Μαζική και μαχητική ήταν η απεργιακή διαδήλωση των υγειονομικών στην Αθήνα στις 22 Ιούνη. Παρά τον καύσωνα, πλήθος εργαζόμενων από δεκάδες νοσοκομεία της Αττικής ανταποκρίθηκαν στο απεργιακό κάλεσμα της ΠΟΕΔΗΝ και της ΟΕΝΓΕ και κατέβηκαν στο δρόμο ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης στο ΕΣΥ.
Η απεργία είχε επιτυχία, γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τον αντίκτυπό της στη λειτουργία των νοσοκομείων. Στον Άγιο Σάββα για παράδειγμα, όπως μας έλεγαν οι εργαζόμενοι/ες, τα χειρουργεία δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν λόγω της μεγάλης συμμετοχής στην κινητοποίηση, δημιουργώντας έντονο εκνευρισμό στη Διοίκηση.
Η διαδήλωση ξεκίνησε από την πλατεία Μαβίλη. Μπροστά μπήκαν τα πανό της ΠΟΕΔΗΝ και της ΟΕΝΓΕ και ακολουθούσαν τα Σωματεία Εργαζόμενων στο Δρομοκαΐτειο, το Αττικό, το Έλενα Βενιζέλου, τον Άγιο Σάββα, το Αγία Όλγα, το ΓΝΑ Γεννηματάς, το Δαφνί, το Θριάσιο, τον Ευαγγελισμό, το Αγλαΐα Κυριακού, το Λαϊκό και το Ελπίς. Την πορεία έκλεινε μπλοκ των εργαζόμενων σε αναστολή.
Τον τόνο έδινε σε όλη τη διάρκεια το Συντονιστικό Νοσοκομείων με τα συνθήματά του: «Αυξήσεις - προσλήψεις - μονιμοποιήσεις, όχι ιδιώτες και απολύσεις», «Στους συμβασιούχους μόνιμη εργασία, να μπει ο Μητσοτάκης στην ανεργία» και «Αναστολές και τρομοκρατία, κάτω η Νέα Δημοκρατία» ήταν κάποια από αυτά. Οι απεργοί, αφού έκαναν σύντομες στάσεις στο Μέγαρο Μαξίμου και τη Βουλή, κατέληξαν στο Υπουργείο Υγείας. Εκεί τους περίμεναν με πανό το Σωματείο Εργαζόμενων στο Τζάνειο και οι συμβασιούχοι στο ΓΟΝΚ.
Κλιμάκωση
Η συγκέντρωση έκλεισε με ομιλίες. Την ανάγκη της κλιμάκωσης της σύγκρουσης με τη δολοφονική κυβέρνηση πρόβαλε στον χαιρετισμό της η Αργυρή Ερωτοκρίτου, μέλος ΔΣ του Σωματείου Εργαζόμενων στο ΓΝΑ Γεννηματάς και του Συντονιστικού Νοσοκομείων: «Η απεργία μας σήμερα είναι πολύ κρίσιμη», είπε. «Έχουμε μπροστά μας ένα καλοκαίρι που η κυβέρνηση έχει σφυρίξει τη λήξη της πανδημίας ενώ όλοι ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν έχει τελειώσει. Στο νοσοκομείο μου, στην τελευταία γενική εφημερία τελείωσαν όχι μόνο τα κρεβάτια, αλλά και τα ράντζα από τις 12 τα μεσάνυχτα.
Όλοι ξέρουμε ότι με το φούντωμα της πανδημίας απειλούνται οι άδειές μας. Το προσωπικό στα νοσοκομεία είναι εξαντλημένο και θέλει να ξεκουραστεί. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο τις αναστολές, ούτε να μην γίνονται προσλήψεις. Χρειάζεται εδώ και τώρα κλιμάκωση απεργιακή. Δεν θέλουμε να περάσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, η απληρωσιά, οι εργολάβοι. Αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για τη δημόσια Υγεία και τους εργαζόμενους. Ζητάμε από την ΠΟΕΔΗΝ και την ΟΕΝΓΕ από τώρα ένα μαχητικό απεργιακό πρόγραμμα», κατέληξε.
Απεργιακή συγκέντρωση έγινε την ίδια μέρα έξω από τις ΥΠΕ στη Θεσσαλονίκη καθώς και τοπικά σε νοσοκομεία και ΥΠΕ σε άλλες πόλεις.
Σήμερα είμαστε σε απεργιακή κινητοποίηση γιατί η κυβέρνηση δεν εγγυάται πλέον σε κανένα συμβασιούχο και σε κανέναν εργαζόμενο στα νοσοκομεία ότι θα συνεχίσει να δίνει τις υπηρεσίες του. Προτιμά να φέρει τους ιδιώτες, πληρώνοντας διπλάσιο τίμημα και απαγορεύοντας στους εργαζόμενους να έχουν μόνιμη και σταθερή εργασία. Διαμαρτυρόμαστε έντονα και να είναι σίγουροι ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει δεκτό από το σύνολο των εργαζομένων. Στο Δρομοκαΐτειο η κατάσταση είναι δραματική. Το 40% του προσωπικού είναι με ελαστικές μορφές εργασίας. Η ζήτηση των υπηρεσιών είναι τεράστια. Χτες βράδυ κλείσαμε την εφημερία γιατί δεν υπήρχε κενή κλίνη. Στο διπλανό νοσοκομείο, το Δαφνί, έχουν 225 κρεβάτια και άλλα 100 ράντζα ήδη. Το ίδιο πιέζουν και σε μας. Ζητούμε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για τον πολίτη που τις έχει πληρώσει μέσα από τις εισφορές του.
Ιωσήφ Σίσκας,
γενικός γραμματέας Σωματείου Εργαζόμενων ΨΝΑ Δρομοκαΐτειο
Απεργούμε για να διεκδικήσουμε τη δουλειά μας, γιατί λένε ότι οι συμβασιούχες/οι δεν είμαστε απαραίτητες/οι. Τα χειρουργεία όμως σήμερα τα κλείσαμε. Καμία άλλη εργαζόμενη δεν ξέρει πώς να μπει μέσα και να κάνει τη δουλειά μας. Αυτό δεν τους άρεσε, τα έβαλαν με την υπεύθυνη και εκτόξευσαν απειλές για ΕΔΕ στην πρόεδρο του Συλλόγου μας. Καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες στα νοσοκομεία και πρέπει να μας κρατήσουν. Με απεργίες και δυναμικές κινητοποιήσεις θα νικήσουμε.
συμβασιούχος καθαριότητας, Άγιος Σάββας
Απεργούμε σήμερα ενάντια στις επικείμενες απολύσεις συμβασιούχων και επικουρικών. Η συνάντηση χτες με τον διοικητή του Αγία Όλγα δεν τελεσφόρησε και αυτή τη στιγμή δεκάδες εργαζόμενοι/ες σε σίτιση και φύλαξη απειλούνται να μείνουν στον δρόμο για να φέρουν εργολάβους. Στο νοσοκομείο υπάρχουν πολλά κένα, και στους τραυματιοφορείς που είμαι εγώ χρειαζόμαστε προσωπικό, αλλά και στους γιατρούς και όλες τις ειδικότητες. Πολλές θέσεις καλύπτονται με μετακινήσεις από άλλα νοσοκομεία τα οποία με τη σειρά τους αποδυναμώνονται. Έχουν αποχωρήσει γιατροί γιατί τους έχει βρίσει ο Διοικητής όταν ζητούσαν τα δεδουλευμένα τους. Είναι μια κατάσταση που δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πάνε να ρημάξουν τα νοσοκομεία και να ιδιωτικοποιήσουν την Υγεία, αυτό σκέφτονται. Απαιτούμε προσλήψεις, μονιμοποιήσεις, επιστροφή των συναδέλφων σε αναστολή. Η συνέχιση του αγώνα πρέπει να είναι δυνατή με νέες απεργίες και δυναμικό ξεκίνημα το Σεπτέμβρη με τη διαδήλωση στη ΔΕΘ.
Απεργούμε για να καλυφτεί η τεράστια έλλειψη προσωπικού, για να γίνει ανάκληση των αναστολών εργασίας, για να δοθούν αυξήσεις και να επανέλθει ο 13ος και 14ος μισθός ενάντια στην ακρίβεια. Το Αγλαΐα Κυριακού λειτουργεί με πολύ μεγάλα ζόρια, με ένα προσωπικό που τρέχει και δεν τα καταφέρνει, υπολειτουργεί στην ουσία. Η ποιότητα της υγείας του πολίτη υποβαθμίζεται και σύντομα θα δούμε και χειρότερα γιατί όλες οι περικοπές φαίνονται ήδη και θα φανούν ακόμα περισσότερο στη συνέχεια: μειωμένη πρωτοβάθμια, έλλειψη κρεβατιών και χειρουργείων, προχωράμε προς την ιδιωτικοποίηση. Θα συνεχίσουμε με αγώνες, αλλά πρέπει και η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ να κινητοποιηθεί. Ποτέ κανένας δεν ήρθε στο νοσοκομείο μας να προπαγανδίσει και να οργανώσει μια απεργία, παρότι οι ίδιοι τις κηρύσσουν. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Απεργούμε για προσλήψεις, μονιμοποιήσεις και χρηματοδότηση στην Υγεία, για να μπορέσει το σύστημα να αντιμετωπίσει τον φόρτο που αυτή τη στιγμή κοντεύει να το γονατίσει. Συγκεκριμένα στην ψυχική Υγεία, η παραμέληση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που δεν αντέχεται. Οι εφημερίες κλείνουν σε όλα τα ψυχιατρικά νοσοκομεία πριν την ώρα τους με εικόνες ράντζων και ασθενών στους διαδρόμους. Θέλουμε να παρέχουμε υπηρεσίες υγείας σε όσους το έχουν ανάγκη χωρίς περιορισμούς και ιδιώτες. Στα νοσοκομεία υπάρχει μεγάλος αναβρασμός. Όπως και παντού, στο Δαφνί το προσωπικό δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες, οι κλινικές δουλεύουν με 150%-160% πληρότητα και το προσωπικό δεν αρκεί ούτε για το 100%. Το κλίμα είναι οργισμένο. Η ανταπόκριση που βρήκαμε σαν Συντονιστικό Νοσοκομείων στις πρώτες μας παρεμβάσεις ήταν πολύ θετική. Χρειάζεται την οργή να την μετατρέψουμε σε αγώνες και δράση. Χρειαζόμαστε απεργιακή κλιμάκωση. Η κυβέρνηση απειλεί να παραδώσει στους ιδιώτες το ΕΣΥ. Είναι μονόδρομος η συνέχιση των απεργιών για να ανατρέψουμε τα σχέδιά της.
Απαιτούμε να γυρίσουν πίσω οι συνάδελφοι/ισσες σε αναστολή. Να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Στο Έλενα λειτουργούμε σαν να είμαστε με προσωπικό ασφαλείας, πράγμα επικίνδυνο και για τους εργαζόμενους και για τους νοσηλευόμενους. Έχουμε φτάσει στα όρια της εξάντλησης. Πρέπει να γίνουν μεγαλύτερες δαπάνες για την Υγεία. Δεν μπορεί ένα μαιευτήριο που έχει εντατική νεογνών να λειτουργεί με μια θερμοκοιτίδα μεταφοράς κι αυτή παλαιού τύπου. Πρέπει να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι, να μην έρθουν εργολάβοι. Γιατί δεν θα περιοριστούν στην καθαριότητα, θα επεκταθούν στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Καιρός να εισακουστούμε, οι διοικήσεις να πιέσουν την ΥΠΕ και το Υπουργείο.
Ο Πλεύρης βρέθηκε πρόσφατα στο νοσοκομείο μας. Πρακτικά ήλθον είδον και απήλθον. Επισκέφτηκε τμήματα βιτρίνας, ένα χειρουργείο και μια ΜΑΦ, που όμως δεν είναι στελεχωμένα και δεν λειτουργούν γιατί δεν υπάρχει προσωπικό. Ήρθε για να αναρτήσει φωτογραφίες με “ποιότητα” αλλά όχι με την πραγματικότητα. Το Έλενα είναι το μοναδικό μαιευτικό γυναικολογικό κέντρο πανελλαδικά, από το 1935. Όλα αυτά σημαίνουν υπολειπόμενη περίθαλψη για τις γυναίκες και τα μωρά τους. Αν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, αυτό είναι γιατί το προσωπικό παλεύουμε αγόγγυστα. Παλεύουμε όμως και στον δρόμο, όπως σήμερα. Και δεν θα σταματήσουμε ποτέ να παλεύουμε για το καλύτερο, για τον εργαζόμενο και τον πολίτη.
μαία, Έλενα Βενιζέλου