αλλά και την ενεργή συμμετοχή τους στις επόμενες δράσεις και εκδηλώσεις. Αλλά και η αίσθηση της ανάγκης να υπάρξει σύνδεση ανάμεσα στους αγώνες και τους ανθρώπους που μάχονται σε όλα τα μέτωπα, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων και της τέχνης, ενάντια στις ρατσιστικές και σεξιστικές επιθέσεις, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τις επιθέσεις ενάντια στα εργατικά δικαιώματα. 

Ένα ζωντανό παράδειγμα αυτής της δύναμης δόθηκε την περασμένη Τετάρτη, όπου το Θέατρο Εμπρός συμμετείχε με το πανό του στο συλλαλητήριο ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Όταν αυτό κατέληξε στο Σύνταγμα, η αντιπροσωπεία του Θέατρου Εμπρός κάλεσε με την ντουντούκα όλα τα μπλοκ να συνεχίσουν την πορεία προς στο θέατρο. Και αυτό συνέβη με ένα μεγάλο κομμάτι της συγκέντρωσης να φτάνει μέσω Ερμού-Ψυρρή στο Εμπρός όπου αφαιρέθηκαν και οι τελευταίες σιδεριές που είχαν μπει στην δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια της κυβέρνησης να κλείσει το θέατρο.


«Να ενωθούν τα ρυάκια της αντίστασης»

«Ευχαριστούμε τη συνέλευση του Εμπρός που μας φιλοξενεί σήμερα, εδώ, δίπλα στην ανοιχτή πόρτα του θεάτρου που κατάφερε το κίνημα να την ανοίξει κόντρα στην καταστολή του Χρυσοχοΐδη. Bρεθήκαμε ξανά εδώ πριν λίγες μέρες μαζί με τα εργατικά πανό που κατέβηκαν στο Εμπρός από την συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Το κλείσιμο της ιστορικής κατάληψης του Εμπρός δεν πέρασε» τόνισε ο Κώστας Καταραχιάς, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Αγίου Σάββα, στη συζήτηση που πραγματοποίησε στο θέατρο Εμπρός στις 31/5, το Συντονιστικό Νοσοκομείων και ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης.

«Ο ίδιος ο χώρος στον οποίο συζητάμε σήμερα δείχνει ότι βρισκόμαστε στο σημείο που το κίνημα μπορεί να στριμώχνει την κυβέρνηση. Η απόλυσή μου για συνδικαλιστικούς λόγους και η στοχοποίηση του σωματείου μας ήταν ένα προεόρτιο της επίθεσης Χατζηδάκη αλλά και εδώ αναγκάστηκαν να κάνουν πίσω. Μπροστά μας έχουμε την πανεργατική απεργία στις 10 Ιούνη ενάντια στον αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη και τις επόμενες μέρες διεκδικούμε ότι όλα τα ρυάκια αντίστασης θα ενωθούν και θα τους πνίξουν. Θέλουν να χτυπήσουν τα σωματεία γιατί έλεγαν την αλήθεια στα νοσοκομεία απέναντι στη στημένη πραγματικότητα που πρόβαλε η κυβέρνηση για τη διαχείριση της πανδημίας. Ο κόσμος στρέφεται στα σωματεία, το ΣΕΗ είναι ένα άλλο παράδειγμα όχι μόνο για τα εργασιακά αλλά και για την πάλη ενάντια στον σεξισμό. Αυτό θέλει να το τσακίσει η κυβέρνηση».

Στη συζήτηση τον λόγο πήραν εργαζόμενοι-ες από μια σειρά χώρους: «Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τις γυναίκες της εργατικής τάξης ότι το νομοσχέδιο είναι προς το συμφέρον τους. Είναι γελοίο αυτό, όταν όλοι ξέρουμε ότι η αναπαραγωγή της εργατικής τάξης εξακολουθεί να συντελείται μέσα στην οικογένεια από τις γυναίκες. Και αυτό δεν πρόκειται φυσικά να αλλάξει κάνοντας το ωράριο λάστιχο και κόβοντας το μισθό τους. Αλλάζει μέσα από δομές φροντίδας, μέσα από το κράτος πρόνοιας, μέσα από το αίτημα για λιγότερες ώρες εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς» είπε η Σταυρούλα Πανίδου, εκπαιδευτικός.

«Έχουμε δίπλα μας το θέατρο Εμπρός που θέλουν να το κλείσουν γιατί η ελεύθερη έκφραση, η επικοινωνία και το τζάμπα δεν τους αρέσει. Έχω και εγώ τη δική μου προσωπική εμπειρία για το πως η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον πολιτισμό» τόνισε ο Αντώνης Φώσκολος, εργαζόμενος στο ΥΠΠΟ. «Εργάζομαι στην Ακρόπολη όπου τσιμεντώσαν το μισό βράχο φτιάχνοντας τεράστιους διαδρόμους δήθεν για τα άτομα με αναπηρία αλλά στην πραγματικότητα για την επερχόμενη επίδειξη μόδας του Οίκου Ντιόρ στην Ακρόπολη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα μεγάλα συμφέροντα».

Συλλογικότητα

«Υπάρχει μια φιλολογία από την πλευρά της κυβέρνησης που λέει ότι ο κόσμος δεν γουστάρει τα συλλογικά, δεν γουστάρει τα συνδικάτα, ότι ο κόσμος είναι άτομα» τόνισε ο Τάσος Αναστασιάδης από τον Συντονισμό Εργατικής Αντίστασης. «Αλλά αποδεικνύεται από τη ζωή ότι ο κόσμος γουστάρει τις συλλογικότητες, γουστάρει τη συλλογικότητα στο θέατρο Εμπρός και την υπερασπίζει με το κορμί του. Γουστάρει τη συλλογικότητα στο χώρο της δουλειάς και υπερασπίζεται το σωματείο του, γουστάρει τη συλλογικότητα στη γειτονιά. Αυτές τις συλλογικότητες πρέπει να τις μαζέψουμε όλες μαζί στην  πανεργατική απεργία στις 10 Ιούνη».  

«Συμμετέχω κατά μεγάλα διαστήματα στο εγχείρημα του Εμπρός και αν θέλουμε να πάμε πίσω στο πως ξεκίνησε, θα έλεγα ότι ξεκίνησε από τις συζητήσεις στο Σύνταγμα το καλοκαίρι του 2011 που οι καλλιτέχνες αναρωτήθηκαν πως μπορούν να γίνουν πιο ηχηροί, πιο παρεμβατικοί, πιο επικίνδυνοι» είπε ο Βασίλης Κουκαλάνι, ηθοποιός. «Τις τελευταίες μέρες το Εμπρός έδειξε ότι εξακολουθεί να είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων και είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να συνδέσουμε εδώ πέρα όλους τους κλάδους που είναι στη δημόσια διαμαρτυρία, στην υγεία, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό».  


Μπακο­γιάννης σημαίνει μπίζνες

“Ο Χρυσοχοΐδης ηττήθηκε, ο Μπακογιάννης ελίσσεται, εμείς ΕΜΠΡΟΣ για τη νίκη” ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας μετά τις δύο αποτυχημένες απόπειρες να σφραγιστεί το θέατρο. «Όσον αφορά την υπόσχεση Μπακογιάννη ότι είναι σε διαπραγμάτευση για να παραχωρηθεί στο δήμο για να το συντηρήσει ως θέατρο και να το λειτουργήσει ως ανοιχτό χώρο πολιτισμού όπως όλοι οι χώροι του Δήμου της Αθήνας(!) δεν έχει το παραμικρό αντίκρυσμα».

«Ο Μπακογιάννης στο δημοτικό συμβούλιο είπε ότι διαπραγματεύεται με την ΕΤΑΔ για να παραχωρήσουν στο Δήμο το θέατρο Εμπρός με ανταλλάγματα» τόνισε στην τοποθέτησή του στη συνέλευση του Εμπρός ο Πέτρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας. «Πρόκειται για μια πρόταση που είναι το ίδιο πράγμα με αυτό που έκαναν με το Θέατρο Λυκαβηττού. 

Έγινε παραχώρηση του παλιού θεάτρου από την ΕΤΑΔ στο Δ. Αθήνας με ανταλλάγματα, και ποια είναι αυτά; Μαγαζιά με τουριστικού τύπου κατανάλωση κλπ. Να μην μας παραμυθιάζουν ότι η πρόταση Μπακογιάννη μπορεί να είναι κάποια λύση. Υπήρξαν παρατάξεις που το υποστήριξαν αυτό. Όσο με αφορά, δεν υπάρχει περίπτωση να το πάρει ο Μπακογιάννης και να μην το κάνει μπίζνες. 

Εμείς σε κάθε περίπτωση αυτό που υπερασπιζόμαστε είναι ότι δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτε στην χρήση του Θέατρου Εμπρός - είναι το αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός με τη συνέλευσή του, τους εργάτες της τέχνης που το χρησιμοποιούν. Δεν μας αφορούν τα παζάρια του Μπακογιάννη, είναι ένας συνολικός σχεδιασμός για λογαριασμό του κεφαλαίου, που τον πολεμάμε σε κάθε λόφο, σε κάθε γειτονιά και βέβαια στο κέντρο της Αθήνας. Να είμαστε αλέρτ. 

Το μόνο που εμποδίζει πραγματικά τον Μπακογιάννη να κάνει αυτό που θέλει είναι αυτό που γίνεται εδώ, στους δρόμους, σήμερα και κάθε μέρα».