Είσαι ξανά υποψήφιος με το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή στις εκλογές της ΕΙΝΑΠ. Πώς αποτιμάς τη θητεία σου ως μέλος του ΔΣ της Ένωσης και τις μάχες του υγειονομικού κινήματος σε αυτό το διάστημα;

Η παρέμβαση του Συντονιστικού Νοσοκομείων τα τελευταία χρόνια στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ θεωρούμε ότι ήταν πολύ επιτυχημένη. Κι αυτό γιατί με τις πρωτοβουλίες μας καταφέραμε να παρθούν πολύ σημαντικές αποφάσεις, παρά το ότι η ΔΑΚΕ και η Παγώνη είχαν τυπικά την ηγεσία. Αποφάσεις που έδωσαν πραγματικά νόημα στην ύπαρξη αυτού του σωματείου που είναι το μεγαλύτερο πρωτοβάθμιο σωματείο της χώρας με χιλιάδες γιατρούς.

Πρώτα και κύρια η παρέμβασή μας είχε στόχο να βρεθούμε στην πρωτοπορία της απεργιακής σύγκρουσης με τη δολοφονική πολιτική της κυβέρνησης. Να θυμηθούμε την τριήμερη απεργία ενάντια στο νομοσχέδιο που κατέβαζε η Γκάγκα. Την τρομερή επιτυχία της 48ωρης απεργίας της ΟΕΝΓΕ -που ήταν πρόταση δική μας- επί Χρυσοχοΐδη στα τέλη του 2023. Κινηθήκαμε απεργιακά ενάντια στη διάλυση της Ψυχικής Υγείας το καλοκαίρι του 2024 όταν συζητιόταν και κατέβαινε προς ψήφιση ο νόμος έκτρωμα του Βαρτζόπουλου. Μέσα στις συνθήκες διάλυσης των νοσοκομείων δημιουργούνταν και συνθήκες έκρηξης της οργής των εργαζόμενων σε αυτά. Οργανώθηκαν επιτυχημένες απεργιακές συγκεντρώσεις ανά νοσοκομείο: ενάντια στα απογευματινά χειρουργεία, για την έλλειψη αναισθησιολόγων και την ιδιωτικοποίηση του παιδικού καρκίνου στα Παίδων, για τα μωρά που πάγωναν στο Έλενα Βενιζέλου, για το μπάχαλο που έφερε το νέο εφημεριακό καθεστώς από το Γεννηματάς μέχρι το Ιπποκράτειο και το Τζάνειο, στα ψυχιατρικά νοσοκομεία…

Οι υγειονομικοί αυτά τα τρία χρόνια δεν αποδέχτηκαν καμία επίθεση, συγκρούστηκαν με την κυβέρνηση και επέμειναν ότι το ΕΣΥ θα το σώσουμε απεργώντας και στον δρόμο.  Συνολικά το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή -και το Συντονιστικό Νοσοκομείων ως κομμάτι του- πρωτοστάτησε στο να μαζικοποιηθεί και να γενικευτεί αυτή η απεργιακή σύγκρουση βάζοντας ως προμετωπίδα το αίτημα να ανατραπεί η κυβέρνηση από τα κάτω.

Το σημαντικό είναι όχι μόνο ότι προτείναμε, αλλά ότι κερδίζαμε την ΕΙΝΑΠ να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση γιατί οι πιέσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση ήταν πολλές. Πάνω απ’ όλα από τη ΔΑΚΕ και την Παγώνη που ήταν το «εξαπτέρυγο» της κυβέρνησης και του Γεωργιάδη. Κινηθήκαμε ενιαιομετωπικά με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, αλλά και με μεγάλη δυσκολία και προβλήματα, γιατί ουσιαστικά κανείς άλλος δεν πίστευε στην απεργιακή κλιμάκωση. Παλεύαμε για τον συντονισμό των απεργιακών βημάτων με την ΠΟΕΔΗΝ και το υπόλοιπο προσωπικό των νοσοκομείων, για να ενωθούν οι μάχες των γιατρών με των νοσηλευτών/ ριών, των καθαριστριών, όλων. Και σε αυτό αντιμετωπίσαμε πολλές φορές τη σθεναρή αντίσταση, λες και η ηγεσία της Παγώνη στην ΕΙΝΑΠ ήταν κάτι καλύτερο από του Γιαννακού στην ΠΟΕΔΗΝ. 

Επιθέσεις και αντιδραστικοί νόμοι μπορεί να έχουν περάσει στην Υγεία και να εφαρμόζονται σε διάφορα σημεία λόγω των απεργοσπαστικών και εκβιαστικών μηχανισμών της ΔΑΚΕ και της ανεπάρκειας των ηγεσιών της επίσημης, ρεφορμιστικής Αριστεράς. Όμως η μεγάλη εικόνα είναι ότι υπάρχει μπρα ντε φερ με το υπουργείο και με την κυβέρνηση στο οποίο η πλάστιγγα γέρνει προς τη μεριά μας. Οι δυνάμεις μας έπαιξαν πρωτοπόρο ρόλο για να καθορίσουν το κλίμα μέσα στα νοσοκομεία και οι απεργίες των υγειονομικών ήταν κομβικές για τη συνολικότερη κατάρρευση της κυβέρνησης. Στις ευρωεκλογές έπεσε στο 28% και αυτή τη στιγμή είναι ετοιμόρροπη. 

Ταυτόχρονα ανοίξαμε όλες τις πολιτικές μάχες μέσα στην ΕΙΝΑΠ, ενάντια στον ρατσισμό, τον σεξισμό, τον πόλεμο. Πήραμε αποφάσεις για συμμετοχή στην απεργιακή 8 Μάρτη τη μέρα της Γυναίκας, καθώς και στο Pride. Φέραμε στην Ένωση τις καταγγελίες των κακοποιητικών συμπεριφορών από διευθυντές. Μπήκαμε μπροστά στην υπόθεση συναδέλφισσας που αντιμετωπίστηκε σεξιστικά στις κρίσεις με εκφράσεις τύπου «εσύ θα κάνεις παιδιά, πού να μπεις μόνιμη». 

Κάναμε μομφή στην ίδια την Παγώνη για ομοφοβική επίθεση σε μένα. Το ΚΚΕ ψήφισε λευκό, αλλά είναι πρόβλημα και οι ίδιες οι θέσεις που έχει σε αυτά τα ζητήματα, με εκπροσώπους του γιατρούς να μιλάνε δημόσια για τους βιολογικούς ρόλους του άντρα και της γυναίκας. Βάλαμε το ζήτημα να καταδικαστούν οι υπεύθυνοι για το ρατσιστικό έγκλημα της Πύλου με τους δεξιούς να αντιδρούν ανοιχτά. Αντίστοιχα για τη γενοκτονία που κάνει το Ισραήλ στη Γάζα. Στηρίξαμε αγωνιστές και αγωνίστριες από άλλους κλάδους που διώκονταν ή απολύονταν.   

Εκτός από την ΕΙΝΑΠ, έχεις και την εμπειρία από το Έλενα Βενιζέλου, το οποίο θεωρείται και από τα «κάστρα» της ΔΑΚΕ. 

 Στο Έλενα Βενιζέλου, στο οποίο δουλεύω και που η ΝΔ έχει δύναμη στους γιατρούς, αποδείξαμε μέσα από τη δράση μας στο σωματείο εργαζομένων ότι αυτά τα «κάστρα» είναι χάρτινοι πύργοι. Γιατί αν η Αριστερά κινηθεί από τα κάτω, απεργιακά, με συνελεύσεις και απεργιακές επιτροπές, ανοίγοντας όλα τα πολιτικά ζητήματα μπορεί να σταματήσει τη ΔΑΚΕ. Στο προεδρείο του σωματείου δεν είναι πλέον πρώτη δύναμη μετά από πάρα πολλά χρόνια. Ενώσαμε την Αριστερά στις μάχες, σταμάτησαν οι διώξεις εργαζομένων που ήταν βιομηχανία και το κλίμα τρομοκρατίας μέσα στο νοσοκομείο. 

Η ΔΑΚΕ στο Έλενα Βενιζέλου έφτασε στο σημείο να βγάζει δημόσια ανακοινώσεις λάσπης και ρουφιανιάς απέναντί μου. Φέραμε το ζήτημα στην ΕΙΝΑΠ και έτσι κερδίσαμε το να συντάσσεται με το αγωνιστικό κομμάτι και να κατακρίνει τη στάση της ΔΑΚΕ του Έλενα. Αυτό είναι τεράστια δικαίωση και στους γιατρούς του Έλενα που δεν είναι στην πλειοψηφία τους δεξιοί. Κερδίσαμε το στοίχημα, κόψαμε τους τσαμπουκάδες των ΔΑΚιτών και οι συνάδελφοι μπορούν να απεργούν ανοιχτά και χωρίς φόβο. Τελευταίο παράδειγμα η 28η Φλεβάρη που η παρουσία μας με ειδικευμένους και ειδικευόμενους γιατρούς στον δρόμο ήταν μεγαλύτερη από ποτέ.

Διανύουμε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους κατά γενική ομολογία για την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη, μετά τη σαρωτική έφοδο της εργατικής τάξης στους δρόμους. Αυτή η εικόνα μπορεί να καταγραφεί και εκλογικά στις κάλπες της ΕΙΝΑΠ;

Η εικόνα αυτή τη στιγμή είναι ότι το απεργιακό ποτάμι που βγήκε στα δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών έχει πνίξει τον Μητσοτάκη. Ο Γεωργιάδης, μετά τον Μητσοτάκη, είναι ο πιο μισητός υπουργός. Το είδαμε τόσους μήνες στα νοσοκομεία, με το κράξιμο που έτρωγε όπου και να πήγαινε και που γιγαντώθηκε μετά το παράδειγμα του Γεννηματάς και του συντρόφου Χρ. Αργύρη από το Συντονιστικό Νοσοκομείων για το πόσο μαχητικά χρειάζεται να δηλώνουμε ότι είναι ανεπιθύμητος. Μέσα σε αυτό το κλίμα τεράστιας αριστερής στροφής, η Παγώνη και ο υπουργός της κρύβονται. Πρώτη φορά στην ιστορία η Παγώνη δεν ήρθε στο ΔΣ παραμονές της 28/2. Δεν φαίνεται να έχει τη δυναμική που είχε ούτε στο να κλείνει υποψηφίους στο ψηφοδέλτιό της, γιατί το χαρτί που έπαιζε της «μετριοπαθούς δεξιάς» κάηκε με τα σφιχταγγαλιάσματα με τον Γεωργιάδη, τον χειρότερο υπουργό Υγείας. 

Το κάλεσμα του Ενωτικού Κινήματος είναι για μαζικό «μαύρο» στη ΔΑΚΕ και μεγάλη ενίσχυση του Ενωτικού Κινήματος. Γιατί καταφέραμε τη δυναμική του κόσμου να την κάνουμε πρωτοβουλίες μέσα από το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ για να ξεδιπλωθεί και να εκφραστεί, παρά τις δυσκολίες που μας δημιουργούσε η υποτίμηση αυτής της δυναμικής από τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς. Η επιβεβαίωση του ρόλου που παίξαμε έρχεται και αυτές τις μέρες που κλείνουμε μαζικά υποψήφιους στο ψηφοδέλτιό μας. 

Άρα καταλήγοντας, θεωρούμε ότι σε αυτές τις εκλογές μπορούμε να καταποντίσουμε τη ΔΑΚΕ, να σαρώσει η Αριστερά και να βγάλουμε πρώτη δύναμη το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή. Γιατί εκφράζουμε το συντριπτικά πλειοψηφικό ρεύμα που συγκρούεται για να νικήσει. Γιατί καταγραφήκαμε ως η πιο αντιδεξιά φωνή μέσα στην Ένωση και ως η δύναμη που κατάφερε ένα συνδικάτο με ηγεσία ΔΑΚΕ να ηγηθεί στις μάχες, τις απεργιακές και ενάντια στην καταπίεση.

Ο Κώστας Καταραχιάς μίλησε στον Μάνο Νικολάου