Την Τετάρτη 23 Οκτώβρη απεργεί πανελλαδικά ο κλάδος του Επισιτισμού-Τουρισμού. Στην Αθήνα η απεργιακή συγκέντρωση καλείται στις 10.30πμ στο Υπουργείο Εργασίας, στη Θεσσαλονίκη στις 10.30πμ στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, στην Κρήτη στις 11πμ στα αεροδρόμια του Ηρακλείου και των Χανίων, ενώ απεργιακές συγκεντρώσεις σε εργατικά κέντρα και αεροδρόμια θα γίνουν σε πολλές άλλες πόλεις και νησιά.
Την ώρα που ο τζίρος του κλάδου φέτος προσεγγίζει τα 20 δισ. ευρώ, οι κενές θέσεις εργασίας φτάνουν τις 80.000. Στους χαμηλούς μισθούς, την εντατικοποίηση της εργασίας, τα μισά ή καθόλου ένσημα και την εξόντωση των εργαζόμενων στηρίζεται η “βαριά βιομηχανία” της χώρας, όπως και στον ρατσισμό και την τρομοκρατία εις βάρος των μεταναστών εργαζόμενων του κλάδου. Από την άλλη, η κυβέρνηση και το Υπουργείο Εργασίας πήραν πίσω τη δέσμευση τους για λύση στο πρόβλημα της ρύθμισης του προβλήματος με το επίδομα ανεργίας και την ίδια στιγμή προσπαθούν να φορολογήσουν μέχρι και το φιλοδώρημα, γιατί η πάταξη της φοροδιαφυγής για τη ΝΔ ξεκινάει και τελειώνει στους φτωχούς.
«Έχουμε χιλιάδες λόγους για να ξεσηκωθούμε και να κλιμακώσουμε αγωνιστικά και απεργιακά ενάντια στους εργοδότες και την κυβέρνηση που τους στηρίζει με κάθε τρόπο», τονίζει η αντικαπιταλιστική κίνηση στον Επισιτισμό-Τουρισμό “Καμαριέρα”. «Η σεζόν τελειώνει και για την πλειοψηφία των εργαζόμενων στον κλάδο ήταν από τις πιο εφιαλτικές. Με βάρβαρα ωράρια και εξοντωτικές συνθήκες. Με ελάχιστο προσωπικό να τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ, με χαμηλούς μισθούς και χρήματα που ακόμη τα χρωστάνε οι εργοδότες. Η υπογραφή τοπικής Συλλογικής Σύμβασης στην Αττική είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Για να κερδίσουμε αυξήσεις στους μισθούς και ανθρώπινες συνθήκες. Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι με μικρότερη πληρότητα φέτος, τα ξενοδοχεία και οι επιχειρήσεις έβγαλαν περισσότερα κέρδη, προφανώς από την δική μας απλήρωτη εργασία, ενώ η ακρίβεια εξανεμίζει το εργατικό εισόδημα.
Ξεσηκωνόμαστε γιατί οι συνάδελφοι από την WOLT και EFOOD μας δείχνουν τον δρόμο για να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας, με τις κινητοποιήσεις τους και τις μοτοπορείες τους όλο το τελευταίο διάστημα. Γιατί ένας συνάδελφος μας από το Πακιστάν, ο Μοχάμεντ Καμράν εργαζόμενος σε ντελίβερυ, δολοφονήθηκε πριν μία βδομάδα στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα, όπου η αστυνομία τον κρατούσε για πέντε μέρες και τον βασάνιζαν καθημερινά ξυλοκοπώντας τον μέχρι θανάτου. Και εκ των υστέρων προσπαθούν να συγκαλύψουν το έγκλημα τους όπως προσπαθούν να κάνουν με τους 57 νεκρούς των Τεμπών και τους 600 νεκρούς της Πύλου. Γιατί για χιλιάδες συναδέλφους μετανάστες, εκτός από την εκμετάλλευση που είναι κοινή για όλους τους εργάτες/τριες, έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά και τον ρατσισμό των εργοδοτών, της αστυνομίας και της κυβέρνησης αλλά και φασιστικών συμμοριών σε διάφορες γειτονιές.
Συμμετέχουμε στην απεργία ενισχύοντας το απεργιακό κύμα που είναι σε εξέλιξη αυτές τις μέρες. Στις 17/10 απήργησαν οι Υγειονομικοί. Στις 22 και 23 Οκτώβρη απεργούν οι ναυτεργάτες. Στις 23 Οκτώβρη προχωράνε σε απεργία οι εκπαιδευτικοί. Όλοι μαζί έχουμε την δύναμη να ανατρέψουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη και την βάρβαρη δολοφονική της πολιτική.
Πιστεύουμε ότι απέναντι μας έχουμε μια κυβέρνηση αδύναμη. Το περίφημο 41% πριν ένα χρόνο έγινε 28% στις ευρωεκλογές και τώρα έχει κατρακυλήσει ακόμη πιο χαμηλά. Η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη, και σε αυτές τις συνθήκες, οι εργατικοί αγώνες και το απεργιακό κίνημα μπορούν να βάλουν την σφραγίδα τους για να μπορούμε να έχουμε νίκες. Για να κερδίσουμε συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, για να πληρώσουν οι δολοφόνοι του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών».
Με την προκήρυξη και την αφίσα της “Καμαριέρας” έγιναν εξορμήσεις τις προηγούμενες ημέρες σε εστιατόρια και καφέ. «Γυρίσαμε τα μαγαζιά στο Παγκράτι από τη Μεσολογγίου μέχρι την πλατεία Βαρνάβα για να ενημερώσουμε και να μιλήσουμε με τους συναδέλφους μας για την απεργία στις 23/10», μας είπε η Εύα, εργαζόμενη στον επισιτισμό, μέλος της κίνησης “Καμαριέρα”. «Ήταν προφανές σε όλες και όλους γιατί υπάρχει μεγάλη ανάγκη να γίνει αυτή η απεργία και να συμμετέχουν. Όταν έχεις μια σύμβαση εργασίας με όρους ψίχουλα, που ούτε αυτή δεν εφαρμόζεται, δεν μένει άλλος δρόμος από το να αγωνιστείς. Ως “Καμαριέρα” προσπαθούμε να κερδίσουμε μέσα από τις συζητήσεις το πώς θα φτάσουμε στο να κλείνουν απεργιακά ολόκληρα μαγαζιά και δεν θα απολύονται αυτοί που απεργούν. Γι' αυτό η οργάνωση είναι απαραίτητη και ο ρόλος του συνδικάτου καθοριστικός για να τσακίσουμε και την εργοδοτική τρομοκρατία και τους αντεργατικούς νόμους που έχουν απελευθερώσει τις απολύσεις».
Ενωμένοι στον αγώνα
Δουλεύω σεζόν στη Φολέγανδρο, αλλά έχω πιο συνολική εικόνα και από άλλους συμπατριώτες μου από το Μπαγκλαντές που δουλεύουν στις Κυκλάδες. Τα μεροκάματα δεν είναι καλά. Σε πολλούς έχει τύχει οι εργοδότες να μην τους έχουν εξοφλήσει όλα τα λεφτά και να τους διώχνουν.
Στην Πάρο ειδικά μου έχουν καταγγείλει πολλοί ότι υπάρχει κανονική τρομοκρατία στους εργαζόμενους. Εκεί ένας εργαζόμενος δεν έπαιρνε όλα τα λεφτά γιατί το αφεντικό του έλεγε ότι θα του τα δώσει μαζεμένα στο τέλος της σεζόν. Αλλά αντί να του τα δώσει, του έβγαλε πιστόλι και του είπε να φύγει πίσω στην Αθήνα. Κι ούτε στην αστυνομία μπορούσε να πάει γιατί ήξερε ότι εκεί ήταν δικοί του άνθρωποι.
Και δεν είναι μόνο η παραπάνω εκμετάλλευση και καταπάτηση των υποσχέσεων από τα αφεντικά που αντιμετωπίζουμε ως μετανάστες εργάτες. Είναι και οι φασιστικές ομάδες. Στη Μύκονο χτύπησαν έναν εργαζόμενο στον δρόμο, αφού είχε τελειώσει από το ξενοδοχείο που δούλευε. Στη Σαντορίνι πέρσι έφτασαν να σκοτώσουν έναν. Κι όταν γυρνάμε στην Αθήνα έχουμε φτάσει να φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε μην μας βγάλει κάποιος κάνα μαχαίρι να μας χτυπήσει. Αυτό ξεκινάει από τον ρατσισμό του κράτους. Ακόμα και επιθέσεις που δεχόμαστε, δεν μπορούμε να πάμε στην αστυνομία να τις καταγγείλουμε γιατί φοβόμαστε ότι θα γίνουν τα πράγματα χειρότερα για μας. Αυτό ισχύει όχι μόνο για όσους δεν έχουν χαρτιά, αλλά και για εμάς που είμαστε πολλά χρόνια στην Ελλάδα νόμιμα, με ένσημα, σπίτι και όλα. Έτσι έγινε και με τον Μοχάμεντ Καμράν που τον σκότωσαν στο ξύλο στο ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα.
Στα μαγαζιά του επισιτισμού και στα ξενοδοχεία πάρα πολλοί εργαζόμενοι είναι από Μπαγκλαντές και το Πακιστάν. Αυτό ισχύει και για την Αθήνα, αλλά ειδικά στα νησιά το καλοκαίρι είναι η πλειοψηφία. Στις κουζίνες είναι οι εννιά στους δέκα, στη λάντζα είναι όλοι μετανάστες. Τα αφεντικά παρανομούν και δεν μας δίνουν όσα δικαιούμαστε, όμως το κράτος και η αστυνομία δεν προστατεύει εμάς, αλλά εκείνους. Για να πάρουμε τα χαρτιά που δικαιούμαστε πρέπει να περιμένουμε πολλούς μήνες και μετά μας κατηγορούν ότι δεν έχουμε χαρτιά. Όμως αν δεν δουλέψουμε εμείς, δεν θα μπορεί να λειτουργήσει ο τουρισμός. Έχουμε αυτή τη δύναμη, αλλά χρειάζεται να είμαστε οργανωμένοι. Γι' αυτό στις 23 Οκτώβρη οργανώνουμε για να έχουμε συμμετοχή και παρουσία στην απεργία του κλάδου. Για να διεκδικήσουμε δίπλα στους ντόπιους συναδέλφους μας τα δικαιώματά μας ως εργαζόμενοι, αλλά και ενάντια στις ρατσιστικές διακρίσεις και τους φασίστες.
Κλιμακώνουμε
Μετά το μπαράζ των απεργιακών κινητοποιήσεων στη Wolt και την επιτυχία της κοινής απεργίας σε Wolt και efood στις 11/10, οι διανομείς επιμένουν απεργιακά.
Κλιμακώνουν με 48ωρη απεργία 1 και 2 Νοέμβρη για να κερδίσουν αυξήσεις στις αμοιβές που έχουν πιάσει πάτο μετά από συνεχείς μειώσεις και ελάχιστη αμοιβή ανά ώρα. Επίσης, παλεύουν για πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα στους διανομείς των στόλων και απευθείας πρόσληψή τους από την εταιρία, κάλυψη του εργατικού ατυχήματος και δωρεάν Μέσα Ατομικής Προστασίας.