τελικά η τροπολογία του υπουργείου Εσωτερικών που υπερψηφίστηκε την περασμένη Τρίτη στην Ολομέλεια από τους βουλευτές ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ, μόνο τα οικονομικά και τα άλλα προνόμια της νεοναζιστικής οργάνωσης δεν βάζει στο στόχαστρο.
Πρώτα απ' όλα, η τροπολογία δεν αγγίζει τις μέχρι τώρα εκταμιευθείσες κρατικές ενισχύσεις της οργάνωσης. Μπορεί να αναστέλει την χρηματοδότησή της από τώρα και μέχρι την δικαστική απόφαση όποτε αυτή βγει, αλλά τα 320.012,78 ευρώ για παράδειγμα που έλαβε η Χρυσή τον Σεπτέμβρη ως δεύτερη δόση για το 2013, θα συνεχίσουν να βρίσκονται στα ταμεία της και να χρηματοδοτούν, μαζί με όλες τις προηγούμενες δόσεις, τις “δραστηριότητές” της. Ούτε τους μισθούς των πάνω από 5.000 ευρώ το μήνα που πήρε ενάμισι χρόνο τώρα και θα συνεχίσει να παίρνει ο κάθε ένας από τους 18 βουλευτές της αγγίζει η τροπολογία. Ακόμα και οι προφυλακισμένοι Μιχαλολιάκος, Παππάς και Λαγός θα συνεχίσουν να λαμβάνουν τα υπέρογκα αυτά ποσά.
Ούτε λέει λέξη για τους μετακλητούς υπαλλήλους, τους επιστημονικούς συνεργάτες, ολόκληρο το μηχανισμό των πάνω από 100 ατόμων που θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην υπηρεσία των νεοναζί και να μισθοδοτούνται είτε μέσα από τον προϋπολογισμό της Βουλής είτε μέσα από τις δημόσιες υπηρεσίες από τις οποίες προέρχονται. “Έτσι, ο ναζιστής προπαγανδιστής Μισιάκας θα εξακολουθεί να χρηματοδοτείται για να γράφει τα φιλο-χιτλερικά του κηρύγματα, ο Ζέρβας για να λειτουργεί το φασιστικό του στέκι και ορμητήριο δολοφονικών επιθέσεων στους Αμπελόκηπους, το ίδιο ο Σιώης, ο Καψάλης, ο Γκλέτσος, ο Σίμος και τα άλλα πρωτοπαλήκαρα των νεοναζί”, αναφέρει η ΚΕΕΡΦΑ σε ανακοίνωσή της, θυμίζοντας και το “έργο” του έμμισθου επιστημονικού συνεργάτη της Χρυσής Αυγής Ιωάννη Ανδριόπουλου που δεν είναι άλλο από βιομηχανία διώξεων κατά της Αριστεράς και του αντιφασιστικού κινήματος.
Σαν να μην έφταναν αυτά, η τροπολογία νομιμοποιεί τον «τρομονόμο» που πάντα θεωρούσε απαράδεκτο η Αριστερά. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση “προβλέπεται, ως στοιχειώδες μέτρο προστασίας της χώρας και της δημοκρατίας, η αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης και οικονομικής ενίσχυσης πολιτικών κομμάτων ή συνασπισμών πολιτικών κομμάτων, όταν ηγετικά στελέχη αυτών κατηγορούνται για τα εγκλήματα των άρθρων 187 (εγκληματική οργάνωση) ή 187Α (τρομοκρατικές πράξεις) του Ποινικού Κώδικα”.
Οπλοστάσιο
Βέβαια, οι προθέσεις της κυβέρνησης, να αξιοποιήσει τη συζήτηση για την αναστολή της χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής ως ευκαιρία για ενίσχυση του νομικού οπλοστάσιου είχαν φανεί από την πρώτη στιγμή. Η αρχική της πρόταση περιλάμβανε επίσης τα εγκλήματα των άρθρων 134 (εσχάτη προδοσία), 138 (επιβουλή της ακεραιότητας της χώρας), 139 (προσβολή εναντίον της διεθνούς ειρήνης της χώρας) και 148 παρ. 2 (διακεκριμένη κατασκοπεία) του Ποινικού Κώδικα.
Η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να συνδιαμορφώσει και να στηρίξει την τροπολογία δείχνει άλλη μια φορά την προσαρμογή της ηγεσίας του στις πιέσεις Σαμαρά-Βενιζέλου για πειθάρχηση του κινήματος και της Αριστεράς. Η υπόσχεση Παπαδημούλη ότι η κυβέρνηση της αριστεράς θα καταργήσει τον τρομονόμο “διότι δεν είναι δυνατόν να κινδυνεύει να κατηγορηθεί για τρομοκρατία κάποιος με το ποινικό αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών”, δε σώζει την κατάσταση. Με εξαίρεση το Μανώλη Γλέζο – που επέλεξε να απουσιάζει από τη ψηφοφορία και δημοσίευσε μια σκληρή ανακοίνωση σε όσους τον επέκριναν για τη στάση του θυμίζοντας ότι “στη 'δική μας Αριστερά' δεν υπήρχε μαντρί”- αλλά και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου -που δήλωσε παρούσα-, όλοι οι άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υπάκουσαν στη γραμμή της ηγεσίας. Οι εκ των υστέρων εξηγήσεις της Αριστερής Πλατφόρμας του Λαφαζάνη αξίζουν όσο και οι υποσχέσεις Παπαδημούλη.
“Η διάταξη που θα έπρεπε να ψηφιστεί είναι απλή και έχει μόνο ένα άρθρο: 'Ναζιστικές εγκληματικές οργανώσεις δεν θεωρούνται πολιτικά κόμματα και γι' αυτό δεν τυγχάνουν οποιασδήποτε κρατικής (οικονομικής ή άλλης) ενίσχυσης'. Μέχρι να γίνει πράξη αυτό το αίτημα, καμία πολιτική δύναμη της Αριστεράς και του αντιφασιστικού κινήματος δεν πρέπει να προσφέρει στήριξη στην κυβέρνηση των Μνημονίων”, έκλεινε η παραπάνω ανακοίνωση της ΚΕΕΡΦΑ.
Μηχανισμός αναπαραγωγής
Η συζήτηση για την αναστολή της χρηματοδότησης των νεοναζί της Χρυσής Αυγής αναδεικνύει συνολικότερα το ζήτημα για τα αστρονομικά ποσά της κρατικής επιδότησης που κάθε χρόνο κατανέμονται, ανάλογα με τον αριθμό των ψήφων τους, στα κόμματα τα οποία στις βουλευτικές εκλογές ξεπερνούν το 1,5%.
Η κρατική χρηματοδότηση για το 2013, για παράδειγμα, ανέρχεται, σύμφωνα με την σχετική υπουργική απόφαση, σε 10.913.500,00 ευρώ. Έρχεται να προστεθεί στα 45.150.000 ευρώ του 2012 (συν 10.370.000 ευρώ για τις εκλογές), στα 54.018.624 ευρώ του 2011, στα 48.800.000 ευρώ του 2010 ή στα 68.208.000 ευρώ του 2009 (που ξανά λόγω εκλογών εκτοξεύτηκαν στα 85.135.050 ευρώ). Εννοείται ότι τη μερίδα του λέοντος από αυτά τα ποσά την έπαιρναν πάντα οι “πρώτοι”, οι “μεγάλοι”, οι “δυνατοί”.
Όσες δικαιολογίες κι αν χρησιμοποιούσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ότι έτσι διασφάλιζαν την διαφάνεια και την ανεξάρτητη -από συμφέροντα- οικονομική τους επιβίωση, η κρατική χρηματοδότηση ήταν πάντα ένας θεσμός συντήρησης και αναπαραγωγής για το κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Ενας ακόμα τρόπος δηλαδή για να κρατούν τα κόμματα της άρχουσας τάξης την εκλογική τους επιρροή και δύναμη. Το δείχνουν, ανάμεσα σε άλλα, τα υπέρογκα δάνεια που εξασφάλιζαν από τις τράπεζες με μοναδική εγγύηση τα ποσοστά τους που θα εφερναν και την αντίστοιχη κρατική ενίσχυση. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, από τα 270 εκατομμύρια των δανείων που έχουν χορηγήσει οι τράπεζες σε κόμματα, ιδρύματα και ΜΚΟ, τα 250 εκατομμύρια έχουν καταλήξει στα ταμεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Έτσι, με την διευκόλυνση των τραπεζιτών, τα δύο κόμματα μπορούσαν να κινούνται “άνετα” όσο ακόμα περίμεναν να εκταμιευτεί η κρατική χρηματοδότηση.
Αυτή είναι η “δημοκρατία” και η “ισότητα” του συστήματός τους, στο οποίο υποτίθεται η διεκδίκηση της ψήφου είναι “ίδια” για όλα τα κόμματα που επιθυμούν να κατέβουν στις εκλογές. Δεν τους αρκεί το γεγονός ότι μέσα στις ταξικές ανισότητες του καπιταλισμού η «ισότητα των πολιτών» είναι πλαστή αφού βάζει στην ίδια ζυγαριά τον εργοδότη που εκβιάζει την ψήφο των υπαλλήλων του με τον άνεργο που πουλάει την ψήφο του για ένα ρουσφέτι. Θέλουν επιπλέον και τα εκατομμύρια της κρατικής επιχορήγησης.
Και όταν τα εκλογικά τους ποσοστά συρρικνώθηκαν και δεν μπορούσαν πια να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, ανταπέδωσαν την “εξυπηρέτηση” στους τραπεζίτες ψηφίζοντας τροπολογία στη Βουλή που απάλλασσε τις διοικήσεις των τραπεζών από τις όποιες ποινικές ευθύνες είχαν για αυτά τα δάνεια. Κι ύστερα είχαν το θράσος να ζητάνε καταλόγους μελών και ανοιχτά βιβλία από την αριστερά.
Από το βούρκο του εφοπλισμού
Επιχειρηματίες, εφοπλιστές, εκδότες και στελέχη της εκκλησιαστικής ιεραρχίας αποτελούσαν τις ισχυρές πλάτες της Χρυσής Αυγής, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του τελευταίου διαστήματος. Τα περισσότερα δημοσιεύματα εστιάζουν στη σχέση της Χρυσής Αυγής με τον φυγόδικο εφοπλιστή Α. Πάλλη, με τις μεγάλες διασυνδέσεις με αξιωματικούς, πράκτορες της ΕΥΠ, αλλά και δικαστικούς παράγοντες που του εξασφάλιζαν μέχρι τώρα το ακαταδίωκτο. Στο σπίτι του Πάλλη βρέθηκαν όπλα και ναζιστικό υλικό.
Για το βιογραφικό του Πάλλη, διαβάζουμε για παράδειγμα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (19/10): “...είναι ορατά τα ίχνη της δράσης του μετά το 1998 που ήταν ακόμη σμηνίας πενταετούς θητείας στην Πολεμική Αεροπορία. Από τότε τον συνοδεύει ένας απίστευτος συνδυασμός. Εκανε τον δικηγόρο, τον αντιπρόσωπο ξένων εταιρειών, τον εκδότη, τον διακινητή όπλων, τον εφοπλιστή χωρίς... καράβια, συνεργάστηκε με τον ηγούμενο Εφραίμ ως οικονομικός σύμβουλος στις αγοραπωλησίες του Βατοπεδίου, διαπραγματεύτηκε με τη Μονή Τοπλού ως επενδυτής, αναμείχθηκε σε κομπίνες ακινήτων, έκανε τον τηλεφωνικό πάροχο στην Αφρική, τον ιδιοκτήτη ροζ γραμμών και τον… διπλωμάτη.
Για πολλά ήδη διώκεται ποινικά, ενώ -σύμφωνα με πληροφορίες- στο Τμήμα Εκβιαστών της Ασφάλειας πολλαπλασιάζονται οι καταγγελίες από θύματά του. Το διαβόητο μουσείο όπλων που βρίσκεται αυτές τις ημέρες στο επίκεντρο των ερευνών της Αντιτρομοκρατικής και άλλων υπηρεσιών ιδρύθηκε από το Ιδρυμα ΠΑΛΙΣ. Στο Διοικητικό Συμβούλιο της PALIS Foundation εμφανίστηκαν, πλην του Ρέστη, ο ανεξάρτητος βουλευτής Οδυσσέας Βουδούρης και ένα από τα παραδοσιακά ονόματα του ελληνικού εφοπλισμού, ο Ανδρέας Ποταμιάνος”.
Ο Πάλλης δεν μπορεί φυσικά να θεωρηθεί η “εξαίρεση ενός απατεώνα”, όσο κι αν θα το ήθελε η άρχουσα τάξη στη χώρα μας. Οπως γράφει το Εθνος (20/10) “Αξίζει εδώ να θυμηθούμε ότι και η καριέρα ενός άλλου 'ανθρώπου με τα χίλια πρόσωπα', του Απόστολου Βαβύλη, είχε αρχίσει με μια συστατική επιστολή από έναν ιερωμένο, το μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Δεν είναι αυτό το μόνο κοινό Βαβύλη και Πάλλη. Η ενασχόληση με τα όπλα είναι ένα ακόμα. Σύμφωνα δε με επίμονες φήμες, η ίδια ομάδα συνεργατών του Βαβύλη στις υπηρεσίες ασφαλείας περιστοίχισε τον Πάλλη”.
Όπως πάντα στην ιστορία, τα κυκλώματα των απατεώνων που εξυπηρετούν τους πλούσιους για τις βρωμοδουλειές που δεν μπορούν να κάνουν οι ίδιοι, είναι η μαγιά και η γέφυρα για τις φασιστικές συμμορίες που παίζουν αυτό το ρόλο σε μεγαλύτερη κλίμακα.