Ξεκίνησε στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Νοβοτέλ, την Τρίτη 24 Μάη το 16ο Συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Εργαζόμενων στα Δημόσια Νοσοκομεία. Για όσα κρίνονται στο συνέδριο, που ολοκληρώνεται με την εκλογή νέων οργάνων της Ομοσπονδίας την Παρασκευή 27 Μάη, μας μίλησε η Μαρία Χαρχαρίδου, νοσηλεύτρια και εκλεγμένη σύνεδρος από το ΓΝΑ Γεννηματάς με την Αγωνιστική Πρωτοβουλία για την Ανατροπή και το Συντονιστικό Νοσοκομείων.
Τι είναι αυτό που κάνει το συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ σημαντικό;
Το συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ δεν ήταν ποτέ μια διαδικασία που αφορούσε αποκλειστικά τον κλάδο των υγειονομικών. Οι εργαζόμενοι/ες στα δημόσια νοσοκομεία, με τις διεκδικήσεις και τους αγώνες μας, υπερασπιζόμαστε την Υγεία όλου του λαού. Άρα οι αποφάσεις μας είχαν πάντα σημασία τόσο για μας τους ίδιους όσο για όλο τον κόσμο που έχει ανάγκη το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Πόσω μάλλον τώρα, όταν μιλάμε για ένα συνέδριο μετά την περίοδο της πανδημίας, η δολοφονική διαχείριση της οποίας σημάδεψε όλη την κοινωνία. Η ανάγκη να παλέψουμε ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές, για να κερδίσουμε όλα όσα θα μας εξασφαλίσουν ότι θα μπορούμε να σώζουμε ζωές, είναι πιο μεγάλη από ποτέ.
Δεν ξεκινάμε φυσικά από το συνέδριο. Αν υπάρχει ένα κομμάτι που καθόρισε τις εξελίξεις στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αυτό ήταν τα συνδικάτα των υγειονομικών. Πρώτοι σπάσαμε τις απαγορεύσεις της κυβέρνησης που ήθελαν να μας φιμώσουν κι εμάς και όλο το εργατικό κίνημα, πρώτοι αποκαλύψαμε τα κυβερνητικά ψέματα περί επιτυχημένης διαχείρισης, πρώτοι διεκδικήσαμε μέτρα προστασίας, μαζική και δωρεάν ιχνηλάτηση, προσλήψεις και χρηματοδότηση για ΜΕΘ και εξοπλισμό. Κι ανοίξαμε το δρόμο της αντίστασης σε όλη την εργατική τάξη και τη νεολαία στην Ελλάδα αλλά και πανευρωπαϊκά. Οι πρώτες απεργίες στην Ευρώπη σε περίοδο καραντίνας έγιναν εδώ με κέντρο τους υγειονομικούς.
Μέχρι σήμερα, με τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις μας, τουλάχιστον μία κάθε μήνα στο κέντρο της Αθήνας και άπειρες τοπικά ανά νοσοκομείο, αντισταθήκαμε στις επιθέσεις που εξαπέλυε πρώτα το δίδυμο Κικίλια-Κοντοζαμάνη και ύστερα το δίδυμο Πλεύρη-Γκάγκα στο ΕΣΥ. Δεν υπάρχει άλλη Ομοσπονδία που να προχώρησε σε τόσες πολλές κινητοποιήσεις και σαν Συντονιστικό Νοσοκομείων είμαστε περήφανοι και περήφανες για την συμβολή μας. Η ιστορική 7 Απρίλη 2020, που έσπασε την καραντίνα, ήταν απόφαση του Συντονιστικού που στη συνέχεια υιοθετήθηκε από την ΠΟΕΔΗΝ και την ΟΕΝΓΕ.
Ανεξάρτητα από το μέγεθος που είχε ή αν δεν βρισκόταν στα όργανα της ΠΟΕΔΗΝ, το Συντονιστικό ήταν η δύναμη που προωθούσε την απεργιακή δράση και την οργάνωνε από τα κάτω, έχοντας πάντα από τις μαζικότερες παρουσίες στο δρόμο. Χωρίς αυτή τη δράση τα νοσοκομεία θα είχαν γίνει φύλλο και φτερό, θα είχαμε πολλαπλάσιους νεκρούς, χιλιάδες περισσότερους απολυμένους. Πρέπει όλη αυτή η αγωνιστική εικόνα να βρει έκφραση μέσα στο συνέδριο αλλά να μπορέσει να έχει και συνέχεια. Γι΄αυτό είναι κρίσιμο το συνέδριο.
Ποια είναι τα κεντρικά ζητήματα που πρέπει να το απασχολήσουν;
Το συνέδριο γίνεται σε μια συγκυρία πολέμου. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Τόσο καιρό η κυβέρνηση της ΝΔ άφηνε τον κόσμο να πεθαίνει και πριμοδοτούσε ανοιχτά τους ιδιώτες. Τώρα επιλέγει ακόμα περισσότερο να δίνει δισεκατομμύρια ευρώ για εξοπλισμούς αντί για τα νοσοκομεία. Είναι συνδέσεις που δεν μπορούν να λείπουν από τη συζήτηση, όπως και ότι στόχος είναι να πέσει η κυβέρνηση του θανάτου και του πολέμου.
Το κεντρικό είναι να μην επιτρέψουμε να ιδιωτικοποιηθεί το ΕΣΥ. Είδαμε το τελευταίο νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδας Υγείας που βάζει εμπόδια στην ελεύθερη πρόσβαση στα νοσοκομεία, κόβει εξετάσεις, καθιερώνει τα επί πληρωμή απογευματινά χειρουργεία, κλιμακώνει τις συμπράξεις με τους ιδιώτες. Είναι επιθέσεις που ανοίγουν το δρόμο για το ξεπούλημα και πρέπει να τις ανατρέψουμε. Να διεκδικήσουμε απεργιακά μαζικές προσλήψεις και μονιμοποιήσεις, επιτέλους να γυρίσουν πίσω οι συνάδελφοι σε αναστολή, αύξηση της χρηματοδότησης που να καλύπτει όλες τις ανάγκες, έξω οι εργολάβοι και όλοι οι ιδιώτες από το ΕΣΥ.
Να απαιτήσουμε τα νοσοκομεία να λειτουργούν με αξιοπρεπείς συνθήκες για εργαζόμενους και ασθενείς. Δεν μπορεί να εφημερεύει το Γεννηματάς σχεδόν μόνο του και να νοσηλεύονται οι ασθενείς σε απαράδεκτες συνθήκες, με δέκα ώρες αναμονής στα επείγοντα μέχρι να μπορέσει να τους δει ένας γιατρός και άλλες δέκα μετά μέχρι να βρεθεί ένα κρεβάτι ή και ράντζο. Δεν μπορεί να κατεβαίνει το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια και η απάντηση να είναι μόνο μια 4ωρη στάση εργασίας. Δεν μπορεί σε δεκαπέντε μέρες να φεύγουν ακόμα τρεις χιλιάδες εργαζόμενοι των οποίων λήγουν τα πιστοποιητικά νόσησης και να μην υπάρξει κλιμάκωση.
Χρειάζεται από το συνέδριο να βγούμε με ένα άμεσο πρόγραμμα απεργιακών κινητοποιήσεων διαρκείας. Αυτός είναι ο στόχος μας σαν Συντονιστικό Νοσοκομείων που έχουμε πρωτοστατήσει μέχρι σήμερα σε όλες τις μάχες. Κι επειδή το συνέδριο είναι και καταστατικό, χρειάζεται να τελειώσει μια και καλή και το θέμα με την εγγραφή ή όχι των συμβασιούχων. Να αποφασίσουμε ότι όλοι οι συμβασιούχοι θα είναι μέλη των Σωματείων και της Ομοσπονδίας μας.
Αυτό θα δυναμώσει και το συνδικαλισμό στα νοσοκομεία, απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης και των παρατάξεων που την στηρίζουν να τον διαλύσουν. Είναι μια ακόμα επίθεση που εξελίσσεται και πρέπει να βρεθεί στο κέντρο του συνεδρίου. Η δίωξη του Κώστα Καταραχιά στον Άγιο Σάββα πέρσι ήταν η πιο χαρακτηριστική περίπτωση, αλλά δεν ήταν η μόνη. Οι δυνάμεις της ΔΑΚΕ -και από δίπλα της ΠΑΣΚΕ- συνειδητά προσπαθούν σε πολλά νοσοκομεία να τσακίσουν τη συνδικαλιστική δράση και τους αγώνες. Στο Αγλαΐα Κυριακού οι δυνάμεις αυτές δεν συμμετείχαν στις πρόσφατες εκλογές σε μια προσπάθεια να απαξιώσουν τελείως το Σωματείο. Στο Έλενα υπήρχε κόσμος που απεχθανόταν το σωματείο γιατί η ηγεσία του βρισκόταν ακόμα και απέναντι από τους εργαζόμενους. Υπάρχουν άπειρα ανάλογα παραδείγματα.
Και σε αυτό το μέτωπο οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες του Συντονιστικού Νοσοκομείων έχουμε δώσει δείγματα γραφής. Το Συντονιστικό αναζωογόνησε τα σωματεία και επανέφερε το συνδικαλισμό σε πολλά νοσοκομεία. Αν υπάρχει μια εξήγηση γιατί στο Γεννηματάς ήρθαμε δεύτερη δύναμη μετά τη ΔΑΚΕ αφήνοντας την ΠΑΣΚΕ στην τρίτη θέση είναι αυτή η δράση μας. Έτσι τώρα μπορούμε να αρνούμαστε την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη, μη στέλνοντας πχ στοιχεία μελών στο ΓΕΜΗΣΟΕ κλπ, και συνεχίζοντας μέχρι να καταργηθεί στην πράξη. Όπου υπάρχουν δυνάμεις μας, εκλεγμένες ή όχι, αυτά τα νοσοκομεία κινούνται.
Τι μάχη θα δώσει το Συντονιστικό Νοσοκομείων μέσα στο συνέδριο;
Καταρχάς όλα δείχνουν ότι αυτό το συνέδριο θα είναι το μαζικότερο που έχει γίνει ποτέ. Είναι μια επιβεβαίωση του μηνύματος ότι ο κόσμος βλέπει στα σωματεία τον τρόπο να παλέψει ενάντια στην κυβέρνηση, παρά τις λυσσασμένες προσπάθειες να τα συκοφαντήσουν, υποβαθμίσουν, διαλύσουν. Κι όχι μόνο στρέφεται εκεί, αλλά σε πολλά νοσοκομεία δυναμώνει και τις αγωνιστικές φωνές. Σε μια σειρά εκλογικές αναμετρήσεις που έγιναν το τελευταίο διάστημα, υπήρξε σημαντική άνοδος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και του Συντονιστικού Νοσοκομείων.
Αυτά που διεκδικούμε λοιπόν και για τα οποία θα δώσουμε, με την παρουσία και τις παρεμβάσεις μας, μάχη μέσα στο συνέδριο είναι δύο. Ένα, να πάρουμε απεργιακές αποφάσεις κλιμάκωσης της σύγκρουσης με την κυβερνητική πολιτική. Είναι ο μόνος τρόπος για να ξεφορτωθούμε αυτή την κυβέρνηση και να κερδίσουμε τα αιτήματά μας. Στις αγωνιστικές αποφάσεις περιλαμβάνουμε και τη μάχη για τη νέα καταδίκη της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο με απεργιακή κινητοποίηση την ημέρα έναρξης της δίκης στις 15 Ιούνη, τη μάχη υπεράσπισης των προσφύγων και των μεταναστών ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές της κυβέρνησης, τη μάχη για τα δικαιώματα των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+ για τα οποία σαν Συντονιστικό έχουμε επίσης πρωτοστατήσει.
Δύο, να εκπροσωπηθούμε στα όργανα της Ομοσπονδίας. Στο Γεννηματάς, από το Μάρτη που έγιναν οι εκλογές, τα τρία μέλη της Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή που εκλεγήκαμε στο ΔΣ, διεκδικούσαμε γενική συνέλευση για να συζητήσουμε τα τεράστια προβλήματα στο νοσοκομείο και να πάρουμε αγωνιστικές αποφάσεις. Ήταν κάτι που η πλειοψηφία ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ το αρνιόταν. Έτσι πήραμε την πρωτοβουλία να μαζέψουμε υπογραφές από τους συναδέλφους/ισσες και στο τελευταίο ΔΣ τούς αναγκάσαμε να αποδεκτούν ότι θα γίνει συνέλευση. Ξεμπλοκάρουμε και ξεδιπλώνουμε τους αγώνες με τη δύναμη της βάσης. Αυτό το ρόλο θα παίξει η εκλογή μας στην Ομοσπονδία όλη την επόμενη τριετία.
Οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες του Συντονιστικού Νοσοκομείων συμμετέχουν στο «Ενωτικό Κίνημα Υγειονομικών για την Ανατροπή».
Νοσοκομείο Αγλαΐα Κυριακού, 19 Μάη. Φωτό: Λένα Βερδέ
Αγλαΐα Κυριακού
Βατερλό ΔΑΚΕ και Μητσοτάκη
Αντιμέτωπος με την οργή των εργαζόμενων του Αγλαΐα Κυριακού βρέθηκε την Πέμπτη 19 Μάη ο Μητσοτάκης κατά την επίσημη επίσκεψή του στο νοσοκομείο. Παρά την πανκινητοποίηση της αστυνομίας, οι εργαζόμενοι/ες τον "υποδέχτηκαν" μαζικά στον προαύλιο χώρο, ενώ και έξω τον "περίμεναν" οι συνάδελφοι/ισσές τους σε αναστολή. Μια ημέρα μετά, η Αγωνιστική Ενωτική Πρωτοβουλία για την Ανατροπή (ΑΕΠΑ), η παράταξη της ριζοσπαστικής – αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην οποία συμμετέχουν οι δυνάμεις του Συντονιστικού Νοσοκομείων, κατακτούσε την απόλυτη πλειοψηφία στο Σωματείο Εργαζομένων κερδίζοντας τις 6 από τις 9 έδρες στο νέο ΔΣ.
Αφού γέμισε ένα παιδιατρικό νοσοκομείο με μπάτσους δυσχεραίνοντας την πρόσβαση σε γονείς, παιδιά κι ασθενοφόρα, ο Μητσοτάκης έχοντας δίπλα του τον Πλεύρη και τη Γκάγκα παραβρέθηκε σε τελετή παράδοσης “ανακαινισμένου” τμήματος παιδιατρικής κλινικής. «Ήρθαν σήμερα εδώ να εγκαινιάσουν άδειους θαλάμους. Αυτό ήρθαν να κάνουν», δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη η Κατερίνα Ντουζέπη, γιατρός. «Μια πτέρυγα κλινικής που δεν ξέρουμε πώς θα λειτουργήσει, με τι προσωπικό. Έτσι κι αλλιώς μόλις οι μισές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού είναι καλυμμένες και κάποιοι είναι και σε αναστολή εργασίας. Θα μείνει έτσι άλλη μια κλειστή πτέρυγα. Μάθαμε για την επίσκεψη μόλις χτες, τελευταία στιγμή όπως πάντα, ενώ είναι και γενική εφημερία και όλο αυτό δημιουργεί πρόβλημα στη λειτουργία του νοσοκομείου. Χρειάζεται να αντιδράσουμε ακόμα περισσότερο γιατί αρκετά έχουν υπομείνει και ανεχτεί. Θέλουμε διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας με προσλήψεις».
Οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες της Αγωνιστικής Ενωτικής Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της κινητοποίησης με το πανό του Σωματείου. «Παρότι το μάθαμε τελευταία στιγμή, ήταν μια επιτυχημένη κινητοποίηση ενάντια στο Μητσοτάκη που ήρθε να εγκαινιάσει έναν όροφο που υπήρχε ήδη κι απλώς βάφτηκαν οι τοίχοι και αλλάχτηκαν τα κρεβάτια», μας είπε η Μαρία Αλιφιέρη, που εκλέχτηκε στο νέο ΔΣ με την ΑΕΠΑ. «Βγήκαμε με το πανό του σωματείου διεκδικώντας προσλήψεις προσωπικού για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε κι όχι “ανακαινίσεις” για τα μάτια του κόσμου. Η αντίδραση από μεριά τους ήταν να γεμίσουν ασφυκτικά με αστυνομία το νοσοκομείο και να μην μας αφήσουμε να πλησιάσουμε. Ενώ δεχτήκαμε και απειλές από συνδικαλιστικά στελέχη της δεξιάς στο νοσοκομείο. Την απάντησή τους την πήραν στις εκλογές του Σωματείου μας και να ξέρουν ότι δεν θα σταματήσουν να μας βρίσκουν μπροστά τους με το πανό μας».
«Οι παραταξεις ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ είχαν την απόλυτη πλειοψηφία την προηγούμενη διετία και οδήγησαν το σωματείο σε πλήρη ανυποληψία και μακριά από τα προβλήματα των εργαζόμενων», αναφέρει το Συντονιστικό Νοσοκομείων για το αποτέλεσμα. «Έφτασαν στο σημείο να μην μπορέσουν να συγκροτήσουν ψηφοδέλτιο για τις εκλογές του σωματείου που “διοικούσαν” για πολλά χρόνια, σε μια προσπάθεια να απαξιώσουν τελείως τον συνδικαλισμό. Παρόλα αυτά, με την ΑΕΠΑ μπροστά, το σωματείο των εργαζομενων στο Αγλαΐα Κυριακού ξεκινάει σε νέες βάσεις για να υπερασπίσει τα δικαιώματα των εργαζόμενων στο μεγαλύτερο παιδιατρικό νοσοκομείο αλλά και για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας».
23/2/22, Απεργία στην Υγεία
Έλενα Βενιζέλου
Ο Καταραχιάς είναι εδώ
Με νίκη για τις δυνάμεις της Αριστεράς αλλά και του Συντονιστικού Νοσοκομείων ολοκληρώθηκαν οι εκλογές στο Σωματείο Εργαζόμενων στο Έλενα Βενιζέλου στις 18 Μάη. «Στο πρώτο της κατέβασμα η Ενωτική Πρωτοβουλία για την Ανατροπή με τον Κώστα Καταραχιά πήρε 40 ψήφους και έβγαλε μία έδρα στο νέο ΔΣ του Σωματείου», αναφέρει το Συντονιστικό Νοσοκομείων. «Παρά το κλιμα βίας, νοθείας και τρομοκρατίας από τη μεριά της ΔΑΚΕ (με την αγαστή στήριξη της ΠΑΣΚΕ) σε βάρος συνολικά των αριστερών ψηφοδελτίων, οι τραμπουκισμοί τελικά δεν πέρασαν. Η συνεργασία ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ που για χρόνια κυριαρχούσε στο νοσοκομείο και το κρατούσε στην αδράνεια, ηττήθηκε πανηγυρικά».
«Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι πρώτα από όλα ένα ακόμα χαστούκι στα σχέδια της κυβέρνησης για το ΕΣΥ», μας είπε ο Κώστας Καταραχιάς που εκλέχτηκε στο νέο ΔΣ. «Το Έλενα αποτελεί ένα φοβερό φιλέτο για τα συμφέροντα των ιδιωτών της γυναικολογικής ιατρικής. Για πολλά χρόνια ήταν στο έλεος των επιθέσεων και της στόχευσης να είναι ένα από τα πρώτα νοσοκομεία που θα εφαρμοστούν οι ΣΔΙΤ. Με τις μετακινήσεις, με την υποβάθμιση, με το να μην γίνονται προσλήψεις, με το να σβήνει σιγά σιγά το νοσοκομείο, διαμόρφωναν μια κατάσταση όπου η μόνη “ρεαλιστική” πρόταση θα ήταν να μπουν οι ιδιώτες. Ήταν μια συγκροτημένη προσπάθεια, που οι παρατάξεις της ΔΑΚΕ και τις ΠΑΣΚΕ με την κυριαρχία τους στο σωματείο είχαν αναλάβει να περάσει με όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο και ομαλό τρόπο.
Οι εκλογές ανατρέπουν αυτή τη μεθόδευση. Τα αποτελέσματα δείχνουν με καθαρό τρόπο την αποδοκιμασία στα κυβερνητικά σχέδια και τις δυνάμεις που τα στηρίζουν. Παρά την προσπάθειά τους να ελέγξουν ξανά το σωματείο και να κρατήσουν την απόλυτη πλειοψηφία τους, κάνοντας πραξικοπήματα, αποκλείοντας επικουρικούς και συμβασιούχους από τις εκλογές, μην επιτρέποντας σε υποψήφιους της αριστεράς να ψηφίσουν τον εαυτό τους, πράγματα που δεν γίνονται πουθενά δηλαδή, οι παρατάξεις της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ έχασαν την πλειοψηφία.
Ενωτικά
Ο ρόλος της Ενωτικής Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή ήταν καθοριστικός σε αυτή την εξέλιξη. Η παρουσία μας στο νοσοκομείο δεν μετρά παρά λίγους μήνες. Αλλά μέσα σε αυτό το διάστημα κάναμε όσα δεν είχαν γίνει τα τελευταία δέκα χρόνια. Η συγκρότηση επιτροπής αγώνα για να γίνουν κινητοποιήσεις ενάντια στις αναστολές, τις μετακινήσεις και τις απληρωσιές, για να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στις απεργίες, για να συνδεθούν με το Συντονιστικό Νοσοκομείων και τα πρωτοπόρα σωματεία, ενωτικά με όλη την υπόλοιπη Αριστερά, άλλαξε τα δεδομένα. Έτσι καταφέραμε στο πρώτο μας κατέβασμα να πάρουμε ένα 10% στις εκλογές, την ίδια στιγμή που ο διακηρυγμένος στόχος της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ ήταν να μην μπει η Ενωτική Πρωτοβουλία και ο Καταραχιάς στο ΔΣ.
Είναι μια μεγάλη επιτυχία που συσπειρώνει ένα πρωτοπόρο κομμάτι και ανοίγει τη δυνατότητα για να μετατρέψουμε το σωματείο σε όργανο αγώνων, απεργιών και δράσης. Για το Έλενα ξημέρωσε μια άλλη μέρα, οι εργαζόμενοι ήταν χαρούμενοι, μας έδιναν συγχαρητήρια. Το να καλεστεί μετά από δέκα χρόνια γενική συνέλευση, το να εγγραφούν όλοι οι συμβασιούχοι στο σωματείο, το να ζωντανέψει ξανά η συλλογική δράση και η διάθεση για αγώνες που υπάρχει μέσα στο νοσοκομείο και την είχε αδρανοποιήσει η ΔΑΚΕ και η ΠΑΣΚΕ, είναι στις προτεραιότητές μας.
Από εκεί και πέρα είναι και ένα ακόμα χαστούκι στην απόπειρα της κυβέρνησης να διαλύσει τον συνδικαλισμό στα νοσοκομεία, που κορυφώθηκε με την απόλυσή μου από τον Άγιο Σάββα πέρσι. Το μεγάλο κίνημα συμπαράστασης τότε επέβαλε τον διορισμό μου στο Έλενα, με την κυβέρνηση να θεωρεί σίγουρα ότι στο συγκεκριμένο νοσοκομείο ο έλεγχος ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ θα “θάψει” την αντικαπιταλιστική αριστερά και το Συντονιστικό. Ένα χρόνο μετά, τι έχει συμβεί; Ο Άγιος Σάββας παραμένει ένα μαχητικό νοσοκομείο που το σωματείο του συνεχίζει να έχει την αντικαπιταλιστική αριστερά στην ηγεσία του. Στο Έλενα γίνεται μια ανατροπή σε ένα σωματείο που για δεκαετίες του είχαν βάλει ταφόπλακα. Στο Αγλαΐα Κυριακού η ριζοσπαστική-αντικαπιταλιστική αριστερά κερδίζει την απόλυτη πλειοψηφία στο σωματείο. Και όλα αυτά ενώ η ΔΑΠ καταβαραθρώνεται στις φοιτητικές εκλογές, οι δήμοι απεργούν, οι εκπαιδευτικοί ακυρώνουν επιθέσεις, πολλά κομμάτια της εργατικής τάξης βρίσκονται στο δρόμο.
Το Έλενα είναι το νοσοκομείο των φτωχών γυναικών, των εργατριών, των μεταναστριών, των προσφυγισσών, των τρανς, η μόνη δημόσια δομή στην οποία μπορούν να απευθυνθούν όλα αυτά τα κομμάτια. Οι αγώνες μας θα εξασφαλίσουν ότι έτσι θα παραμείνει κι ότι, αντίθετα από τα κυβερνητικά σχέδια, θα αναβαθμιστεί, θα ενισχυθεί και θα στελεχωθεί για να καλύπτει όλες τις ανάγκες».