Το ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που συνεδρίασε την Κυριακή 18 Ιούνη δεν κατάφερε να καταλήξει σε απόφαση. Συγκεκριμένα η εισήγηση που διαμόρφωσε η πλειοψηφία της ΚΣΕ με τις τροπολογίες που ενσωματώθηκαν σε αυτή στη διάρκεια της διαδικασίας, συγκέντρωσε 29 ψήφους υπέρ και 31 κατά. Είναι μια εξέλιξη που πρέπει να προβληματίσει. Αποδοκιμάστηκαν οι τάσεις εγκλωβισμού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε σεχταριστική απομόνωση και τώρα η ΚΣΕ πρέπει να επιχειρήσει μια καλύτερη σύνθεση των προσπαθειών για ανάδειξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε σημείο αναφοράς για τον κόσμο της Αριστεράς που παλεύει την δεξιά κατρακύλα της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου.

Οι σ. του ΣΕΚ είχαμε καταθέσει κείμενο συμβολής στο διάλογο ενόψει του ΠΣΟ που υπογράμμιζε τις δυνατότητες που ανοίγονται αυτή την περίοδο στην αντικαπιταλιστική αριστερά. Αυτές τις δυνατότητες τις υπογραμμίζει η εικόνα της κρίσης της ΕΕ και της ταξικής πόλωσης που γεννά πολιτικές ανταρσίες προς τ’ αριστερά όπως οι πρόσφατες εκλογές στη Βρετανία. Επίσης, η κρίση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που ψηφίζει μνημόνια και έχει να αντιμετωπίσει τη μαζική οργή, αγώνες, και την αναζήτηση για μια αριστερή εναλλακτική κόντρα στην πολιτική των συμβιβασμών με την άρχουσα τάξη και την ΕΕ. 

Η προοπτική για να αξιοποιήσει αυτές τις ευκαιρίες η ΑΝΤΑΡΣΥΑ περνάει μέσα από το δρόμο που άνοιξε τον Φλεβάρη με την «πρόσκληση-κάλεσμα» που απηύθυνε «σε ΛΑΕ και ΚΚΕ σε όλες τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αντιιμπεριαλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, σε κάθε δύναμη της μαχόμενης Αριστεράς». Δηλαδή με μια παρέμβαση που από τη μια θα πρωτοστατεί ενωτικά στις μάχες που ξεδιπλώνονται μπροστά μας, από τις απεργίες μέχρι την αντιρατσιστική και αντιφασιστική πάλη, και από την άλλη θα ανοίγει τον συντροφικό διάλογο για την επικαιρότητα του μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος. 

Παρ' όλες τις διαφωνίες και τις ενστάσεις που είχαμε με πολλά συγκεκριμένα σημεία του εισηγητικού κειμένου, επιλέξαμε να συμβάλλουμε στον προβληματισμό και τη τελική σύνθεση καταθέτοντας μια σειρά τροπολογίες ή στηρίζοντας τροπολογίες άλλων συντρόφων. Δυστυχώς, η διαδικασία των τροπολογιών ανέδειξε ακόμα πιο έντονα τη τάση της σεχταριστικής αναδίπλωσης που διαπερνούσε το αρχικό κείμενο. 

Παρέμβαση

Στη συζήτηση για την παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο εργατικό κίνημα για παράδειγμα απορρίφθηκαν μια σειρά τροπολογίες που κινούνταν στη κατεύθυνση του κοινού βηματισμού των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που συμμετέχουν σε διαφορετικούς συντονισμούς και πρωτοβουλίες, στη βάση της πάλης για την ανατροπή της μνημονιακής βαρβαρότητας. 

Αυτές οι τροπολογίες απορρίφθηκαν με τοποθετήσεις που αναδείκνυαν σαν λυδία λίθο της όποιας προσπάθειας το χωροταξικό διαχωρισμό από τις συγκεντρώσεις που καλούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Ακόμα και τροπολογία που πρότεινε δημόσια απεύθυνση στις ηγεσίες του ΚΚΕ και της ΛΑΕ για πολιτική δέσμευση στήριξης αιτημάτων και αγώνων κόντρα στις επιθέσεις του νέου μνημονίου απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι φέρνει “πολιτικές συνεργασίες από την πίσω πόρτα”. Αντίθετα προστέθηκαν τροπολογίες με σειρά καταγγελιών κατά άλλων δυνάμεων της πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ Αριστεράς και τροπολογίες αυτοαναγόρευσης σε “κέντρο αγώνα”.

Στο ζήτημα της συνέχισης της πολιτικής πρότασης που έχει απευθύνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκδηλώθηκε η ίδια αρνητική στάση. Η τροπολογία που καταθέσαμε οι σ. του ΣΕΚ ήταν η εξής:

«Πρωτοστατώντας ενωτικά και μαχητικά στην κοινή δράση αλλά και στο συντροφικό διάλογο για την επικαιρότητα του αντικαπιταλιστικού μεταβατικού προγράμματος, διαμορφώνουμε τις συνθήκες ώστε η συζήτηση και για την πολιτική-εκλογική συνεργασία με άλλες δυνάμεις να γίνει με όρους προωθητικούς για την ταξική πάλη και τον προσανατολισμό του κόσμου που αποδεσμεύεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και αναζητά εναλλακτική. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν στέκεται αμυντικά και περιχαρακωμένη και σε αυτό το επίπεδο: απλώνει το χέρι για να τραβήξει δυνάμεις στην πάλη για την αντικαπιταλιστική ανατροπή....Επιμένει ταυτόχρονα ότι τώρα είναι η ώρα που η μαχόμενη αριστερά πρέπει να ρίξει όλο της το βάρος στην ανατροπή του σφαγείου που η κυβέρνηση σέρνει τον λαό , χωρίς να αυτονομεί τους εκλογικούς στόχους από το αναγκαίο πολιτικό περιεχόμενο, γεγονός που κινδυνεύει να οδηγήσει σε καιροσκοπικές συμμαχίες χωρίς αρχές.»

Η τροπολογία απορρίφθηκε με συλλογιστικές που αρνούνται εκ των προτέρων οποιαδήποτε εμπλοκή σε πρωτοβουλίες που θα απευθύνουν άλλες δυνάμεις της πέραν του ΣΥΡΙΖΑ αριστεράς. Απόψεις όπως «ξέρουμε που το πάει η ΛΑΕ, σε ένα πατριωτικό αντιμνημονιακό μέτωπο» παραβιάζουν ανοιχτές θύρες. Όμως, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μόνο να κερδίσει έχει αν την ξεκάθαρη ενωτική και αντικαπιταλιστική στάση της, την εξηγήσει δημόσια και συντροφικά, μπροστά στο κόσμο της Αριστεράς και του κινήματος που αγωνιά για τη κοινή πάλη και το κοινό βηματισμό καθορίζοντας αυτή τους όρους της συζήτησης. 

Μετά από αυτή τη διαδικασία καταψηφίσαμε όπως και άλλοι σύντροφοι το τελικό κείμενο όπως διαμορφώθηκε μετά τις τροπολογίες. 

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πρέπει να λάβει υπόψη της τόσο τον προβληματισμό που αναπτύχθηκε στη διαδικασία της συζήτησης όσο και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Να λειτουργήσει προωθητικά για να προχωρήσει στην πράξη ο προσανατολισμός που βάζει όλο το δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να πρωτοστατεί ενωτικά στους αγώνες αλλά και στο δυνάμωμα της προοπτικής αντικαπιταλιστικής ρήξης και ανατροπής μέσα σ’ αυτούς.