28/2, Γενική Απεργία, Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης
«Οργανώνουμε την απεργία στις 19 Μάρτη όπως οργανώσαμε την πανεργατική στις 28 Φλεβάρη. Με γενικές συνελεύσεις και την δράση των επιτροπών αγώνα εξασφαλίζουμε όχι μόνο την ενημέρωση όλων των συναδέλφων, αλλά και ότι βάζουμε λουκέτο σε όλες τις τακτικές λειτουργίες των νοσοκομείων μας. Εξασφαλίζουν τα σωματεία μας το προσωπικό ασφαλείας και όχι οι διοικήσεις. Και κατεβαίνουμε μαζικά και οργανωμένα με τα πανό των σωματείων μας στην απεργιακή συγκέντρωση στην Πλατεία Μαβίλη στις 8.30πμ, και αντίστοιχα σε όλες τις πόλεις.
Ανοίγουμε από τώρα τον δρόμο για τα επόμενα βήματα απεργιακής κλιμάκωσης. Διεκδικούμε να κλιμακώσουμε με απεργίες με διάρκειας, για να σώσουμε τα νοσοκομεία μας, για να τελειώνουμε με την κυβέρνηση των δολοφόνων», σημειώνει το Συντονιστικό Νοσοκομείων, που με περιοδείες στους χώρους δουλειάς ξεσηκώνει και οργανώνει τη μαζική συμμετοχή στην απεργία.
Η κυβέρνηση μετά τις 28/2 κάνει ότι δεν πήρε το μήνυμα. Έκανε ανασχηματισμό που δεν αλλάζει τίποτα, απλές μετακινήσεις, ενώ ο Άδωνις Γεωργιάδης παρέμεινε στο Υπουργείο Υγείας. Δεν μας αρκούν οι αλλαγές υπουργών, παλεύουμε για να πέσει αυτή η κυβέρνηση. Γι’ αυτό η απεργία της ΠΟΕΔΗΝ στις 19 Μάρτη θα πρέπει να είναι πολύ μαζική. Μετά την κοροϊδία με τον ανασχηματισμό πρέπει να γίνει κάτι δυναμικό. Καλές οι συναυλίες και οι εκδηλώσεις, να γίνονται, αλλά δεν αντικαθιστούν τη δύναμη της απεργίας. Τα απογευματινά συλλαλητήρια κάθε δύο μέρες δεν βγάζουν κάπου.
Το προσωπικό είναι γερασμένο. Δεν νοείται νοσηλεύτρια ή μαία 67 ετών να δουλεύει σε αυτό τον χώρο. Μπορεί να έχει εμπειρία, αλλά θα έχει τη δύναμη να τρέξει; Δεν κάθεσαι πίσω από ένα γραφείο. Χρειάζεται ανανέωση. Νέα άτομα, να πονάνε τη δουλειά. Πρέπει να μπούμε στα βαρέα και ανθυγιεινά, να φεύγουμε πιο νωρίς, να συνταξιοδοτούμαστε. Ο Άδωνις έδωσε ένα φτηνό επίδομα αλλά και πάλι έκαναν διαχωρισμό, και πάλι υπάρχουν άνθρωποι που δεν παίρνουν τίποτα, όπως οι βρεφοκόμοι. Οι συνάδελφοι του ιδιωτικού τομέα έχουν ΒΑΕ. Αλλά και σε εμάς, άτομα που έχουν έρθει μετά το 2011, βάσει μιας διάταξης και είχαν προηγούμενη ασφάλιση στο ΙΚΑ, έχουν επίσης. Υπάρχουν πολλές ταχύτητες. Στον ίδιο χώρο υπάρχουν συνάδελφοι με το πρόγραμμα του ΟΑΕΔ, που είναι καθηλωμένοι 8 χρόνια στα 600 ευρώ. Δεν έχουν τα δικαιώματα που έχω εγώ ως μόνιμη, ενώ κάνουμε την ίδια δουλειά στον ίδιο χώρο, αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, με την ίδια οικογενειακή κατάσταση.
Οι προσλήψεις που διαφημίζει ο υπουργός είναι ανακύκλωση προσωπικού. Δηλαδή, άτομα που δουλεύουν ως επικουρικοί ή συμβασιούχοι παίρνουν θέση μονίμων, αλλάζοντας νοσοκομεία. Δεν προστίθεται νέο προσωπικό. Έτσι, λειτουργούν χειρουργεία με το ζόρι. Το 60% των αιθουσών είναι κλειστές λόγω έλλειψης προσωπικού. Έβαλαν τα απογευματινά χειρουργεία, για να ξεζουμίζουν τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Τα απογευματινά ιατρεία πληρώνονται από την τσέπη των ασθενών. Αλλά τα έσοδα των νοσοκομείων δεν αυξάνονται. Τα νοσοκομεία καταρρέουν, από τις πόρτες, από τους τοίχους, από τα ασανσέρ που πέφτουν.
Η καθαριότητα που είναι κομβική σε ένα νοσοκομείο δεν είναι όπως θα έπρεπε γιατί τα συνεργεία δίνονται σε ιδιώτες. Η ιδιωτικοποίηση επεκτείνεται στα πλυντήρια. Κανείς δεν ελέγχει αν τα ρούχα έρχονται καθαρά. Δίνονται κομμάτι-κομμάτι. Ακόμα και στους γιατρούς. Αν κάνετε μία έρευνα σε Κέντρα Υγείας, θα δείτε ότι υπάρχουν γιατροί με μπλοκάκι, ιδιώτες. Δεν γίνεται έτσι Υγεία. Οι άνθρωποι έχουν πληρώσει τις εισφορές τους. Απεργούμε στις 19 Μάρτη και απαιτούμε δικαιοσύνη και δημόσια Υγεία για όλους!
Όλοι οι εργαζόμενοι έχουν πάρει τεράστια ανάταση μετά τα μεγαλειώδη απεργιακά συλλαλητήρια στις 28/2 και τις πολύ μαζικές διαδηλώσεις στις 8 Μάρτη, αλλά τα καθημερινά προβλήματα στα νοσοκομεία συνεχίζουν να υπάρχουν. Στις εφημερίες γίνεται το αδιαχώρητο όπως γινόταν. Το προσωπικό συνεχίζει να είναι λίγο για τις ανάγκες, οπότε η απεργία που έχουμε στις 19 του Μάρτη είναι πολύ κρίσιμη. Ευτυχώς έβγαλε και η ΟΕΝΓΕ απεργία για εκείνη την ημέρα -θα μπορούσε να το κάνει νωρίτερα- για να παλέψουμε από κοινού γιατροί και υπόλοιπο προσωπικό.
Η διάθεση υπάρχει, όπως και το ερώτημα πώς μπορούμε να πετύχουμε. Δεν είμαστε στο 2013, δεν υπάρχουν οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες που υπήρχαν. Γι’ αυτό υπάρχει και μεγάλη ανταπόκριση στη διακίνηση της Εργατικής Αλληλεγγύης. Χρειάζεται το πώς να οργανωθούμε για να τσακίσουμε τον Μητσοτάκη, αλλά και η εναλλακτική στρατηγική, η συζήτηση για τον ρόλο που μπορεί να παίξει ο εργατικός έλεγχος, από τα τρένα μέχρι την Υγεία.
Στις εξορμήσεις για την οργάνωση της απεργίας της ΠΟΕΔΗΝ στις 19/3 στο Αγλαΐα Κυριακού, οι εργαζόμενοι δηλώνουν οργισμένοι και καταγγέλλουν τις απλήρωτες υπερωρίες, την υπερεφημέρευση, τα οφειλόμενα ρεπό, τα κενά που παραμένουν τεράστια (200 θέσεις κενές μόνο στο νοσηλευτικό).
Οι παρατάσεις που δίνονται σε ειδικευόμενους κρατούν όρθια ορισμένα τμήματα από το να καταρρεύσουν. Στο Ακτινολογικό έχουν φύγει έξι άτομα και ο διοικητής στη συνάντηση με τους εργαζόμενους είπε ότι θα φέρει μόλις ένα. Μετά την πτώση του ασανσέρ στο διπλανό νοσοκομείο, πολλοί πάνε από τις σκάλες. Η πιο μεγάλη πρόκληση παραμένει η ιδιωτικοποίηση του παιδο-ογκολογικού. Οι κινητοποιήσεις και η αντίθεση της τεράστιας πλειοψηφίας των εργαζομένων και των φορέων την έχει "παγώσει" προσωρινά.
Παρά την υποστελέχωση, η απεργία στις 28/2 ήταν απεργία-ρεκόρ σε συμμετοχή. Σε ορισμένα τμήματα απήργησαν 8 στους 10. Οι πανεπιστημιακές κλινικές για πρώτη φορά με τόσο μαζικούς όρους. Νοσηλεύτριες έδωσαν μάχη για να δηλωθούν ως απεργοί, ενώ η διευθύνουσα τις έβαζε ρεπό με το ζόρι για να μη φανεί το μέγεθος της απεργίας. Η οργή παραμένει μετά τις 28/2. Και για την παραμονή του Άδωνι στο Υπουργείο Υγείας μετά τον ανασχηματισμό. Είναι πράγματι ο πιο μισητός υπουργός.
Υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον για τα έντυπά μας, διακινήθηκε μαζικά η Εργατική Αλληλεγγύη ενόψει της απεργίας στις 19 Μάρτη. Δηλώνει φανερά την ανάγκη για πολιτική συζήτηση και τη διάθεση για δράση. Το σωματείο θα κατέβει με πανό, αλλά οργανώνουμε μέχρι τελευταία στιγμή να μαζικοποιηθεί. Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν οι εκλογές της ΠΟΕΔΗΝ και της ΕΙΝΑΠ στα νοσοκομεία. Δεν είναι μόνο στην ΕΙΝΑΠ που οι διοικητές εκβιάζουν νοσοκομειακούς γιατρούς να μπουν στο ψηφοδέλτιο της ΔΗΚΝΙ (ΝΔ). Στο Αγλαΐα Κυριακού η διοίκηση κυριολεκτικά φτιάχνει το δεξιό ψηφοδέλτιο για τις εκλογές της ΠΟΕΔΗΝ. Τόσο απομονωμένοι είναι πλέον από τους υγειονομικούς. Γι’ αυτό η απεργιακή κλιμάκωση και η ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στις κάλπες είναι πολύτιμα βήματα για να τους τσακίσουμε.
Κατερίνα Σεβαστάκη