Η γενική συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20/9 μετά από εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Η εισήγηση εξέθετε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος και πρότεινε ένα απολύτως αναντίστοιχο πρόγραμμα δράσης για συμμετοχή στην αποφασισμένη από την ΑΔΕΔΥ απεργία την 1/10.

Όλοι οι αντιπρόσωποι είχαν έρθει με αποφάσεις ΔΣ λόγω της ελάχιστης συμμετοχής των συναδέλφων στη συνέλευση της ΕΛΜΕ τους. Παρόλα αυτά, όλοι ανεξαιρέτως παράταξης, περιέγραψαν με τα μελανότερα χρώματα την κατάστασή μας στα οικονομικά, στα εργασιακά ,στα εκπαιδευτικά κοκ.

Μετά από την 10ωρη απαρίθμηση προβλημάτων από τους αντιπροσώπους των 77 ΕΛΜΕ που συμμετείχαν στη συνέλευση δεν ψηφίστηκε καμία πρόταση προγράμματος δράσης. Ούτε της εισήγησης του ΔΣ, ούτε της ΑΣΕ για συνελεύσεις μετά την 24ωρη την 1η Οκτώβρη, ούτε των Παρεμβάσεων για 48ωρη απεργία την 1-2 Οκτώβρη.

Είναι προφανής η ηττοπάθεια που θέλουν να σπείρουν οι συνδικαλιστές ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ, ΑΣΕ και ακόμα προφανέστερος ο φόβος τους μην ανοίξει ο ασκός της αντίδρασης. Η χαμηλή συμμετοχή στις διαδικασίες βάσης δείχνει την έλλειψη εμπιστοσύνης στα σωματεία. Είναι δικό μας χρέος να πιέσουμε τα σωματεία να προβούν στα δέοντα καλύπτοντας οικονομικά τους διωκόμενους συναδέλφους και συνδικαλιστικά τους αγωνιζόμενους συναδέλφους. Αυτά, φυσικά, συνδυασμένα με τη στήριξη όλων των μορφών κινητοποιήσεων για τα μισθολογικά μας και τα εργασιακά μας, ενάντια στις πολιτικές φτωχοποίησης και εξουθένωσής μας, υπέρ της δικαίωσης όλων των θυμάτων της εγκληματικής πολιτικής αυτής της κυβέρνησης (Τέμπη, Πύλος) και φυσικά για τη λευτεριά του παλαιστινιακού λαού. Το ψήφισμα για απεργιακές κινητοποιήσεις στις 10/10 υπέρ της Παλαιστίνης αναμένεται να κατατεθεί στο ΔΣ της ΟΛΜΕ όπως και σε άλλα σωματεία.