Τις ομιλίες άνοιξε ο Αποστόλης Κασιμέρης, μέλος ΔΣ Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ: “Εννιά απεργιακές κινητοποιήσεις, δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες στάσεις εργασίας από όταν ξεκινήσαμε τον αγώνα. Η Ανεξάρτητη Παρέμβαση είχε πει από την αρχή απεργία διαρκείας, πολιτική απεργία. Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Οι απεργοί στις συγκοινωνίες αρχίζουν να το καταλαβαίνουν. Δεν φτάνουν όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα. Υπάρχει συντονισμένη προσπάθεια της συνδικαλιστικής παράταξης που πρόσκειται στην κυβέρνηση μαζί με άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις για την εφαρμογή του μνημονίου.
Οι μεγάλες Ομοσπονδίες της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, των ΕΛΤΑ χρειάζεται να ενωθούν σε ένα απεργιακό αγώνα με τις συγκοινωνίες. Τί πρέπει να κάνουμε; Δουλειά από τα κάτω, στη βάση. Η πιο γνήσια έκφραση αυτού του αγώνα ήταν όταν στις 13 Δεκέμβρη κάναμε ανταρσία και κλείσαμε πέντε αμαξοστάσια κάνοντας τη στάση εργασίας 24ωρη απεργία χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της ηγεσίας μας”.
“Σήμερα έγινε η μεγαλύτερη διαδήλωση γιατρών στη Μεταπολίτευση”, συνέχισε ο Κώστας Καταραχιάς, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ, “Αυτό που συσσωρευόταν το προηγούμενο διάστημα, ξέσπασε με ένα τρόπο που κανείς δεν περίμενε. Από την προηγούμενη Τρίτη είμαστε σε απεργία διαρκείας. Μια διαδήλωση που είχε προγραμματίσει ο ιατρικός σύλλογος και είχαν μπει οι νοσοκομειακοί γιατροί με μια 5ωρη στάση εργασίας της ΕΙΝΑΠ, συγκέντρωσε 500 οργισμένους γιατρούς έξω από το υπουργείο Υγείας για το νομοσχέδιο Λοβέρδου. Ηταν ένα αυθόρμητο ξέσπασμα του κόσμου που κατέλαβε το υπουργείο και το έκανε μια βδομάδα τώρα κέντρο αγώνα.
Η κλιμάκωση έγινε με μικρά βήματα αλλά και μεγάλα άλματα. Τη δεύτερη μέρα στη συνέλευση μαζεύτηκε περισσότερος κόσμος, με πιο δυνατή στιγμή όταν ήρθαν οι οδηγοί της ΕΘΕΛ με τα ΜΑΤ να μας χωρίζουν και να φωνάζουμε κοινά συνθήματα. Το ίδιο σήμερα, η παρουσία των συγκοινωνιών, των εκπαιδευτικών που κατέβηκαν μαζί μας, είναι πολύτιμη.
Αντιστάσεις
Ετσι μπορούμε να προχωρήσουμε το από τα κάτω. Κανείς δεν λυγίζει στην προπαγάνδα. Είναι σίγουρο πως το επόμενο διάστημα, καθώς η κυβέρνηση θα προσπαθεί να βάλει σε εφαρμογή τις υπουργικές αποφάσεις, οι αντιστάσεις θα διογκώνονται”.
Το αγωνιστικό κλίμα που υπάρχει και στον ιδιωτικό τομέα περιέγραψε ο Βασίλης Συλαϊδής, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ιντρακόμ: “Σήμερα ξεκίνησε η δεύτερη 48ωρη απεργία στην Ιντρακόμ. Οπως και στην πρώτη 48ωρη την περασμένη εβδομάδα, είχαμε καθολική συμμετοχή, η εταιρία δε δούλεψε. Ο λόγος που γίνονται οι απεργίες είναι γιατί μας ανακοινώθηκαν μέτρα που περιλαμβάνουν 100 απολύσεις στον Ομιλο, ένα 3% δηλαδή των εργαζόμενων, καθώς και μειώσεις μισθών που κυμαίνονται στο 15% και πάνω. Αυτό έφερε μια εξέγερση στον κόσμο. Βοήθησε η συμμετοχή μας στις αλλεπάλληλες πανεργατικές του 2010 που ανέβασε το επίπεδο μαχητικότητας των συναδέλφων. Ετσι το 87% ψήφισε υπέρ της απεργίας. Ο αγώνας μας δεν γίνεται μόνο για οικονομικά αιτήματα, γίνεται για να κρατήσουμε τους συναδέλφους μας που η εργοδοσία πετά στο δρόμο. Οι εργαζόμενοι παλεύουν, πολύ δύσκολα, αλλά παλεύουν”.
“Η κυβέρνηση παίζει με τον κίνδυνο να έχει εξεγέρσεις όπως στην Αίγυπτο. Αυτό δείχνουν οι εικόνες που μας μετέφεραν οι τρεις προηγούμενοι ομιλητές”, είπε ο Τάσος Αναστασιάδης από την Επιτροπή Αλληλεγγύης, “Ολες οι μάχες έχουν γίνει με ανταρσίες του κόσμου. Στις συγκοινωνίες από την πρώτη στιγμή προσπάθησε η κυβέρνηση αξιοποιώντας συνδικαλιστικές παρατάξεις να κλείσει το μέτωπο. Την περασμένη βδομάδα η βάση κατάφερε να πάρει τη συνέλευση από την πρόταση του σωματείου. Πριν ένα μήνα μετέτρεψαν τη στάση σε 24ωρη «παράνομα» χωρίς τη συναίνεση του συνδικάτου. Αντίστοιχα στην υγεία, ξεκίνησε η κατάληψη και έγινε από συμβολική σε κέντρο αγώνα. Το ίδιο στον ΟΣΕ παρά το γεγονός ότι το νομοσχέδιο ψηφίστηκε.
Η στήριξη αυτών των κομματιών από τα κάτω είναι πολύτιμη. Αυτό βάζει σαν προτεραιότητα η Επιτροπή Αλληλεγγύης, να μπορέσουμε να μεταφέρουμε παντού το μήνυμα ότι οι μάχες δίνονται. Επιπλέον σε μεγάλα κομμάτια εργαζόμενων γίνεται κτήμα ότι μόνο με απεργίες διαρκείας μπορούμε να νικήσουμε. Ετσι οργανώνουμε την πανεργατική απεργία στις 23 Φλεβάρη. Στις επόμενες δέκα μέρες, οργανώνουμε περιοδείες και συζητήσεις στους χώρους, κερδίζουμε ψηφίσματα συμπαράστασης στις απεργίες που ξεσπούν. Και ταυτόχρονα στηρίζουμε τα πιο μαχητικά κομμάτια της βάσης που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγώνων”.