Ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις του ΣΕΚ με θέμα «Η πτώση του Άσαντ, η ελπίδα στους αγώνες» που πραγματοποιούν οι τοπικοί πυρήνες του ΣΕΚ σε μια σειρά πόλεις και συνοικίες.
«Πλούσια η συζήτηση στις τοπικές εκδηλώσεις που οργάνωσαν οι τοπικοί πυρήνες του ΣΕΚ στη Θεσσαλονίκη την περασμένη βδομάδα με θέμα τις εξελίξεις στη Συρία και τις δυνατότητες που ανοίγουν συνολικά για το αραβικό “πεζοδρόμιο” να παίξει ξανά ρόλο στις εξελίξεις» μας μεταφέρει ο Ευκλείδης Μακρόγλου.
«Σε αυτό το επίπεδο, ήταν πολύτιμη για τη συζήτηση ήταν η μεταφορά της εμπειρίας των ίδιων των Σύριων προσφύγων που δώσανε τη μάχη ενάντια στο καθεστώς του Άσαντ από το 2011 και μετά, και πήραν κυνηγημένοι το δρόμο τις προσφυγιάς το 2015-2016, μετά την προέλαση της Αλ-Νούσρα. Σύντροφοι από την Συρία που μπορεί να μην μένουν πια εδώ, αλλά βρέθηκαν στα προσφυγικά καμπ της Θεσσαλονίκης μετά το “καλοκαίρι της αλληλεγγύης” του 2015, ήρθαν σε επαφή με το αντιρατσιστικό κίνημα, οργανώθηκαν στο ΣΕΚ και την ΚΕΕΡΦΑ, και τώρα ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να επιστρέψουν στη χώρα τους για να πιάσουν ξανά το νήμα του αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις αλλά και τον κίνδυνο εδραίωσης ενός νέου αυταρχικού καθεστώτος.
Στις συζητήσεις που άνοιξαν πολλές ήταν και οι ερωτήσεις για το ρόλο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη Συρία, όχι μόνο σήμερα και διαχρονικά, για τον αγώνα του κουρδικού λαού στην περιοχή, για τις ρίζες του εμφυλίου πίσω στην Συριακή Επανάσταση του 2011. Η αρθογραφία στο περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω που παρακολουθεί όλες αυτές τις εξελίξεις από τότε μέχρι το σήμερα, είναι πολύτιμος σύμμαχος για να κατανοήσουμε τις εξελίξεις αλλά και να μπορέσουμε να προσανατολίσουμε σωστά τη δράση μας εδώ. Πρωτοβουλίες όπως αυτή της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο μαζί με την Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας και τη Συριακή Κοινότητα Ελλάδας για διαδήλωση αλληλεγγύης το ερχόμενο Σάββατο 21/12, είναι σίγουρα στη σωστή κατεύθυνση».
«Στην εκδήλωση στον Βόλο που έγινε με τη συμμετοχή φοιτητών και εκπαιδευτικών τονίστηκε σημασία να συγκρουστούμε με τη δική μας άρχουσα τάξη που είναι και βασικός παίχτης στην περιοχή» μας μεταφέρει ο Σταύρος Ευσταθίου. «Μια άλλη ερώτηση που τέθηκε ήταν σε σχέση με την Αριστερά και τα αντιπολεμικά καθήκοντα, και πιο συγκεκριμένα τον αγώνα ενάντια στους εξοπλισμούς. Στην συζήτηση αναδείχτηκε πώς ο πόλεμος φανερώνει το πρόσωπο της ρεφορμιστικής Αριστεράς. Εκατό χρόνια πριν ψήφιζε τους προϋπολογισμούς του πολέμου. Και τώρα ή τους ψηφίζει ή δεν οργανώνει τη σύγκρουση με αυτές τις επιλογές, όπως η απεργία της περασμένης Τετάρτης. Συνεχίσαμε την κουβέντα και στο μπαρ που διοργανώναμε μαζί με το μπαζάρ στο οποίο δώσαμε βιβλία του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου όπως η επανέκδοση του βιβλίου για τον Λίβανο και το βιβλίο Η Μέση Ανατολή-Από το διαρκή πόλεμο στη διαρκή επανάσταση».
Ενδιαφέρον
«Στη συζήτηση στην Πάτρα το περασμένο Σάββατο συμμετείχε κόσμος της Αριστεράς, συναγωνιστές εργαζόμενοι από το χώρο της Υγείας, του ΟΑΕΔ, από τον ιδιωτικό τομέα, γεμάτος από ερωτήματα και τοποθετήσεις με πραγματικό ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει στην Συρία» μας λέει ο Γιάννης Αγγελόπουλος. «Οι τοποθετήσεις και τα ερωτήματα πολλά, επικεντρώθηκαν γύρω από την κατάρρευση του Άσαντ, για το τι ήταν το καθεστώς, τις επιπτώσεις που θα έχει στην Παλαιστίνη και το κίνημα της αντίστασης, για το τι είναι οι ισλαμιστές, το ρόλο των ιμπεριαλιστών και από πολλούς, το αν υπάρχει αριστερά και οργανώσεις της εργατικής τάξης που μπορούν να παρέμβουν στις εξελίξεις,
Βασικό συμπέρασμα της συζήτησης, ότι η αφετηρία μας να ερμηνεύσουμε τις εξελίξεις και το τι ανοίγεται, είναι το θετικό γεγονός της πτώσης ενός στυγνού καθεστώτος με εξελίξεις που δεν είναι της στιγμής υπό τον απόλυτο έλεγχο καμίας δύναμης - αλλά όλοι τρέχουν τώρα να ελέγξουν τα πράγματα. Υποστηρίχθηκε ότι η λύση θα έρθει μόνο από τους αγώνες από τα κάτω. Οι εργαζόμενοι/ες, οι γυναίκες, η νεολαία, οι φτωχοί τον πόλεων και της υπαίθρου που πρωτοστάτησαν στην επανάσταση του 2011, δεν έχουν εξαφανιστεί, όσο και αν χτυπήθηκαν σκληρά από την δικτατορία του Άσαντ. Όλος αυτός ο κόσμος έχει να δώσει μάχη για να καθορίσει την δικιά του μεταπολίτευση. Στο τέλος πολλοί πήραν το τεύχος της Εργατικής Αλληλεγγύης με το δισέλιδο άρθρο για την Συρία».