Στέλιος Μιχαηλίδης 23/10/2024, No 1644

 

Στους δρόμους κατεβαίνουν οι εκπαιδευτικοί όλης της χώρας την Τετάρτη 23/10. 24ωρη απεργία καλεί η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος, ενώ στάσεις εργασίας έχουν κηρύξει δεκάδες σύλλογοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Απεργιακό συλλαλητήριο θα γίνει στις 12μεσ. στα Προπύλαια και σε κεντρικά σημεία στις πόλεις όλης της χώρας. 

Νωρίτερα την ίδια μέρα, στις 10πμ, σύλλογοι εκπαιδευτικών καλούν σε συγκέντρωση στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής με αφορμή τη δίωξη δύο εκπαιδευτικών της ΕΛΜΕ Πειραιά για τη συνδικαλιστική τους δράση και οι οποίοι καλούνται εκείνη την ώρα σε ακρόαση στο πειθαρχικό.

Ο Πιερρακάκης, την παραμονή της απεργίας κατέφυγε στα δικαστήρια ζητώντας την απαγόρευσή της καθώς και «να απαγορευτεί η επανάληψη της ίδιας απεργίας και στο μέλλον». 

Η ΔΟΕ ξεκαθάρισε ότι «η απεργία μαζί με τις πάνω από 50 απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα στις 23 Οκτώβρη 2024, ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ! Καλούμε όλους τους συναδέλφους/συναδέλφισσες να συμμετέχουν στην αυριανή απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις». 

Τελικά το μεσημέρι της Τρίτης η ΑΔΕΔΥ ανακοίνωσε 24ωρη απεργία «για τους εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης».

Το σχολείο πάσχει από ελλείψεις. Και παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση προσπαθώντας να κόψει κι άλλο τους «κοστοβόρους» εκπαιδευτικούς – όπως το είπαν - ξεκίνησαν τις συγχωνεύσεις. Η παράλληλη στήριξη σε τέτοιες συνθήκες στην ουσία είναι σαν να μην υπάρχει. Δηλαδή μπορεί σε ένα τμήμα που έχει 30 άτομα, να είναι τέσσερα παιδάκια ειδικής αγωγής, με μία εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης. Κανένα μάθημα δεν μπορεί να γίνει.

Εκτός από τις ελλείψεις των εκπαιδευτικών τα σχολεία πάσχουν από προσωπικό καθαριότητας, σχολικούς φύλακες, νοσηλευτές, σχολικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Όπως έχουμε επισημάνει και σαν σύλλογος γονέων «τα σχολεία μας βρίσκονται υπό κατάρρευση με τρομερά κτιριακά προβλήματα και οι δήμοι δεν διαθέτουν χρήματα παρά μόνο σε προχειροδουλειές τύπου βάψιμο και μπαλώματα με αποτέλεσμα κάθε χρόνο τα κτίρια να γίνονται και χειρότερα και πολλές φορές επικίνδυνα για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς».

Η χρηματοδότηση στα σχολεία, για τον οποιοδήποτε λόγο, όχι μόνο για τις κτηριακές υποδομές, ακόμα και για χαρτί του φωτοτυπικού, είναι μηδαμινές. Ξέρουμε σχολεία που ζητάει ο δήμος από τους ίδιους τους γονείς να βρουν χαρτί για το φωτοτυπικό. Όλο αυτό σπρώχνει τους γονείς στην διαδικασία να ψάχνουμε να βρούμε τρόπους χρηματοδότησης, είτε με σπόνσορες και χορηγούς, είτε με δωρεά, είτε με οτιδήποτε. Είναι ένας τρόπος να βάλουν τους ιδιώτες μέσα στα δημόσια σχολεία.

Πολλοί σύλλογοι γονέων μαζί με συλλόγους εκπαιδευτικών βγήκαν σε κινητοποιήσεις με το που άνοιξαν τα σχολεία τον Σεπτέμβρη και σε πολλές περιπτώσεις πέτυχαν να σταματήσουν τις συγχωνεύσεις.

Το δικό μας σχολείο αποτελείται από containers. Ούτε καν από κανονικό κτίριο.  Ακόμα πιο γελοίο είναι ότι οποιαδήποτε ζημιά γίνει την επωμίζεται ο γονέας. Δηλαδή αν πέσει μια μπάλα σε ένα παράθυρο, που είναι λογικό να συμβεί σε ένα σχολείο με μικρά παιδιά κι ο γονιός δεν έχει να πληρώσει, τα παιδιά θα μείνουν μες στο κρύο με σπασμένο τζάμι; Μας ζητάνε και τα ρέστα ενώ έχουν τα παιδιά μας σε κοντέινερ;

Με λίγα λόγια πρόκειται για μια συνολική προσπάθεια υποβάθμισης του δημόσιου σχολείου και μια σταδιακή προσπάθεια ιδιωτικοποίησης μέσω της απαξίωσης. Πολύ απλά τους μετατρέπουν όλους σε νούμερα. Υπονομεύουν τον παιδαγωγικό χαρακτήρα του σχολείου, γι’ αυτό και χρειάζεται να είμαστε μαζί με τους εκπαιδευτικούς στην απεργία και την Τετάρτη και στη συνέχεια.

 

 

Η απεργία των δασκάλων είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα των διαθέσεων του κόσμου. Φτάσαμε σε αυτήν γιατί με το που άνοιξαν τα σχολεία έγινε χαμός από κινητοποίησεις εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών. 

Βρεθήκαμε μαζί στις πρωτοβάθμιες και στις δευτεροβάθμιες διευθύνσεις διεκδικώντας να μην γίνει καμία συγχώνευση τμημάτων και να προσληφθούν εκπαιδευτικοί ώστε να μη γίνει αυτό που βλέπουμε σήμερα, να έχει φτάσει Οκτώβριος και να υπάρχουν άπειρα κενά. Από την αρχή της σχολικής χρονιάς άνοιξε μια ολόκληρη συζήτηση για το τι σημαίνει αυτή τη στιγμή η επίθεση στην Παιδεία και ότι αυτή η κυβέρνηση δεν δίνει λεφτά για τα σχολεία, αλλά έχει για φρεγάτες. Με λίγα λόγια αυτή η απεργία δεν έπεσε από τον ουρανό, αλλά ήταν αποτέλεσμα αυτής της πίεσης. 

Η πλειοψηφία στην ηγεσία της ΟΛΜΕ, με τις γνωστές γραφειοκρατικές δυνάμεις, δεν κάλεσε απεργία μαζί με τη ΔΟΕ στις 23/10. Ωστόσο εγώ πηγαίνω στο σχολείο και μπορώ και λέω ότι στις 23/10 απεργούμε. Κι αυτό γιατί 51 ΕΛΜΕ σε όλη τη χώρα έχουμε κηρύξει στάση εργασίας και θα απεργήσουμε μαζί με τους συναδέλφους/ισσές μας της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Την Τετάρτη 23/10 έχουμε απεργία και οργανώνουμε τη συμμετοχή του κόσμου στηρίζοντας τα σωματεία, τα οποία μπορούν, όχι απλά να πιέσουν τις ομοσπονδίες, όπως φάνηκε και στη ΔΟΕ, αλλά να παίρνουν και την κατάσταση στα χέρια τους όπως έγινε με τη δευτεροβάθμια.

Θα είμαστε στα Προπύλαια στις 12μ και πιο πριν στη συγκέντρωση συμπαράστασης στους συναδέλφους από την ΕΛΜΕ Πειραιά που διώκονται με απειλή απόλυσης μάλιστα, για τη συνδικαλιστική τους δράση.

 

Την Τετάρτη απεργούμε για το δημόσιο σχολείο. Απεργούμε ενάντια στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, και στην απαξίωση του σχολείου με την αξιολόγηση, τις συγχωνεύσεις, τις ελλείψεις εκπαιδευτικών. Απεργούμε ενάντια στον μηχανισμό διώξεων που έχει στήσει το υπουργείο για να ποινικοποιήσει το δικαίωμα στην απεργία.

Πρόκειται για μια απεργία που βγήκε από την οργή και τη διάθεση της βάσης του κλάδου, από την πίεση που άσκησε και η οποία φάνηκε και μέσα από τις γενικές συνελεύσεις αλλά και μέσα από πολλές κινητοποιήσεις που έγιναν κατά τόπους από την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Αυτό είναι που ανάγκασε την πλειοψηφία των παρατάξεων στη ΔΟΕ να κινηθούν έστω και την τελευταία στιγμή απεργιακά. Γι' αυτό είναι και εξαιρετικά σημαντικό αυτή η 24ώρη απεργία να πλαισιωθεί με μαζικούς όρους από τους συναδέλφους/ισσες για να μπει ακόμα μεγαλύτερη πίεση στην ομοσπονδία προκειμένου να συνεχίσει απεργιακά. Η απεργία της Τετάρτης πρέπει να έχει επιτυχία αλλά δεν πρέπει να περιοριστούμε σε αυτή. Θα χρειαστεί απεργιακή κλιμάκωση για να πετύχουμε αυτά που διεκδικούμε. 

 

Την Τετάρτη 23/10 απεργούμε κι εμείς οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας μαζί με τους συναδέλφους/ισσες δασκάλους/ες, με στάση εργασίας που έχει κηρύξει η ΕΛΜΕ Ηλείας και καλούμε σε συγκέντρωση στις 12μες στην Πλατεία Δικαστηρίων. Ανάλογες απεργιακές αποφάσεις έχουν πάρει πολλές ΕΛΜΕ σε όλη τη χώρα. 

Είναι σημαντικό που γίνεται ο συντονισμός με τους δασκάλους. Στη δική μας ΕΛΜΕ είχε συζητηθεί το να υπάρξει συντονισμένη απεργιακή δράση με την πρωτοβάθμια ήδη από τη συνέλευση πριν δυο βδομάδες. Με πρόταση του σχήματος των Παρεμβάσεων έγινε η προσπάθεια να βγει ανάλογη απόφαση από το ΔΣ της ΟΛΜΕ που συνεδρίασε την περασμένη Τρίτη. Παρότι τέτοια απόφαση δεν βγήκε από την ηγεσία της Ομοσπονδίας, δεκάδες τοπικοί σύλλογοι εκπαιδευτικών έχουν κηρύξει στάσεις εργασίας. 

Υπάρχουν άμεσα ζητήματα. Ο αγώνας για το δημόσιο σχολείο είναι ενιαίος. Δεν μπορούμε να περιμένουμε την πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη, αντίθετα χρειάζεται να πάμε με απεργίες προς αυτήν. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να παλέψουμε την υποχρηματοδότηση, την αξιολόγηση, τις διώξεις των συναδέλφων και συνολικά την πολιτική της κυβέρνησης που διαλύει το δημόσιο σχολείο. Μόνο έτσι μπορούμε να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς και μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών. 

Άρα είναι αναγκαιότητα να απεργήσουμε στις 23 Οκτώβρη και να μην σταματήσουμε εκεί. Πρέπει να υπάρξει απεργιακή κλιμάκωση. 

 

Η απεργία έρχεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την εκπαίδευση, καθώς προσπαθεί να απαντήσει σε όλη αυτή την επίθεση που κάνει η κυβέρνηση. Και σε σχέση με την αξιολόγηση, με την αυστηροποίηση των ποινών, με τα πειθαρχικά αλλά και σε σχέση με τις συγχωνεύσεις, την υποχρηματοδοότηση, την ανάγκη για προσλήψεις και αυξήσεις. 

Η κυβέρνηση προσπαθεί να εκφοβίσει τον κόσμο της εκπαίδευσης. Επιτίθεται σε αγωνιστές/

ριες εκπαιδευτικούς με διώξεις, όπως επιτίθεται και στα συνδικάτα μας. Δεύτερον προσπαθεί να περικόψει δαπάνες. Αυτό φαίνεται κι από τον αριθμό των διορισμών των εκπαιδευτικών, που ήταν μία σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με τις ελλείψεις και τις ανάγκες και σε σχέση με τις συγχωνεύσεις των σχολικών τμημάτων. Έχουν παραδώσει ουσιαστικά την κτιριακή υποδομή των σχολείων στους δήμους. Οι οποίοι δήμοι πραγματικά δίνουνε ελάχιστα στα σχολεία που δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες. 

Εδώ στην περιοχή της Ξάνθης υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με το κτιριακό των σχολείων. Στο δικό μου το σχολείο για παράδειγμα,  αντί να δώσουν λεφτά να επισκευάσουν και να συντηρήσουν ένα κτήριο κόσμημα της παλιάς πόλης, προτιμούν να το βγάλουν ακατάλληλο και να το κλείσουν. 

Δεν μπορεί να έχει στοιβαγμένα 25, 27, 28 και παραπάνω μικρά παιδιά σε έναν χώρο όπου δεν μπορείς να κουνηθείς. Τί μάθημα να κάνεις… Ούτε να τα μάθεις να διαβάζουνε, να γράφουνε, ούτε να γίνει μια ουσιαστικά ποιοτική δουλειά μπορείς. Κι αφού έχουν δημιουργήσει αυτές τις συνθήκες κατηγορούν το δάσκαλο ότι είναι ανίκανος και δεν μπορεί να τα μάθει να γράφουνε και να διαβάζουνε. Εκεί έρχεται η επίθεση της κυβέρνησης με τις πλατφόρμες αξιολόγησης. Τα ρίχνουν στους δασκάλους όπως ρίχνουν στους σταθμάρχες τις δικές τους ευθύνες για την κατάσταση του σιδηρόδρομου. Είναι η ίδια λογική.

Είναι και μία απεργία για αυξήσεις στους μισθούς μας. Έχουμε χάσει από την περίοδο των μνημονίων το 40%-50% του μισθού που παίρναμε το 2008-2009 και από το 2008-2009 ουσιαστικά πέρσι πήραμε μία γελοία αύξηση 40 ευρώ. Μόνο για να έχεις μια σκεπή πάνω από το κεφάλι σου πρέπει να δίνεις τα τρία τέταρτα του μισθού. Πως αυτός ο δάσκαλος θα ζήσει την οικογένειά του; Απαιτούμε αυξήσεις στο επίπεδο που να μπορεί να ζήσεις από το μισθό σου με αξιοπρέπεια. 

Για όλους αυτούς τους λόγους η Ομοσπονδία έχει κηρύξει απεργία και όλες αυτές τις μέρες την οργανώνουμε τόσο τα μέλη του συλλόγου αλλά και εμείς ως Αριστερή Αγωνιστική Κίνηση με περιοδείες στα σχολεία και συζητήσεις με τους συναδέλφους/ισσες.

Την Τετάρτη στις 23/10, θα είμαστε στις 12μεσ στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης για να διαδηλώσουμε στους δρόμους της πόλης, να βροντοφωνάξουμε για το δημόσιο σχολείο, για μισθούς και για μια καλύτερη ζωή, αλλά και για να στείλουμε μήνυμα συνέχειας και απεργιακής κλιμάκωσης για να κερδίσουμε αυτά για τα οποία παλεύουμε.

 

Οι φοιτητές/τριες επιστρέψαμε στις σχολές μας σε μια περίοδο που επικρατεί απεργιακό κλίμα. Μια σειρά κλάδοι όπως τα νοσοκομεία, η εκπαίδευση και ο επισιτισμός με τους μετανάστες ντελιβεράδες μπροστά, είναι στον δρόμο με απεργίες κόντρα σε μια κυβέρνηση που κόβει από τις ανάγκες μας για να δίνει λεφτά για πολεμικούς εξοπλισμούς και να βαθαίνει την εμπλοκή της στην γενοκτονία των Παλαιστινίων. 

Είναι η κατάλληλη περίοδος για να μπούμε ξανά και εμείς σε αγωνιστική τροχιά. Έχοντας  την εμπειρία του μεγάλου κινήματος των καταλήψεων στην αρχή της χρονιάς, μπαίνουμε ξανά στη μάχη με πρώτο σταθμό το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Τετάρτης 23/10. Θα βρεθούμε στο πλάι των απεργών εκπαιδευτικών για να δώσουμε συλλογικά την μάχη ενάντια στην διάλυση της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας σε όλες τις βαθμίδες. Σε πολλούς φοιτητικούς συλλόγους και συλλόγους οικοτρόφων φοιτητικών εστιών έχει γίνει η προσπάθεια για γύρο γενικών συνελεύσεων για την οργάνωση της απεργίας. Θέλουμε αυτή η απεργία να είναι η αφετηρία για γύρους γενικών συνελεύσεων που θα ξεσηκώσουν τις σχολές ανοίγοντας όλα τα ζητήματα: Από τη στέγαση, τη σίτιση και το δικαίωμα στη δωρεάν και ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια, μέχρι την μάχη εναντίον στον ρατσισμό και τον σεξισμό. 

Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να τσακίσουμε την κυβέρνηση και το σύστημα της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων που οδηγούν σε Τέμπη, που με την πολιτική των κλειστών συνόρων δολοφονεί μαζικά πρόσφυγες και στρώνει τον δρόμο στους φασίστες.